محمدباقر قالیباف از زمانی که توانست موافقت سایر اصولگرایان را جلب کند و سرلیست انتخاباتی آنها در تهران شود، خود را روی صندلی ریاست مجلس آینده می بیند، همان طور که در ماه های پیش از انتخابات خرداد 1392 خود را رئیس جمهور می دانست.

محمدباقر قالیباف از زمانی که توانست موافقت سایر اصولگرایان را جلب کند و سرلیست انتخاباتی آنها در تهران شود، خود را روی صندلی ریاست مجلس آینده می بیند، همان طور که در ماه های پیش از انتخابات خرداد 1392 خود را رئیس جمهور می دانست. آن روزها تمام نظرسنجی ها پیشتازی قالیباف را نشان می داد و رد صلاحیت هاشمی رفسنجانی هم امید او را به شدت بالا برد؛ اما روزهای آخر ورق برگشت و قالیباف بازنده بزرگ آن انتخابات شد. حالا اگر چه باز هم به نظر می آید قالیباف مهمترین و محتمل ترین گزینه برای ریاست قوه مقننه است اما بازهم در آستانه افتتاح مجلس یازدهم، اما و اگرهایی شروع شده که می تواند یکبار دیگر او را ناکام بگذارد؛ این بار گویا اصولگرایانی هستند که می خواهند گاز انبری، قالیباف را لوله کنند!
به گزارش مردم سالاری آنلاین، داستان اختلاف اعضای جبهه پایداری با محمدباقر قالیباف داستان تازه ای نیست. در آستانه انتخابات، رویارویی آنها با قالیباف تا جایی پیش رفت که قرار شد اصولگرایان در تهران دو لیست داشته باشند؛ لیستی با سرلیستی قالیباف و لیستی با سرلیستی مرتضی آقاتهرانی. اما هراس از لیست واحد اصلاح طلبان، دو روز مانده به انتخابات، آنها را به وحدت رساند. اما حالا آن سایه ترسناک از سر اصولگرایان برداشته شده است و برای همین اولین گروهی که اعلام کرد کاندیدای دیگری جز قالیباف برای ریاست مجلس دارد، همان اعضای جبهه پایداری بودند که حاضر شدند نامشان زیر نام قالیباف بیاید! پس از آن بود که نامهای جدید، یکی یکی رونمایی شدند.
با این حال رسانه های قالیبافی در هفته گذشته سعی کردند این موضوع را القا کنند که گزینه های دیگر ریاست مجلس از جمله آقاتهرانی، میرسلیم و حاجی بابایی به نفع قالیباف کنار کشیده اند و ریاست او را پذیرفته اند. این سه نفر هر کدام نماینده یک طیف ضد قالیبافی در مجلس است: آقاتهرانی نماینده جبهه پایداری، میرسلیم نماینده حزب موتلفه و حاجی بابایی نماینده احمدی نژادی ها.
علیرغم تبلیغات قالیبافی ها، میرسلیم 23 اردیبهشت سخنانی گفت که نشان می داد یا هنوز برای ریاست قالیباف راضی نشده، یا برای ریاست او شرط و شروطی قائل است. او در وهله اول تصریح کرد که «ما در مجلس، رئیس نداریم بلکه سخنگو داریم» و سپس تاکید کرد که «نامزد ریاست مجلس نباید هدفش ریاست جمهوری باشد و نخواهد مجلس را سکو قرار دهد، زیرا اصلاً بالاتر از مجلس نداریم و این تفکر اشتباهی است بین برخی نمایندگان که مجلس را سکو قرار می‌دهند تا به جایگاه دیگر برسند»! یک روز بعد اسدالله بادامچیان دبیر کل حزب موتلفه هم اعلام کرد: «شایسته نیست در کارنامه ی خدمتی نامزدهای رئیس و هیئت رئیسه مجلس، حرف و حدیث و حاشیه و شائبه باشد» تا به این ترتیب معلوم شود که حزب موتلفه در حال گذر از قالیباف است.
اما خبر مهمتری که نشان می داد داستان ریاست قالیباف ممکن است به سرانجام نرسد خبرهایی بود که از نشستی با عنوان «نه به قالیباف» با حضور بعضی منتخبان مجلس آینده منتشر شد. در این نشست صادق محصولی که یکی از مخالفان اصلی قالیباف برای ریاست مجلس است، رهنمودهایی می دهد که مورد استقبال حاضران بجز الیاس نادران قرار می گیرد. به نظر می رسد مهمترین اعضای این جلسه نیروهای متمایل به احمدی نژاد بودند. آنها که هنوز گوش به فرمان رئیس دارند، همچون احمدی نژاد به هیچ وجه قالیباف را تحمل نمی کنند. شاید برای همین هم هست که به جز حاجی بابایی وزیر اموزش و پرورش احمدی نژاد، علی نیکزاد وزیر راه احمدی نژاد و شمس الدین حسینی وزیر اقتصاد احمدی نژاد را هم برای ریاست مجلس آینده پیشنهاد داده اند تا نشان دهند که حتی اگر یکی از گزینه هایشان حاضر به رویارویی با قالیباف نشد، دیگرانی هستند که این وظیفه را به عهده بگیرند!
در این میان، شایع شده که قالیباف هم که لابی های خود را در طی این مدت داشته، با اصلاح طلبان کم تعداد مجلس هم رایزنی کرده تا شاید از این طریق تعداد رای خود را بالا ببرد و به نتیجه دلخواه برسد. او همچنین روی عصیان حزبی و گروهی بعضی نمایندگان منتخب هم حساب کرده است. او همچنان که در شورای شهر توانسته بود افرادی چون الهه راستگو را که با لیست اصلاح طلبان رای آورده بود، دچار تحولی عظیم کند، حتما می تواند پایداریچی ها، احمدی نژادی ها و موتلفه ای ها را هم متحول کند. آنچه از این توانایی او در این مدت دیده شده تحولی است که در علیرضا زاکانی رخ داده و او را به یکی از عاشقان قالیباف مبدل کرده است، عاشقی که می تواند در آینده رئیس مرکز پژوهش های مجلس هم باشد!
با این اوضاع و احوال، باید منتظر ماند و دید که این بار سرنوشت قالیباف چه خواهد شد؟ آیا حسرت 15 ساله او برای ریاست بر یکی از قوای کشور پایان خواهد یافت، یا اینکه این بار هم او در دقیقه نود از صندلی ریاست محروم خواهد شد؟! اگر در دفعه های قبل این مردم بودند که چنین کردند، این بار سرنوشت قالیباف در دست 290 نماینده ای است که دو هفته دیگر روی صندلی های سبز مجلس خواهند نشست و برای صندلی رئیس تصمیم خواهند گرفت.