مردم سالاری آنلاين - تا دیر نشده، کانون‌های اصلی شیوع کرونا را قرنطینه کنید

تا دیر نشده، کانون‌های اصلی شیوع کرونا را قرنطینه کنید

حسن روحانی، رئیس‌ جمهور ایران، امروز در اظهاراتی بار دیگر مخالفت خود را با قرنطینه شهرها اعلام کرده و گفته است که قرنطینه شهرها، «در اجرا مشکلات بیشتری را می‌آفریند و ممکن است یک جایی را حل کند ولی چهار جای دیگر مشکل درست ‌می‌کند». روحانی در اظهارات دیگری گفته است که حتی ترددهای درون‌شهری، «مضر» است و تردد باید به «حداقل ممکن»، تقلیل پیدا کند! آیا این دو بخش از اظهارات رئیس‌جمهور، یکدیگر را نقض نمی‌کنند؟ آیا به‌منظور کاهش تجمع، به حداقل رساندن تردد و درهم‌شکستن زنجیره شیوع ویروس کرونا، بهترین راه، قرنطینه مراکز اصلی شیوع این ویروس نیست؟ تجربه نسبتاً موفقیت‌آمیز چین به ما چه چیزی در این‌باره می‌گوید؟
به گزارش مردم سالاری آنلاین، ظاهراً با وجود گسترش شیوع کرونا و ورود این ویروس مرموز به تمام استان‌های کشور، هنوز مسئولان نسبت به لزوم قرنطینه کانون‌های اصلی این ویروس، قانع نشده‌اند. امروز نماینده تام‌الاختیار وزیر بهداشت در استان گیلان گفته است که شورای امنیت ملی با قرنطینه کامل استان گیلان مخالفت کرده است. او گفته است: «طبق درخواست‌های مکرر افراد از بنده جهت قرنطینه کامل استان گیلان، صحبت‌های مختلفی با مسئولان کشوری داشتم اما صحبت‌ها و دلایل شورای امنیت ملی ما را قانع کرد که از این خواسته منصرف شویم».
حسن روحانی، رئیس جمهور کشور نیز گفته است که قرنطینه شهرها، ممکن است در اجرا، «مشکلات بیشتری» ایجاد کند و از این منظر به مخالفت با قرنطینه پرداخته است. او توضیح نداده است که این «مشکلات بیشتر» از چه نوعی هستند و چگونه ممکن است این مشکلات، بزرگ‌تر از شیوع گسترده ویروس کرونا باشند!
حسن روحانی در حالی مخالف قرنطینه شهرها است که خود او در سخنانش گفته است که «عدم جابجایی و تردد»، یکی از راه‌های قطع کردن زنجیره شیوع ویروس کرونا است! او حتی گفته است که عدم تردد، به معنای عدم تردد درون‌شهری در شهرهای بزرگ نیز است و «تردد باید حداقل ممکن تقلیل پیدا کند».

کرونا جز قرنطینه علاجی دارد؟
چگونه می‌شود ادارات و شرکت‌ها را تعطیل نکرد و انتظار داشت که تردد در شهرهای بزرگ به حداقل ممکن تقلیل یابد؟ روحانی امروز گفته است: «به ذهن بعضی‌ها می‌آید که یعنی وقتی از تهران به یک شهر دیگر رفتیم معنایش تردد است، اما اگر از شمال تهران به جنوب تهران از جنوب به شرق و از شرق به غرب رفتیم، این عیبی ندارد و داخل تهران هستیم؛ وقتی می‌گوییم تردد مضر است و سفر مضر است، سفر درون‌شهری هم همان اثر را دارد و فرق نمی‌کند».
هر حکمی، زمینه‌ها و پیش‌نیازهایی دارد و اگر آن حکم، ضرورت داشته باشد، تمام زمینه‌ها و پیش‌نیازهایش نیز ضرورت خواهند داشت. احکام رئیس‌جمهور در مورد مضر تلقی کردن تردد، زمانی می‌توان عملیاتی شود که ادارات و شرکت‌ها، تا جایی که به نیازهای ضروری و اولیه مردم لطمه نمی‌زند، تعطیل شود و مراکز اصلی شیوع کرونا نیز قرنطینه شود.
از حیث گستردگی جغرافیایی، کرونا به تمام استان‌های کشور نفوذ پیدا کرده است. اگر در همان روزهای نخست، به جای تبلیغ این‌که «همه چیز در قم عادی است و مردم همه در این شهر مشغول زندگی همیشگی خود هستند»، این شهر قرنطینه می‌شد، ویروس کرونا تا این میزان در کشور، جولان نمی‌داد.
در وضعیت فعلی نیز قرنطینه کانون‌های اصلی شیوع کرونا ضرورت دارد. گذشت زمان باعث شده تا شیوع کرونا، وضعیت برخی استان‌ها را بحرانی کند. اگر دیر بجنبیم، شاید به تعداد این استان‌ها افزوده شود و استان‌های دیگری نیز به وضعیت امروزی استان گیلان دچار شوند.
عده زیادی هنوز گمان می‌کنند، در تصاویر چینِ کرونازده، اغراق وجود دارد و حفاظتی از جنس چیزهایی که در سه عکس زیر می‌بینیم، ضروری نیست. اما چنین با همین حفاظت‌ها و مهم‌تر از آن، قرنطینه کانون اصلی شیوع کرونا، توانست بر این بحران غلبه کند.

دولت چین با اقدامات سختگیرانه خود نشان داد که قرنطینه موثرترین راه مهار ویروس کرونا است. شهر ووهان که در استان هوبئی چین قرار دارد، کانون شیوع ویروس کرونا است. دولت چین، که در ابتدا حتی این بیماری را انکار کرده بود، در اواخر ماه ژانویه ۵۶ میلیون نفر را در استان هوبئی قرنطینه کرد. در نتیجه این قرنطینه، تعداد مبتلایان جدیدی که هر روز شناسایی می‌شوند، در استان هوبئی کاهش چشمگیری یافت. در چین در اواسط فوریه، روزانه بیش از ۲ هزار مورد جدید ابتلا به ویروس کرونا شناسایی می‌شد، اما تعداد مبتلایان جدید در این کشور در روز ۲۰ اسفند به ۳۴ نفر رسید. این یک موفقیت بزرگ در مهار کرونا است. تعداد مبتلایان جدید در چین در حال حاضر از بسیاری از کشورها کمتر است و این کشور نگران آن است که کرونا از کشورهایی نظیر ایتالیا، کره جنوبی، ایران و ... مجدداً به چین راه یابد!
درست که کرونا به کسب‌وکارها ضربه می‌زند و حتی ممکن است بحران اقتصادی ایجاد کند اما هرچه بحرانی بودن وضعیت شیوع این ویروس انکار شود و شیوع آن، گستردگی جغرافیایی و شدت بیشتری یابد، مهار آن دشوارتر و حتی غیرممکن می‌شود و در نتیجه خسارت‌های اقتصادی این ویروس نیز بیشتر خواهد شد. قرنطینه، تلخ و زجرآور است و اجرای آن نیز دشوار است؛ با این حال، خطرناک‌تر از خود این ویروس نیست و شاید راه بهتری نیز برای مقابله با کرونا وجود نداشته باشد.