مردم سالاری آنلاين - اینترنتِ سرطان‌زا در راهِ ایران

«مردم‌سالاری آنلاین» وعده جدید وزیر ارتباطات را بررسی می کند

چندی پیش، وزیرِ ارتباطات و فناوریِ اطلاعات، محمدجواد آذری جهرمی، در پیامِ توئیتریِ «پیش به سویِ 5G»، خبر از راه‌اندازیِ اینترنتِ نسلِ پنجم در کشور برای سالِ ۱۳۹۸ داد.

چندی پیش، وزیرِ ارتباطات و فناوریِ اطلاعات، محمدجواد آذری جهرمی، در پیامِ توئیتریِ «پیش به سویِ 5G»، با بیانِ آنکه بیش از ۶۶ درصدِ روستاها دارای اینترنتِ نسلهای سوم و چهارمِ هستند، خبر از راه‌اندازیِ اینترنتِ نسلِ پنجم در کشور برای سالِ ۱۳۹۸ داد. وی درباره‌ی اینکه به کدام اپراتورها پروانه‌ی نسلِ پنجم داده توضیحی ارائه نکرده است.
به گزارشِ «مردم‌سالاری آنلاین»، وزیرِ ارتباطات در زمانی خبر از راه‌اندازیِ نسلِ پنجمِ اینترنت را می‌دهد که در سالِ آینده قرار است که برخی شرکتهای بزرگِ سازنده‌ی گوشیهای تلفنِ همراه نیز بدین فناوری مجهز شود. از شرکتهای بزرگِ تلفنهای همراه که در سالِ آینده از این فناوری بهره خواهند برد، می‌توان به هواوی و سامسونگ اشاره کرد که بخشی بزرگ از بازارِ گوشیهای همراه در ایران را نیز ازآنِ خود دارند.
اینترنتِ نسلِ پنجم این امکان را برای کاربران فراهم می‌آورد که به اینترنتی با سرعتی بسیار و با فرکانسِ بالا دسترسی داشته باشند. با همه‌ی این، پژوهشگران در پژوهشها و بررسیهای خود دریافته‌اند که این اینترنت عوارضی خطرناک برای انسان و دیگر جانداران به همراه دارد.
اینترنتِ نسلِ پنجم برای جابه‌جایی داده‌ها در حجم و سرعتی زیاد از طیفی رادیویی به نامِ امواجِ میلی‌متری با فرکانسی بالا بهره می‌گیرد. از آنجا که از یکپارچگیِ این امواج در طیِ فواصل و نیز از توانِ آنها به هنگامِ رویارویی با اجسام کاسته می‌شود، برای آنکه امواجِ میلی‌متری چنان‌که باید انتقال یابند، باید برجهای مخابراتیِ کوچکِ بسیاری در شهرها نصب گردد. این برجهای زیاد، به باورِ دانشمندان، می‌توانند آسیبهایی بسیار به انسان و دیگر جانداران وارد آورند.
برای نمونه، در همین چند ماهِ پیش، در شهرِ لاهه‌ی هلند اینترنتِ نسلِ پنجم باعثِ یک فاجعه‌ی تمام‌عیارِ زیستی شد. در این شهر در حالی که اینترنتِ نسلِ پنجم آزمایش می‌شد صدها پرنده به یکباره به علتِ امواجِ ویرانگرِ آن جانِ خویش را از دست دادند. در آزمایشی همانند در سوئیس نیز گاوهای بیچاره برای آنکه از آسیبِ این امواجِ مخرب رهایی یابند خود را در دریاچه می‌افکندند!
امواجِ این اینترنت چنان ویرانگر است که برخی از دانشمندان درخواستهایی را برای جلوگیری از اینترنتِ نسلِ پنجم به جامعه‌ی جهانی ارائه داده‌اند و خواسته‌اند که از زنانِ باردار و کودکان در برابرِ چنین امواجی محافظت شود و همچنین شرکتهای تولیدکننده‌ی گوشیهای تلفنِ همراه و دیگر دستگاههای الکترونیکی ملزم شوند در فناوریهایی که استفاده می‌کنند این جوانب را در نظر بگیرند و همچنین دولتها اطلاع‌رسانیهای بایسته از خطرات چنین امواجی را به شهروندانِ خود به طورِ مرتب گوشزد کنند و در سرزمینهای خود مناطقی به نامِ مناطقِ سفید درست کنند که در آن امواجِ خطرناک راه نداشته باشد.
برپایه‌ی بررسی این دانشمندان، اینترنتِ نسلِ پنجم به افزایشِ تکثیرِ سلولی، آسیبهای سلولی، افزایشِ سرطان، اختلالِ مغزی و عصبی، اختلال در یادگیری و یادسپاری، نازایی و ... می‌انجامد.
اینکه چرا جهان به سمتِ تجربه کردنِ چنین فناوریهایی خطرناک پیش می‌رود قدرت‌گیری شرکتهای بزرگ است. مهم‌ترین هدفِ شرکتهای بزرگ به دست آوردنِ سودِ بیشتر است و بیشترِ آنها به جز کسب سود، کمتر به دیگر مسائل می‌اندیشند. در جهانی که این شرکتها روز‌به‌روز نیرومندتر می‌شوند و درآمدشان از بسیاری از دولتهای ملیِ جهان نیز فراتر می‌ٰرود توانِ تأثیرگذاریِ بسیاری بر دولتها و سیاستگذاریهای آنان دارند. البته در ایران مسئله از جنسِ دیگر است و بیش از آنکه به توانِ شرکتهای بزرگ در تأثیرگذاری بر سیاستها برگردد به نشناختنِ این سازوکارهای خطرناکِ جهانی و تقلیدِ چشم و گوش بسته بازمی‌گردد.
جدا از مسائلِ زیست‌بومی، منتقدانِ فنی نیز بر این باورند، در زمانی که سرعتِ اینترنت در ایران پایین‌تر از بیش از صد کشورِ جهان است، در زمانی که شاخصِ توسعه‌یافتگیِ پهن‌باندِ ثابتِ کشور (دسترسی به اینترنت با دی‌. اس. ال.، مودمِ کابلی، فیبرِ نوری و گونه‌های دیگرِ فناوریهای ثابت) نیز پایین است، هنگامی که حدودِ ۸۰ درصدِ بازارِ اینترنتِ کشور در دستِ اپراتورهای تلفنِ همراه است و دیگر شرکتها در آستانه‌ی ورشکستگی‌اند، زمانی که نسلِ پنجمِ اینترنت در هیچ کشورِ جهان به گونه‌ی تجاری نصب نشده است و ابهامهایی بسیار در پیرامونِ آن وجود دارد، این خبر تنها می‌تواند نشانگرِ آن باشد که از یک‌سو، اعطای مجوزِ نسلِ پنجم به اپراتورهای همراه درآمدی خوب را به جیب دولت روانه کند، و از سویی دیگر، جایگاهِ جمهوریِ اسلامیِ ایران را در شاخصهایی همچون دولتِ الکترونیک و ... بالا برد، بی آنکه کیفیتِ کلیِ اینترنت، چنان‌که باید و شاید، از رشدی درخور برخوردار باشد.