مردم به این باور رسیده اند که اگر مسوولین بخواهند یا مجبور شوند کاری را انجام دهند، آن کار را انجام می دهند. وگرنه تمایل یا جدیتی به انجام آن کار ندارند.

 مقایسه بازسازی ضربتی استادیوم پیر آزادی برای برگزاری دیدار فینال لیگ قهرمانان فوتبال آسیا با بازسازی مناطق زلزله زده استان کرمانشاه، مقایسه تاسف آوری است که این روزها در فضای مجازی دست به دست می شود. گویی مردم به این باور رسیده اند که اگر مسوولین بخواهند یا مجبور شوند کاری را انجام دهند، آن کار را انجام می دهند. وگرنه تمایل یا جدیتی به انجام آن کار ندارند.

اگر استادیوم آزادی پس از نیم قرن بازسازی شد و البته در این بازسازی، سرویس های شیک توالت فرنگی هم پیدا شد که احتمالا پس از پیروزی انقلاب و با این استدلال که به این مظاهر شیک و فانتزی نیازی نیست، پشت دیوار مخفی شدند، نشان می دهد که اگر مسوولان مجبور شوند یا بخواهند کاری را انجام دهند، آن را انجام می دهند. مثل ماجرای ورود زنان به استادیوم آزادی که اگر چه محدود و گزینشی به استادیوم آمدند، اما چون مسوولان مجبور شدند، آنها را به استادیوم راه دادند. دولتی ها و حتی شخص رییس جمهوری بارها گفته بودند با ورود زنان به ورزشگاه مخالف نیستند، اما جسارت اجرایی کردن این شعارها را نداشتند تا اینکه پای اجبار به میان آمد و مجبور شدند برای جلوگیری از محرومیت، زنان را به استادیوم راه دهند. 

از این نمونه ها بسیار است. مثلا بازسازی یا تکمیل پروژه های نیمه کاره یا دارای مشکل در آستانه بازدید یک مسوول، تا در حضور آن مقام مسوول همه چیز مرتب جلوه داده شود، از مواردی است که طی سالها، بارها و بارها دیده ایم. آنها مجبور بودند برای مرتب نشان دادن اوضاع هنگام بازدید مسوول بالادست، همه امور نیمه کاره را سریعا تکمیل کنند. 

در خیلی از موارد در زندگی اجتماعی ما هست که اگر اجبار نباشد، کسی تمایلی به رعایت آن ندارد و در این بین فرقی بین مسوول و غیرمسوول نیست. نمونه اش، اجباری شدن بستن کمربند ایمنی در خودروها یا گرفتن معاینه فنی و ... است. اگر اجبار نباشد، هنوز هم خیلی ها هستند که تمایلی به رعایت این قوانین ندارند. 

 اجبار، البته خیلی هم خوب نیست. چراکه نشاندهنده نهادینه نشدن مواردی است که اجبار برای اجرای آنها به میان آمده است. ورزشگاه آزادی به اجبار، بازسازی می شود اما اگر پای اجباربین المللی وسط نباشد باز هم سالها به امان خدا رها خواهد شد. زنان دو بار به طور گزینشی به استادیوم آمدند، اما چون این اجبار موقتی است، بار سوم بدون اجبار، نوبت به آنها نمی رسد و موارد مشابه دیگری که دور و اطرافمان کم نیست.

اما ای کاش برای بازسازی مناطق زلزله زده کرمانشاه هم اجباری وجود داشت. ای کاش مسوولان مجبور می شدند مناطق زلزله زده استان کرمانشاه را یک ساله بازسازی کنند و خانه های نو و مقاوم در اختیار مردم قرار دهند وگرنه مجازاتی برای آنها در نظر گرفته می شد. ولی اجباری در کار نیست و همین باعث شده سرعت بازسازی در مناطق زلزله زده بسیار پایین باشد. روزی می توانستیم به آینده بازسازی مناطق زلزله زده امیدوار باشیم که یک مسوول، خود را موظف می دانست حداقل برای ابراز همدردی و مدیریت اوضاع از نزدیک، تا بازسازی کامل مناطق زلزله زده در آن مناطق اقات کند. آن وقت قطعا مناطق زلزله زده زودتر بازسازی می شد. اما افسوس که کمتر مسوولی خودش را مجبور می کند و اغلب اوقات نیاز به یک نیروی اجبار بیرونی است...

#حرف_ساده_امروز را در مردم‌سالاری‌آنلاین پیگیری کنید:
www.mardomsalari.ir
mardomsalari1@