سالها در مدارس یک سری ضرب و تقسیم یاد گرفتیم و شعر حفظ کردیم و بعد اسیر فیزیک و شیمی و جبر شدیم. آنقدر که یادمان رفت هدف از مدرسه رفتن فقط آموزش این چیزها نیست. هدف، پرورش هم هست. اما پرورش، همیشه فراموش شد و رفتن به مدرسه تبدیل به یک اجبار شد.

سالها در مدارس یک سری ضرب و تقسیم یاد گرفتیم و شعر حفظ کردیم و بعد اسیر فیزیک و شیمی و جبر شدیم. آنقدر که یادمان رفت هدف از مدرسه رفتن فقط آموزش این چیزها نیست. هدف، پرورش هم هست. اما پرورش، همیشه فراموش شد و رفتن به مدرسه تبدیل به یک اجبار شد. سالهاست در مدارس ما به دانش آموزان یاد نمی دهند چگونه انسان بهتر و مفیدتر و شادتری باشند. بسیاری از معضلاتی که این روزها در جامعه می بینیم، حاصل ضعف در آموزش و پرورش ما در سالیان گذشته است. کل آموزش و پرورش از سال اولی که دانش آموزان به مدرسه می روند، بر پایه اجبارهای تهوع آور و تکلیف های خسته کننده و حفظیات نابودکننده خلاقیت بنا شده و حاصلش همین جامعه خشن و بی مسوولیتی است که امروز می بینیم. چون یادمان رفته وظیفه اصلی آموزش و پرورش چیست.
 
اما وقتی قرار شد فینال لیگ قهرمانان فوتبال آسیا را در مدارس هم پخش کنند، انگار هوای تازه ای در مدارس جریان پیدا کرد. به هر حال دانش آموزانی که فوتبال دوست داشتند، به طریقی فوتبال را می دیدند. یا به مدرسه نمی رفتند یا موبایل و تبلتی می بردند و مخفیانه مسابقه را تماشا می کردند. اما بخشنامه وزارت آموزش و پرورش، که اعلام کرد مدیران کلیه مدارس، شرایط تماشای مسابقه فوتبال را برای دانش آموزان فراهم کنند، یک بخشنامه هوشمندانه بود. شاید برای اولین بار بود که دانش آموزان احساس کردند، از وزیر آموزش و پرورش تا مدیر و ناظم مدرسه، در مقابل دانش آموزان نیستند؛ بلکه در کنار آنها هستند.
 
این که وزیر آموزش و پرورش به خوبی درک کرده که افتادن روی دور تکرار آموزشهای بی خاصیت، و کمبود شادی و نشاط، عامل اصلی فاصله گرفتن دانش آموزان از درس و مدرسه و کشته شدن خلاقیت در آنهاست، نشانه ای مثبت است. مخالفت وزیر با تکلیف شب برای دانش آموزان کلاسهای اول تا سوم ابتدایی و مخالفتش با تست زنی های بیهوده به هوای آمادگی با کنکور و تمایلش برای افزایش خلاقیت و شادی و نشاط در مدارس، شاید مثبت ترین دستاورد این دولت باشد که در جریان مشکلات اقتصادی روزمره و تحریم و فشار، کمتر به آن توجه می کنیم. باور کنید فرزندان ما از تکالیف خسته کننده و آموزش های اجباری و کلافه کننده و مدارس خشک و بی روح خسته شده اند. داشن آموزان در مدارس بیش از هر چیز نیازمند شادی و نشاط و آموزش های کاربردی برای زندگی هستند. حالا که وزیر آموزش و پرورش این درد را فهمیده کمکش کنید تا حداقل نسل فرزندان ما، نسلی خشک و عصبی و خشن و بی مسوولیت و غمگین نباشد. شادی را نه فقط یک روز، بلکه هر روز به مدارس ببرید.
 
"حرف ساده امروز" را در مردم سالاری آنلاین پیگیری کنید:
www.mardomsalari.ir
mardomsalari1@