دوماهی هست که دولت، سخنگویی ندارد. محمد باقر نوبخت که علاوه بر ریاست بر سازمان برنامه و بودجه، مدت‌ها مسوولیت سخنگویی دولت را عهده دار بود، در اوایل مرداد ماه از سمت سخنگویی استعفا داد و تریبون نه چندان روشن سخنگویی دولت تدبیر و امید خاموش شد.

دوماهی هست که دولت، سخنگویی ندارد. محمد باقر نوبخت که علاوه بر ریاست بر سازمان برنامه و بودجه، مدت‌ها مسوولیت سخنگویی دولت را  عهده دار بود، در اوایل مرداد ماه از سمت سخنگویی استعفا داد و تریبون نه چندان روشن سخنگویی دولت تدبیر و امید خاموش شد. تریبونی که هیچ وقت به طور کامل از آن در دولت روحانی استفاده نشد. این در حالیست که در دنیا، پاسخگویی سریع و مناسب به تحولات و اتفاقات مختلف و اطلاع‌رسانی درباره عملکرد دولت‌ها، یکی از مهمترین ابزار برای مدیریت امور اجرایی کشور است. اما همانطور که مطرح شد، اصولا تیم اطلاع رسانی دولت چه در بخش معاونت و شورای اطلاع‌رسانی و چه در عرصه سخنگویی نمره قابل قبولی تا این لحظه کسب نکرده است. موضوعی که همواره مورد نقد بوده است. حتی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی هم بارها نسبت به ضعف در تیم اطلاع‌رسانی دولت تدبیر و امید تذکر داد و بر ضرورت توجه به این عرصه تاکید کرد.
اما این نقدها چندان مورد توجه قرار نگرفت و با خاموش شدن تریبون سخنگوی دولت، حال شرایط بدتر از قبل هم شده است. آن هم در زمانی که به دلیل شرایط خاص اقتصادی و بحران‌هایی که به واسطه جنگ تمام عیار اقتصادی با آمریکا رقم خورده است، اوضاع کشور در حالت ویژه قرار دارد.
از یک طرف بازار شایعات داغ است و از سوی دیگر مردم سرگردان هستند که با چه آینده‌ای روبرو هستند. این در حالی است که یک سخنگوی فعال در دولت که تمام تمرکزش، «پاسخگویی» باشد، می‌تواند در مدیریت جو روانی جامعه کمک‌رسان باشد. همین که مردم ببینند اقداماتی در دستور کار است و جلسات برای مدیریت شرایط در حال انجام است، قطعا در مدیریت بازار اثرگذار است.  اما وقتی جامعه با سکوت دولتمردان در لحظاتی که ضرورت دارد نسبت به نوسانات شدید قیمت‌ها واکنش دهند، روبرو می‌شود، طبیعی است با بالا رفتن نگرانی‌های مردم، مشکلات اقتصادی کشور هم تحت تاثیر این موضوع قرار بگیرد. برای بسیاری از کارشناسان قابل سوال است، چرا دولت زودتر، تیم اطلاع‌رسانی خود را تقویت نمی‌کند و با معرفی یک سخنگوی توانمند که شغل دیگری جز پاسخگویی نداشته باشد، از ظرفیت رسانه‌ای کشور بهره بیشتری نمی‌برد. اما در حالی که فضای رسانه‌ای کشور منتظر معرفی سخنگوی دولت بود، به یکباره ستادی جدیدی به نام «ستاد اطلاع رسانی وتبلیغات اقتصادی کشور» در جلسه شورای عالی هماهنگی اقتصادی متولد شد. اینکه بالاخره موضوع اطلاع‌رسانی مورد توجه قرار گرفت، قابل توجه است. اما قطعا انتخاب وزیر کشور به عنوان رئیس «ستاد اطلاع رسانی و تبلیغات اقتصادی کشور» در این شرایط نمی‌تواندتمام نیازهای مدیریت عرصه اطلاع‌رسانی را پاسخگو باشد و چه بسا در آینده شاهد موازی‌کاری‌هایی باشیم که نتایج معکوسی را رقم بزند. بنابراین ضرورت دارد، رئیس‌جمهور هرچه زودتر، تریبون سخنگوی دولت را با انتخاب چهره‌ای که بتواند در مسیر اطلاع‌رسانی پاسخگویی به خوبی و تمام قد، قدم بردارد و شغلی جز این نداشته باشد، روشن کند تا از یک سو جامعه سکوت دولت در لحظات حساس را شاهد نباشد و از سوی دیگر با پاسخگویی مناسب، جو روانی اوضاع اقتصادی این روزهای کشور بهتر 
مدیریت شود.