سخت است در مورد حادثه ای بنویسیم که هنوز داغش تازه است. هنوز حتی لاشه هواپیما هم پیدا نشده است. اما برای یادآوری چاره ای نیست...

سخت است در مورد حادثه ای بنویسیم که هنوز داغش تازه است. هنوز حتی لاشه هواپیما هم پیدا نشده است. اما برای یادآوری چاره ای نیست...
 
همین یک سال پیش بود که قراردادهای خرید هواپیماهای جدید توسط هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران هما با شرکتهای خارجی منعقد شد. سالها بود ایران از خرید هواپیمای جدید محروم شده بود و حالا لغو تحریمها و برجام، فرصتی برای نوسازی ناوگان هوایی ایجاد کرده بود. هرچند روی کار آمدن دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا در مسیر خریداری هواپیماهای جدید موانعی ایجاد کرد، اما قراردادها به قوت خود باقیست و تعدادی هواپیمای ایرباس و ای تی آر هم وارد ناوگان هما شده است. شرکت هواپیمایی آسمان – همین شرکتی که هواپیمایش امروز در مسیر تهران به یاسوج سقوط کرد – دومین شرکت ایرانی بود که برای خرید هواپیماهای برجامی پای میز مذاکره رفت و قرارداد منعقد کرد. اما هنوز هواپیماهایی که قراردادش منعقد شده به کشور نرسیده است. برجام، فرصتی برای نوسازی هواپیماهای فرسوده را فراهم کرد اما همان زمان عده ای از مخالفان دولت، در بوق و کرنا کردند که مگر اولویت کشور، خرید هواپیماست؟ بحث بر سر حمایت از دولت یا ضدیت با دولت نیست. بحث، همان موقع هم بر سر جان انسانها بود که برخی خیلی برایش ارزش قائل نبودند. هنوز تعداد زیادی هواپیمای برجامی باید وارد کشور شود و حالا شاید مخالفان دولت و منتقدان خرید هواپیما، کمتر از قبل، بابت خرید هواپیماهای نو انتقاد کنند. اصلا همین حالا جرات می کنند به خانواده های آن 66 نفری که امروز در حادثه سقوط هواپیمای آسمان جان باختند بگویند ما مخالف خرید هواپیمای جدید بودیم؟ بعید می دانم...  
 
این بار دیگر دولت را نمی توان به قصور متهم کرد چرا که خیلی زود به فکر نوسازی ناوگان هوایی افتاد هرچند که مدت زمان تحریمها و عقب ماندگی در نوسازی ناوگان هوایی به حدی بود که جبران آن در کوتاه مدت غیرممکن است. اما ای کاش برای جان انسانها ارزش بیشتری قائل بودیم. هر روز در گوشه و کنار این کشور حوادثی رخ می دهد که مسوولان هم در قبال آن مقصرند. حوادث جاده ای ما بر طبق آمارها سالانه نزدیک به 20 هزار قربانی می گیرد که معادل سقوط 200 هواپیما در یک سال است. حادثه پلاسکو را فراموش نکرده ایم. در مواردی هم که مسوولان مستقیما مقصر نیستند، قصور در امدادرسانی، قربانی می گیرد. نفتکش سانچی، تازه ترین حادثه است و البته زلزله سرپل ذهاب که کاستی در امدادرسانی به حدی است که خیلی ها هنوز کانکس ندارند و همین دیروز تصاویر جاری شدن سیلی تازه در چادرهای زلزله زدگانش منتشر شد.
 
از همه این مصیبتهای طبیعی و غیرطبیعی که بگذریم، دل نگرانی های مردم به خاطر مشکلات اقتصادی و فسادهای مالی و ... فقط و فقط نشان می دهد که ایرانیان هر روز زیر بار هزاران رخداد نگران کننده و تاسف بار هستند. اما آیا این همه درد و رنج مردم ایران را پایانی نیست؟