در شرایطی به سی و نهمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی‌رسیده ایم که گذر چهار دهه از انقلاب، به سهولت امکانپذیر نشده است.

در شرایطی به سی و نهمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی‌رسیده ایم که گذر چهار دهه از انقلاب، به سهولت امکانپذیر نشده است. ناآرامی‌های پس از پیروزی انقلاب که برخی برای ساقط کردن هر حکومتی کافی بود، جنگ هشت ساله‌ای که نیروهای مادی و انسانی کشور را سالهای متمادی درگیر کرد، تحریم‌های دامنه دار و قطعنامه‌های متعدد شورای امنیت سازمان ملل بر ضد جمهوری اسلامی‌ایران که علیرغم رفع تحریم‌های هسته‌ای به برکت برجام، برخی تحریم‌های اولیه با اتهاماتی همچون حمایت از تروریسم یا نقض حقوق بشر همچنان باقیست، به اضافه برخی موانع و اختلافات داخلی که از دو نگرش متضاد نسبت به دو رکن اساسی انقلاب و نظام، یعنی اسلامیت و جمهوریت نشات می‌گیرد، همگی موانعی بود که در چهار دهه گذشته در مسیر رشد و توسعه کشور ایجاد شد و در برخی موارد همچنان به قوت خود باقیست. آنچه در سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد دستاوردهای انقلاب اسلامی‌است و تبیین این دستاوردها همراه با جشن‌های پیروزی انقلاب، نگرش دقیق و آسیب شناسانه به کامیابی‌ها و ناکامی‌های مسیر تحقق دستاوردهای انقلاب اسلامی‌را به دست فراموشی می‌سپارد. نتیجه روشن و بدیهی عدم تبیین و موشکافی دقیق کامیابی‌ها و ناکامی‌های انقلاب، گام برداشتن در مسیری به دور از شناخت مطالبات مردم است که حاصلش را در برخی نارضایتی‌های عمومی‌بویژه در حوزه اقتصاد شاهد بوده‌ایم.
انقلاب اسلامی‌اگرچه یک بار رخ داده و فی نفسه، مسیر مداومی‌نیست، اما تحقق آرمانها و اهدافی که برای انقلاب مطرح شده بود،یکباره امکانپذیر نیست و نیازمند طی کردن روند مشخصی است. حال که وارد چهلمین سال عمر انقلاب و نظام جمهوری اسلامی‌می‌شویم، دیگر زمان مناسبی برای بررسی کامیابی‌ها و ناکامی‌های انقلاب است. 
وقت آن رسیده که با یک بررسی جامع از درون، ببینیم در چه مسیرهایی حرکت صحیح داشته ایم و در چه حوزه‌هایی به موفقیت‌های مورد انتظار دست نیافته ایم. اینگونه می‌توانیم با شناخت نقاط ضعف و قوت خود با نگرشی دقیق و غیرجانبدارانه، در جهت رفع نقاط ضعف و کاهش نارضایتی‌ها بکوشیم و هرچقدر این تلاش دیرتر صورت گیرد، حجم نارضایتی‌ها افزایش می‌یابد و آنگاه شاید برای جلب اعتماد عمومی‌اندکی دیر باشد.
هنوز هم از هر زاویه ای که بنگریم، انقلاب اسلامی‌ایران یک انقلاب بزرگ و غیرمنتظره با نیروی عظیم مردمی‌بود که جهان را به تامل واداشت. 
طبیعی است مردمی‌که انقلابی به این عظمت را به سرانجام رسانده اند، آرمان‌هایی بزرگ داشته باشند و اگر به این آرمانها نرسند دچار تردید و یاس شوند. حفظ این انقلاب و دستاوردهای مثبت آن، صرفا با بررسی جامع نقاط ضعف و قوت و برنامه ریزی برای تحقق آرمانهای تحقق نیافته و مطالبات بر زمین مانده مردم امکانپذیر است. سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، علاوه بر آنکه مجالی برای جشن و شادمانی و تبیین دستاوردهای مثبت و انکارناپذیر انقلاب است، زمانی هم برای آسیب شناسی کلیت انقلاب و مسیر حرکت آن در 39 سال گذشته است که متاسفانه این مورد اغلب مغفول مانده است. 
ویژه نامه روزنامه مردم سالاری به مناسبت سی و نهمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، ضمن یادآوری عظمت این انقلاب و تاکید بر دستاوردهای آن، به آسیب شناسی مسیر حرکت انقلاب و آرمانهای آن و مطالبات مردم می‌پردازد تا در مجالی به دور از نگرش‌های سیاسی و جناحی و با تاکید بر نقد از درون توسط افرادی که خود در تحقق این انقلاب و دستاوردهای آن نقش داشته اند، از منظری کلی تر به آسیب شناسی انقلاب بپردازیم و ببینیم چگونه می‌توان نهال انقلاب را که به درختی جوان تبدیل شده، در همین مسیر به درختی کهنسال و پربار تبدیل کنیم.