ال کلاسیکو با به معنی واقعی یک جنگ تمام عیار در بالاترین سطح فوتبال است.ال کلاسیکو همه چیز دارد، فوتبال زیبا، تبدیل فاز دفاع به حمله و بالعکس، گل‌های زیاد، موقعیت گل، درخشش بازیکنان از دروازه تا خط حمله، اخراج، داوری و خلاصه هر چیزی که یک مسابقه فوتبال را جذاب می‌کند.

ال کلاسیکو با به معنی واقعی یک جنگ تمام عیار در بالاترین سطح فوتبال است.ال کلاسیکو همه چیز دارد، فوتبال زیبا، تبدیل فاز دفاع به حمله و بالعکس، گل‌های زیاد، موقعیت گل، درخشش بازیکنان از دروازه تا خط حمله، اخراج، داوری و خلاصه هر چیزی که یک مسابقه فوتبال را جذاب می‌کند.بارسلونا در حالی که نیمار برزیلی را در اختیار نداشت به لطف درخشش فوق ستاره خود لئو مسی علاوه بر کسب سه امتیاز توانست خود را در کورس قهرمانی نگه دارد.در آن سوی میدان رئال مادرید با وجود برتری نسبی بخصوص در نیمه اول نتوانست امتیازی از این دیدار خانگی کسب کند.آنچه مشخص است تصمیم‌های زیدان در این بازی نقش ویژه ای در شکست کهکشانی‌ها دارد.حضور گرت بیل همیشه مصدوم و نا آماده در ترکیب اصلی در کنار اصرار به حضور نود دقیقه ای کریم بنزما به نوعی خودزنی به حساب می‌آید. آن هم در شرایطی که این مربی ایسکو، موراتا، آسنسیو و خامس آماده را روی نیمکت دارد. عدم ریسک پذیری سرمربی بزرگترین ضربه را به سفید شهر مادرید وارد کرد.با مصدومیت گرت بیل در همان نیمه اول یکی از تعویض‌های تیم سوخت می‌شود،آن هم در شرایطی که رئالی‌ها می‌توانستند با حضور بازیکنی مثل ایسکو فشار کمتری را در میانه میدان تحمل کنند.فرصت سوزی مهاجمان و در راس آنها کریم بنزما روند بازی را کاملا عوض کرد.وقتی به آمار بازی در نیمه اول نگاه می‌کنیم موقعیت گل شاگردان زیدان 9 در برابر 1 است اما نتیجه در نیمه اول چیز دیگری را نشان می‌دهد.با شروع نیمه دوم بازهم توپ و میدان در اختیار بازیکنان رئال مادرید است اما عدم پرس مناسب از سوی مهاجمان باعث می‌شود بازیکنان بارسلونا با بازی سرعتی و البته بازیسازی از خط دفاع آرام آرام برتری فنی خود را به حریف دیکته کنند.عدم شرکت مهاجمان تیم زیدان در فاز دفاعی شرایط را برای‌هافبک‌های این تیم سخت کرده بود.توپ گیری و بازی تحت فشار مهاجمان و‌ هافبک‌های بارسلونا باعث شد زیدان ریسک نکرده و کاسیمیرو اخطاری را تعویض کند. با تعویض کاسیمیرو که تنها‌ هافبک توپ گیر رئال مادرید است، بازیکنان بارسلونا با نهایت استفاده از فضای خالی بین مدافعان و ‌هافبک‌های تیم رئال توانستند موقعیت‌های گل زیادی روی دروازه حریف ایجاد کنند.
به جرات می‌توان گفت تعویض کاسیمیرو با کواچیچ عامل اصلی شکست رئال مادرید مقابل بارسلونا بوده و این مهم به دلیل عدم استفاده از ایسکو و تعویض اشتباه زیدان است. در صحنه گل دوم بارسلونا ضربه ایوان راکیتیچ درست در همان فضای خالی بین مدافعان و‌هافبک‌های رئال مادرید زده شد، اما نقطه عطف این بازی اخراج سرجیو راموس کاپیتان رئال مادرید است. با اخراج راموس که فرمانده و از بازیکنان بدون جانشین تیم زیدان است، بازی شکل دیگری به خود گرفت. زیدان به دلیل مصدومیت په په و واران عملا هیچ مدافعی برای جایگزینی راموس در اختیار نداشت. با تعویض کاسیمیرو عملا رئال مادرید در خط دفاع خلع سلاح شده بود. این اخراج حتی می‌تواند سرنوشت قهرمانی لالیگا را عوض کند. حال با اخراج راموس، کهکشانی‌ها برای بازی آینده در خط دفاع با کمبود بازیکن مواجه هستند. بعد از گل دوم،بازیکنان بارسلونا حالت دفاعی به خود گرفته و رئال مادرید با حضور خامس به دنبال جبران گل خورده بود.اما حکایت همان حکایت نیمه اول بود. فرصت سوزی مهاجمان رئال مادرید و درخشش ترشتگن بارها در این بازی تکرار شده بود. دراین میان بازیکنان بارسلونا هم یکی دوبار با ضدحمله‌های خود روی دروازه ناواس موقعیت‌های خوبی ایجاد کردند. درنهایت بازیکن تعویضی زیدان بازی را به تساوی کشاند. اما بازیکنان رئال مادرید به جای حفظ گل زده به دنبال زدن گل سوم بودند که در نهایت در یکی از این حملات توپ را از دست داده و با یک ضدحمله گل سوم را دریافت کردند. ال کلاسیکو برگشت نشان داد تمرکز و نظم تیمی‌در کنار حفظ تعادل در دو فاز حمله و دفاع از چه اهمیتی در فوتبال مدرن برخوردار است.در بالاترین سطح فوتبال شما نمی‌توانید معجزه کرده و در شرایطی که ده نفره هستید با شش بازیکن به دروازه حریف حمله کنید.در فوتبال مدرن تفاوت تیم‌ها در چنین شرایطی مشخص می‌شود. در بالاترین سطح فوتبال‌ هافبک‌های دفاعی در ساختار فنی تیم‌ها نقش ویژه ای دارند. آنچه مشخص است عدم حضور‌هافبک دفاعی تخصصی در ترکیب یک تیم، تبعات فنی فراوانی به همراه دارد.ال کلاسیکو آینه تمام قد فوتبال مدرن است، جایی که یک اشتباه در چیدمان ترکیب اصلی چیزی جز شکست به همراه ندارد. گرچه داوری به مانند چندین سال اخیر نقش ویژه‌ای در ال کلاسیکو بازی می‌کند، اما عامل اصلی شکست تیم زیدان نیست. در پایان باید گفت در بالاترین سطح فوتبال تیمی‌موفق است که بتواند در این مقطع از فصل نهایت بهره را از تمام مهره‌های خود برده و بتواند در استفاده از بازیکنان خود تعادل ایجاد کند. شاگردان زیدان طی یک ماه اخیر چند بازی سنگین از جمله بازی مقابل سویا، آتلتیکو مادرید و بایرن مونیخ را پشت سر گذاشته و به لحاظ جسمانی در شرایط ایده آلی قرار نداشتند. آنچه مشخص است عملکرد سطح پایین مارسلو، کاراواخال و کریستیانو رونالدو در کنار حضور منفی کریم بنزما با این مورد ارتباط مستقیمی‌دارد. شاید حضور بازیکنانی مثل ایساکو، موراتا و خامس در ترکیب اصلی می‌توانست پایان دیگری برای تیم زیدان رقم بزند.