ماه های منتهی به انتخابات زمانی است که بعضی ها احساس تکلیفشان یکباره ورم می کند و اعلام کاندیداتوری می کنند ، اما مشکل اینجاست که این عزیزان غیر از ورم احساس تکلیف ، چیز دیگری برای عرضه در انتخابات و رای آوری ندارند. انتخابات را هم که نمی شود فقط با یک ورم جلو برد ، این جوری است که لازم می شود این عزیزان دست به اقدام جهادی و جدیدی بزنند و در اسرع وقت ، اقلام انتخاباتی لازم را بسازند و بپردازند و برای ارائه به مردم آماده کنند .

ماه های منتهی به انتخابات زمانی است که بعضی ها احساس تکلیفشان یکباره ورم می کند و اعلام کاندیداتوری می کنند ، اما مشکل اینجاست که این عزیزان غیر از ورم احساس تکلیف ، چیز دیگری برای عرضه در انتخابات و رای آوری ندارند. انتخابات را هم که نمی شود فقط با یک ورم جلو برد ، این جوری است که لازم می شود این عزیزان دست به اقدام جهادی و جدیدی بزنند و در اسرع وقت ، اقلام انتخاباتی لازم را بسازند و بپردازند و برای ارائه به مردم آماده کنند .
اولین چیزی که در این مواقع به ذهن می آید این است که در مناطق مختلف و با فیگورهای مردمی عکس بگیرند . عکس راه رفتن با مردم در خیابان ، عکس سرزده به خانه افراد بی بضاعت سر زدن ( البته باید مراقب بود که زاویه عکس جوری نباشد که معلوم شود عکاس از قبل در خانه طرف مستقر بوده است ! در این جور مواقع علاوه بر افق زاویه بدن ، افق زاویه دوربین هم باید رعایت شود ) ، عکس حضور در تجمعات ، عکس گوش دادن به درد دلهای مردم ! ، عکس نشستن روی صندلی خدمت (صندلی خدمتش باید کهنه ، رنگ ورو رفته و ساده باشد . اگر یکی از پایه هایش شکسته باشد که دیگر آخر ساده زیستی است ) و... .
حالا شانس این عزیزان بزند و در این بین زلزله، سیل ، طوفان ، سونامی و... هم بیاید که دیگر نور علی نور است . آسیب دیدگان حوادث طبیعی ، این نور چشم های عزیز همان کسانی هستند که باید با آنها عکس گرفت ؛ آن هم جوری که افق زاویه بدن کاندیدای محترم رو به ترک ناشی از زلزله روی دیوار باشد ، پا جوراب محترمش از خسارات ناشی از سیل ، خیس شده باشد و قس علی هذا !
در کنار این عکسها ، لازم است عکسهای خوشگل هم گرفته شود ؛ عکسهایی که مردم همیشه در صحنه و دارای ژست مناسب و تو دل برو ، در آن از کاندیدای دارای ورم احساس تکلیف درخواست یم کنند که بیاید ، بیاید و کشور را نجات دهد.البته باید توجه داشت که این عکسها ، حکم «اکل میته » را دارد و باید به حد ضرورت از آن استفاده شود . دقت شود حالا که باید رد حد ضرورت از این عکسها استفاده شود و محدودیت دارد ، لااقل میزان تودل برویی عکسها بالا باشد !
این اقلام که تهیه شد ، بقیه کار را باید سپرد به ابر و باد و مه و خورشید و جام جم و فلک و... ؛ آنها خودشان می دانند که چه وظیفه ای دارند و چرا خلق شده اند . آنوقت است که ممکن است یک ورم احساس تکلیف یک مملکت را خوشبخت کند ؛ تجربه نشان داده که «می شود و می توانند »!