دومین اسکار بهترین فیلم خارجی زبان به ایران رسید. اهمیت این اسکار فرای جنبه های نمادین روز به دلیل فرمان مهاجرتی ترامپ، به دلیل ارزش های هنری آن حائز اهمیت است.

دومین اسکار بهترین فیلم خارجی زبان به ایران رسید. اهمیت این اسکار فرای جنبه های نمادین روز به دلیل فرمان مهاجرتی ترامپ، به دلیل ارزش های هنری آن حائز اهمیت است.
به این علت که فرهادی با کسب این اسکار در کنار کارگردانان بزرگی چون فلینی و برگمان با کسب دو اسکار قرار می گیرد. رسیدن به چنین جایگاهی در عرصه فیلمسازی بین المللی بیش از هرچیز برآیندی از تداوم در پیشرفت و خلاقیت و دقت در رصد احوالات جامعه ایرانی است.
به واقع پرداختن به تحولات و موضوعات در ظرف زمانی درست سبب شده تا مجموعه آثار تلویزیونی و سینمایی این هنرمند در عرصه های فیلمنامه نویسی و کارگردانی به کلاس درسی مهم برای کارگردانان و فیلمنامه نویسان دیگر بدل شود.
این موضوع را سال ها پیش در تحلیل اهمیت سینمای فرهادی و فیلم های وی نگاشتم و اکنون با کسب اسکار دوم برای فیلم فروشنده و به دور از تاثیرات تصمیم سیاسی ترامپ بر آرای اعضای آکادمی، می توان تاثیرگذاری سکانس پایانی فیلم در کسب این افتخار را بیش از هر چیز دیگری در نظر گرفت.
فرهادی با درک واقعیت های موجود جامعه و نیز دریافت درست از خطوط قرمز اخلاقی ، عرفی و سینمایی توانست تا پیام فیلم را بدون گره گذاری به مخاطبان منعکس کند و این موضوع از چشم تیزبین داوران اسکار دور نماند.
فرهادی کار خود را از انجمن سینمای جوان اصفهان شروع و پس از 3 دهه به قله های سینمایی جهان صعود کرد. در این مسیر او تصویرگری بی واسطه از جامعه اش بود.
جامعه ای که او در این مدت تصویر کرد دارای وجهی عیان و بی سانسور از خوبی ها و زشتی هاست. مصافی میان نیک باوری و بدکرداری. به واقع الگوی نبرد خیر و شر در سینمای فرهادی از نگرش سنتی- کلاسیک در آثار تلویزیونی به سوی رویکردی مدرن در فیلم های سینمایی گرایش یافت.
این تحول سبک چه در سناریو نویسی و چه در اجرا البته یک وجه مشترک پایدار را درون خود دارد. این وجه مشترک پرداخت به جزئیات است.
فرهادی هم در تلویزیون و هم در سینما این مولفه بنیادین را در ساختار فکری خود حفظ کرد تا خالق آثاری باشد که جزئیات نقش موثری در آن دارد.
این سینماگر اصفهانی اکنون دو مجسمه اسکار به موزه افتخار سینمای ایران هدیه داده است اما هیچگاه این نکته را کتمان نمی کند که از زاینده رود و سی و سه پل ماندگارش دوربین خود را روشن کرد تا حتی در زمانی هم که دوربین ها به دلیل حضور نداشتنش در مراسم اسکار نمی توانند شکارگر او باشند، به ضبط افکار و اندیشه های او بپردازند؛ اندیشه هایی ناب از یک ذهن خلاق که منادی صلح است و شکارچی اسکار.