اختتامیه‌ی سی و پنجمین جشنواره‌ی فیلم فجر بعد از ١٢ روز مارتن نفس گیر برای هنرمندان و به خصوص رسانه‌ها که به زعم برگزارکنندگان جشنواره بعد از روزها و شب های متمادی کار و تلاش در جهت اطلاع رسانی و رسالت خبری لایق یک قدردانی ساده نیز نبودند و پس از پشت سر گذاشتن تمام حاشیه‌ها، کشمش‌ها، انصراف‌ها ‌و اعترا‌ض‌ها به انتخاب فیلم ها، داوری و اعلام نامزدها‌، در نهایت شب گذشته برگزار شد.

اختتامیه‌ی سی و پنجمین جشنواره‌ی فیلم فجر بعد از ١٢ روز مارتن نفس گیر برای هنرمندان و به خصوص رسانه‌ها که به زعم برگزارکنندگان جشنواره بعد از روزها و شب های متمادی کار و تلاش در جهت اطلاع رسانی و رسالت خبری لایق یک قدردانی ساده نیز نبودند و پس از پشت سر گذاشتن تمام حاشیه‌ها، کشمش‌ها، انصراف‌ها ‌و اعترا‌ض‌ها به انتخاب فیلم ها، داوری و اعلام نامزدها‌، در نهایت شب گذشته برگزار شد. شبی عجیب که در آن فیلمی که بیشترین آمار کاندیدها را داشت تنها دو جایزه دریافت کرد و فیلمی که آمار پایینی در میان نامزدها داشت بهترین فیلم جشنواره شد و کم هم سیمرغ نگرفت. شاید هم این اتفاق تلاشی بود تا آب رفته به جوی بازگردد؛ به قول مجری امشب الله اعلم...

آن‌چه در ادامه می خوانید 10 نکته‌ی کوتاه جانبی درباره‌ی اختتامیه جشنواره فیلم است:
1. اجرای مراسم برخلاف شنیده ها درباره‌ی اجرای فرزاد حسنی بر عهده‌ی احسان کرمی بود.‌ اجرایی که به نسبت اجراهای گذشته ی او یک سر و گردن بالاتر قرار می‌گرفت.
2. حضور محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه در این مراسم بسیار قابل توجه بود و از آن بیشتر تشویق های مستمر و استقبال مداوم در هر لحظه؛ از زمان بردن نامش گرفته تا هنگامی که تصویرش بر صفحه ی ال ای دی های سالن نقش می بست، یا آن زمان که هنرمندان قبل از رفتن به روی صحنه عرض ادبی می کردند و در آغوش می گرفتندش. این مرد با تمام حرف و حدیث ها هنوز هم بسیار بسیار محبوب است.
3. پرفورمنس ابتدای برنامه و کلیپ‌ های ساخته شده در میان برنامه ها، سرحال و خوش رنگ لعاب بودند با موسیقی هایی که سلیقه‌ی انتخاب کنندگانش را تایید می‌‌ کرد.
4. کارگردانی درست مراسم که با بیشترین استفاده و کمترین اتلاف زمان همراه بود در کنار دکور چشم‌گیر و دلچسب جشنواره مکمل های خوبی برای یکدیگر بودند.
5. صدا و سیما و البته برنامه‌ی هفت در سخنرانی‌های برندگان سیمرغ چندین بار مورد انتقاد گرفت. علیرضا داوودنژاد نژاد و وحید جلیلوند از کسانی بودند که عملکرد رسانه ی ملی را مصداق سرکوب سینما و تفرقه افکنی میان سینماگران به خصوص در طول جشنواره دانستند.
6. نوید محمدزاده هم که چند سال پیش تر برای بازی در فیلم عصبانی نیستم نامزد شد و جایزه ای نگرفت و بعد از آن بارها از این بابت ابراز تاسف و ناراحتی توام با اعتراض کرده بود، در شب اختتامیه سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل را دریافت کرد و نسبت به حاشیه های ایجاد شده بر سر نامزدها و اتهاماتی که به هئیت داوران و جشنواره شده بود واکنش منفی نشان داد.
7. هومن بهمنش هم که سیمرغ بهترین فیلم برداری را برای فیلم تابستان داغ دریافت کرد به کنایه از هیئت داوران عذرخواهی کرد که فیلمشان در سیزده رشته کاندید شده بود و باعث شد هیئت داوران مورد عتاب و خطاب قرار بگیرد.
8. گر چه قانونا اگر از موسیقی در یک جشنواره استفاده می شود باید با اجازه‌ی صاحبان حقیقی و حقوقی آن اثار باشد، گویا این اتفاق درباره‌ی اثر "رگ خواب" به آهنگسازی سهراب پورناظری با صدای همایون شجریان نیفتاد. به همین خاطر پورناظری روی خط برنامه‌ی هفت آمد و از اینکه بدون اجازه او به عنوان آهنگ ساز و همایون شجریان، اثر موسیقایی "رگ خواب" با کلیپی در مراسم اختتامیه پخش شده اعتراض کرد که این اتفاق بدون اطلاع آنها بوده و چطور وقتی این موسیقی به چشم داوران نیامده و نامزد هم نبوده انقدر به نظرشان شاخص آمده که در اختتامیه از آن استفاده شده است.
9. در ردیف های هنرمندان مهمان، صندلی های خالی ای دیده می شد که با فیلم هایی چون ویلایی ها، کوپال و... نام گذاری شده اما خالی بودند. عوامل این فیلم ها در اعتراض به انتخاب های هیئت داوران در مراسم اختتامیه شرکت نکردند.
10. سید محمود رضوی تهیه کننده ی "ماجرای نیمروز" هنگام دریافت جایزه ی بهترین فیلم پشت میکروفن رفت و از تمام عوامل فیلمش خواست تا به روی صحنه بیایند و جایزه شان را دریافت کنند. بماند که برای همه سوال بود که چطور فیلمی را که هیئت داوران تنها در بخش طراحی صحنه و لباس شایسته ی اهدای جایزه دانستند حالا به عنوان بهترین فیلم جشنواره معرفی می کنند؟!