مردم سالاری آنلاين - پزشکان فقط بد اقبال ترند!

فوت غافلگيرکننده آقاي عباس کيارستمي، چند روزي سينماي ايران و جهان را در ماتم فرو برد وصد البته که جز اين هم انتظار نمي‌رفت چراکه به تعبيري « مرگ چنين خواجه اي نه کاري است خُرد» کارگرداني که چه موافقان و مخالفانش بر شهود هنري و تسلطش بر مديوم سينما شهادت داده‌اند. فقدان او و پر کشيدن نامنتظرش البته داغي است بر سينه عشاق هنر اين سرزمين. داغي که سبب شده تا بسياري نوک پيکان شماتت‌ها را به سوي کادر پزشکي نشانه روند و امروز شائبه کم کاري تيم پزشکي به هيچ رو شائبه کوچکي نيست. از همان روزهاي بستري شدن کارگردان بزرگ سينماي جهان، شايعه‌هاي بسياري با مضمون نا‌آگاهي پزشک محترم از شهرت و اهميت بيمارش و سپردن کار به دست فرزندش و‌... بر سر زبان‌ها افتاد که هنوز شواهد‌ محکمي ‌براي درستي اين گزاره‌ها در دست نداريم و تا زمان انتشار گزارش کميته تحقيق و گزارش پزشکان و نهادهاي مسوول هر گونه داوري تنها مي‌تواند به گمان‌ها وشايعات گرداگردِ اين موضوع دامن بزند. اما با اين همه، سير رويدادها و حواشي فوت آقاي کيارستمي، خبر از بدبيني نگران کننده جامعه نسبت به ميزان مسووليت‌پذيري پزشکان در کشورما مي‌دهد. به گونه‌اي که حتي پيش از منتشر شدن گزارشات و مستندات، بسياري کم کاري تيم پزشکي را مسلم گرفته و تنها منتظر مجازات خطاکاران نشسته‌اند! بدبيني که البته ريشه در خبرهاي بد طاق و جفتي دارد که از بيمارستان‌ها و مراکز درماني مي‌رسد و کاملا قابل درک است.بي هيچ تعارفي بايد اعتراف کرد ميزان اعتماد مردم به پزشکان در سطح نگران‌کننده‌اي قرار دارد.اما دشواري زماني آغاز مي‌شود که تمامي‌انتقادات به پزشکان بدون در نظر گرفتن سطح کلي اخلاقي و معدل مسووليت پذيري جامعه، بي‌محابا وگهگاه نامنصفانه به سوي پزشکان سرازير مي‌شود! انگار که پزشکان تافته اي جدا بافته از جامعه هستند و ضعف‌هاي‌شان را از کشوري ديگر سوغات آورده‌اند! به عبارت ديگر، در همه نقدها اين ظريفه به بوته فراموشي مي‌فتد که پزشکان نيز در اتمسفر همين جامعه نفس مي‌کشند و خيلي نمي‌توانند بالاتر از سطح اخلاقي جامعه حرکت کنند. اگر در صنف پزشکي کم کاري‌ها و عدم دلسوزي به کرات به چشم مي‌آيد، در ساير صنوف نيز حال و روز ما چندان مايه افتخار و ابتهاج نيست و ضعف‌هاي بسياري ديده مي‌شود. بي‌اخلاقي‌ها و نابکاري‌هايي که چنان مشهود است که به تجربه روزمره بدل شده اند. از برخي رانندگان تاکسي بگيريد که تنها کافي است به نا آشنايي مسافر از بهاي مسير طي شده آگاه شوند تا با کرايه‌هاي بي رحمانه مسافر نگون بخت را نقره داغ کنند تا برخي مهندسان معمار که تنها چيزي که براي شان از اهميت برخوردار نيست، ميزان مقاومت ساختمان در برابر زلزله وسيل است، از فلان کاسبي که جنس بنجلش را به هزاران زبان بازي به مشتري مي‌فروشد بگيريد تا و... جملگي مسووليت ناپذيري مشهود در گوشه و کنار ما است. اگر امروز پزشکان آماج انتقادات و توهين‌ها قرار گرفته اند، بيشتر از اقبال بد آنهاست. چراکه گرفتن کرايه اضافي و فروختن جنس بنجل به خلايق و«بساز و بندازي» براي کسي خطر جاني نزديک در پي ندارد اما يک خطاي پزشکي مي‌تواند خانواده، جامعه ويا حتي در مورد اخير جهاني را سياه پوش کند! نبايد پا روي حق گذاشت که پزشکان ما فقط بد اقبال تر از ديگران هستند که کارشان با جان مردم سر وکار دارد و گرنه...