مدل انتخاباتی پوتین – مدودوف برای نخستین بار در آخرین ماه های ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد مطرح شد. ابتدا انتخاب چنین نقشه نادرستی از رئیس جمهور بعید به نظر می رسید و برآورد شاهدان امر این بود که شایعه پیاده سازی پلن روسی در انتخابات ایران ساخته ذهن رسانه هاست.

 مدل انتخاباتی پوتین – مدودوف برای نخستین بار در آخرین ماه های ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد مطرح شد. ابتدا انتخاب چنین نقشه نادرستی از رئیس جمهور بعید به نظر می رسید و برآورد شاهدان امر این بود که شایعه پیاده سازی پلن روسی در انتخابات ایران ساخته ذهن رسانه هاست.

انتظار این بود که احمدی نژاد با توجه به عملکرد هشت ساله خودش و نارضایتی عمومی جامعه از سیاست های دولت بهار حداقل تا این حد به چنین نقشه ای خوش بین نباشد که با حمایت از مشایی می تواند 4 سال دیگر و در پی آن احتمالا 8 سال بر سر کار بماند.

با این وجود گمانه زنی ها تحقق یافت و رئیس جمهور وقت دست در دست مشایی وارد ستاد انتخابات کشور شدند تا از نخستین الگوی پلن روسی در انتخابات ایرانی رونمایی شود هرچند همانطور که انتظار می رفت نقشه احمدی نژاد همچون سایر طرح ها و برنامه های رویایی اش به جایی نرسید. نه مشایی تایید شد و نه حتی فرصتی پدید آمد که رئیس جمهور دولت بهار به پشتوانه عملکرد هشت ساله وارد رقابت انتخاباتی با سایر جناح های سیاسی شود.

علی کفاشیان رئیس 8 ساله بهاری فدراسیون هم که به لطف دخالت رئیس جمهور سابق توفیق اجباری خدمت در فوتبال را به دست آورده بود در انتخابات اخیر تعلقات خودش به گفتمان احمدی نژاد را در همین الگوی سیاسی نمایان ساخت.

این بار اما فیلتری برای ورود مدودوف فوتبال مانع راه نبود تا کفاشیان بر خلاف احمدی نژاد به هرچه می خواست برسد و با حمایت قاطع از مهدی تاج، هم جایگاه خودش را در فدراسیون مستحکم سازد و همه به آینده نه چندان دور و انتخابات چهار سال بعد برای بازگشت به صندلی ریاست بیاندیشد.

اما نقطه مشترک دیگر میان کفاشیان و احمدی نژاد در عملکرد هشت ساله این دو است و سوال مشترک در اینجاست که آنها به کدام بخش از کارنامه درخشان خود در این سال ها می بالند که به دنبال تمدید حاکمیت خود در چهار سال دیگر بودند؟

کارنامه دولت بهار که در این مقال قابل توصیف نیست اما کفاشیان که در طول دوران ریاست بر فدراسیون ، فوتبال ملی را به روزهای فقر و فلاکت رساند، از تامین یک لباس با کیفیت برای بازیکنان تیم ملی تا یک زمین تمرین مناسب عاجز مانده بود یا در کنفدراسیون فوتبال آسیا توان دفاع از بدیهی ترین حقوق فوتبال ایران از جمله میزبانی باشگاهها در لیگ قهرمانان آسیا را نداشت با چه اندیشه ای به دنبال بقای خودش و سیاست های فدراسیون در این انتخابات بود و قرار است چه آینده ای را در کنار مهدی تاج برای فدراسیون رقم بزند؟

و آیا تسلسل تلخ فوتبال به معنای تکرار وقایع هشت سال گذشته و تشدید مشکلات و بحرانی های درونی فدراسیون و تضعیف جایگاه فوتبال ایران در عرصه بین المللی نخواهد بود؟