یکی از مهمترین شاخص های ارزیابی مردم سالاری در نظام های سیاسی دنیا برگزاری انتخابات واقعی برای گزینش حکمرانان کشور است . بدون تردید نظام جمهوری اسلامی ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست و در طول بیش از سه دهه گذشته عمدتا انتخابات مجلس و ریاست جمهوری با وجود برخی از محدودیت های مقطعی، عرصه حضور مردم و سلایق گوناگون سیاسی بوده و تا اندازه ای موجب ثبات سیاسی نظام شده است.
اینک در آستانه یازدهمین دوره ی انتخابات ریاست جمهوری با شرایط متفاوت از گذشته روبرو هستیم و با وجود اینکه مسئولان عالی رتبه کشور بر حضور پر شور و شعور مردم تاکید دارند و برخی چهره های سیاسی از آن به عنوان جشن ملی یاد می کنند متاسفانه پیش آگهی های لازم برای تحقق چنین شرایطی فراهم نشده به گونه ای که در مقایسه با ادوار گذشته که معمولا از پنج تا شش ماه قبل از برگزاری انتخابات، کاندیداهای جناحهای مختلف سیاسی مشخص می شد و سفرهای تبلیغاتی و تشکیل ستادهای انتخاباتی و اعلام برنامه ی مقدمات نقش آفرینی مردم را فراهم می ساخت، در این دوره و در شرایطی که حدود کمتراز چهل روز به برگزاری انتخابات زمان باقی مانده هنوز هیچ یک از جناحهای سیاسی موفق به معرفی کاندیدای اصلی خود نشده و هیچ حرکت و تلاشی هم در جامعه از این حیث قابل مشاهده نیست که این امر موجب حیرت و شگفتی کارشناسان و تحلیل گران سیاسی شده است . گویا قرار نیست انتخاباتی در شان مردم و انتخاب عالی ترین مسئول اجرایی کشور برگزار شود که بعید است این شرایط منطبق با خواست مسئولان کشور و مردم شریف ایران باشد چرا که به تعبیر رهبر معظم انقلاب این انتخابات باید به حماسه سیاسی مبدل گردد . در این خصوص ذکر چند نکته خالی از لطف نیست :
۱.بدون تردید شرایط کنونی کشور و چالش های پیش رو در عرصه ملی و بین المللی بویژه مشکلات اقتصادی و اجتماعی در داخل و لزوم تجدید نظر در روابط بین المللی بیش از هر زمان دیگری برگزاری انتخابات پر شور با حضور گسترده مردم و البته حضور همه سلایق و گرایش های سیاسی و ارائه برنامه های خود در عرصه یاد شده برای برون رفت کشور از وضع موجود را ضرورتی امکان پذیرنموده است .
۲. خواست مشترک همه جنبش های سیاسی، اجتماعی فراگیر و خود جوش صد سال گذشته ایرانیان اصلاح طلبی به عنوان حرکتی عاقلانه، صلح جویانه، کم هزینه و تعاملی و تعادلی بوده و گرچه اصلاحات عمیق و گسترده را در عرصه های گوناگون سیاسی، اجتماعی و اقتصادی پیگیری کرده اند اما هیچ گاه حرکتهای اصلاح طلبانه صرفا معطوف به قدرت نبوده بلکه تاکید عمده و اساسی جنبش ها اصلاح امور و اداره عقلانی کشور و بر به کار گماری مدیریت ممتاز و خرد مندانه و با همکاری و همیاری مردم استوار شده است و ایران امروز هم برای تحقق خواست تاریخی ملت و به ویژه جنبش های اجتماعی دو دهه اخیر از یک سو و عبور از بحران های پیش رو و گذر از تحریم ها و تهدیدات بیگانگان از سویی دیگر نیازمند رویکردی اصلاح گرایانه در سیاستهای داخلی و خارجی که در امتداد یکدیگرند در سیاست داخلی جلب اعتماد مردم و در سیاست خارجی پرهیز از تنش زایی است که محصول طبیعی آن رضایتمندی مردم و تضمین استقلال و امنیت و تمامیت ارضی کشور و بازگشت به مدار پیشرفت و ثبات و آرامش خواهد بود .
انتخابات ریاست جمهوری فرصتی است تا اصلاح طلبان به عنوان یکی از اصیل ترین و دلسوزترین جریان های سیاسی و فکری کشور با هوشمندی و تدبیر لازم و با عنایت به دیدگاههای مردم رویکردی مثبت ، سازنده و عاقلانه داشته و چهره های برجسته ی اصلاح طلبان با پرهیز از تک روی و با تاکید بر تقدم منافع ملی بر منافع شخصی و گروهی امکان تصمیم گیری صحیح و درست را در این عرصه فراهم سازند .
۳. همانگونه که در روزهای اخیر برخی از بزرگان کشور و همچنین شخصیت های برجسته اصلاح طلبان تاکید کرده اند مناسب ترین ، کوتاه ترین ، مطمئن ترین و البته عقلانی ترین راه برون رفت کشور از مشکلات داخلی و خارجی تکیه بر مردم به عنوان رکن رکین انقلاب ، نظام و کشور و پذیرش دیدگاه و رای و نظر آنان و تاکید به روش های اصلاحی و اداره خردمندانه کشور و سپردن امور به دست با کفایت نیروهای دلسوز، امین و مدبری است که از آزمون های بزرگ صادقانه و سربلند بیرون آمده اند و انتخابات ریاست جمهوری تجلی گاه چنین مسیر مطمئنی است که مردم و مسئولان عالی نظام باید راه آن را هموار و اطمینان لازم را در جامعه جهت تحقق حماسه ی سیاسی فراهم سازند و اصلاح طلبان نیز باید با اعتنا به رای و نظر مردم و هوشمندی بایسته مبادرت به اتخاذ تصمیم کنند .
۴. و اما سخن آخر اینکه تحقق حماسه سیاسی و خواست تاریخی رهبری و مردم بدون خواست و اراده عاقلانه و البته به هنگام مجریان و ناظران میسر نخواهد بود که امید است به زودی شاهد تجلی چنین اراده ای باشیم.
اینک در آستانه یازدهمین دوره ی انتخابات ریاست جمهوری با شرایط متفاوت از گذشته روبرو هستیم و با وجود اینکه مسئولان عالی رتبه کشور بر حضور پر شور و شعور مردم تاکید دارند و برخی چهره های سیاسی از آن به عنوان جشن ملی یاد می کنند متاسفانه پیش آگهی های لازم برای تحقق چنین شرایطی فراهم نشده به گونه ای که در مقایسه با ادوار گذشته که معمولا از پنج تا شش ماه قبل از برگزاری انتخابات، کاندیداهای جناحهای مختلف سیاسی مشخص می شد و سفرهای تبلیغاتی و تشکیل ستادهای انتخاباتی و اعلام برنامه ی مقدمات نقش آفرینی مردم را فراهم می ساخت، در این دوره و در شرایطی که حدود کمتراز چهل روز به برگزاری انتخابات زمان باقی مانده هنوز هیچ یک از جناحهای سیاسی موفق به معرفی کاندیدای اصلی خود نشده و هیچ حرکت و تلاشی هم در جامعه از این حیث قابل مشاهده نیست که این امر موجب حیرت و شگفتی کارشناسان و تحلیل گران سیاسی شده است . گویا قرار نیست انتخاباتی در شان مردم و انتخاب عالی ترین مسئول اجرایی کشور برگزار شود که بعید است این شرایط منطبق با خواست مسئولان کشور و مردم شریف ایران باشد چرا که به تعبیر رهبر معظم انقلاب این انتخابات باید به حماسه سیاسی مبدل گردد . در این خصوص ذکر چند نکته خالی از لطف نیست :
۱.بدون تردید شرایط کنونی کشور و چالش های پیش رو در عرصه ملی و بین المللی بویژه مشکلات اقتصادی و اجتماعی در داخل و لزوم تجدید نظر در روابط بین المللی بیش از هر زمان دیگری برگزاری انتخابات پر شور با حضور گسترده مردم و البته حضور همه سلایق و گرایش های سیاسی و ارائه برنامه های خود در عرصه یاد شده برای برون رفت کشور از وضع موجود را ضرورتی امکان پذیرنموده است .
۲. خواست مشترک همه جنبش های سیاسی، اجتماعی فراگیر و خود جوش صد سال گذشته ایرانیان اصلاح طلبی به عنوان حرکتی عاقلانه، صلح جویانه، کم هزینه و تعاملی و تعادلی بوده و گرچه اصلاحات عمیق و گسترده را در عرصه های گوناگون سیاسی، اجتماعی و اقتصادی پیگیری کرده اند اما هیچ گاه حرکتهای اصلاح طلبانه صرفا معطوف به قدرت نبوده بلکه تاکید عمده و اساسی جنبش ها اصلاح امور و اداره عقلانی کشور و بر به کار گماری مدیریت ممتاز و خرد مندانه و با همکاری و همیاری مردم استوار شده است و ایران امروز هم برای تحقق خواست تاریخی ملت و به ویژه جنبش های اجتماعی دو دهه اخیر از یک سو و عبور از بحران های پیش رو و گذر از تحریم ها و تهدیدات بیگانگان از سویی دیگر نیازمند رویکردی اصلاح گرایانه در سیاستهای داخلی و خارجی که در امتداد یکدیگرند در سیاست داخلی جلب اعتماد مردم و در سیاست خارجی پرهیز از تنش زایی است که محصول طبیعی آن رضایتمندی مردم و تضمین استقلال و امنیت و تمامیت ارضی کشور و بازگشت به مدار پیشرفت و ثبات و آرامش خواهد بود .
انتخابات ریاست جمهوری فرصتی است تا اصلاح طلبان به عنوان یکی از اصیل ترین و دلسوزترین جریان های سیاسی و فکری کشور با هوشمندی و تدبیر لازم و با عنایت به دیدگاههای مردم رویکردی مثبت ، سازنده و عاقلانه داشته و چهره های برجسته ی اصلاح طلبان با پرهیز از تک روی و با تاکید بر تقدم منافع ملی بر منافع شخصی و گروهی امکان تصمیم گیری صحیح و درست را در این عرصه فراهم سازند .
۳. همانگونه که در روزهای اخیر برخی از بزرگان کشور و همچنین شخصیت های برجسته اصلاح طلبان تاکید کرده اند مناسب ترین ، کوتاه ترین ، مطمئن ترین و البته عقلانی ترین راه برون رفت کشور از مشکلات داخلی و خارجی تکیه بر مردم به عنوان رکن رکین انقلاب ، نظام و کشور و پذیرش دیدگاه و رای و نظر آنان و تاکید به روش های اصلاحی و اداره خردمندانه کشور و سپردن امور به دست با کفایت نیروهای دلسوز، امین و مدبری است که از آزمون های بزرگ صادقانه و سربلند بیرون آمده اند و انتخابات ریاست جمهوری تجلی گاه چنین مسیر مطمئنی است که مردم و مسئولان عالی نظام باید راه آن را هموار و اطمینان لازم را در جامعه جهت تحقق حماسه ی سیاسی فراهم سازند و اصلاح طلبان نیز باید با اعتنا به رای و نظر مردم و هوشمندی بایسته مبادرت به اتخاذ تصمیم کنند .
۴. و اما سخن آخر اینکه تحقق حماسه سیاسی و خواست تاریخی رهبری و مردم بدون خواست و اراده عاقلانه و البته به هنگام مجریان و ناظران میسر نخواهد بود که امید است به زودی شاهد تجلی چنین اراده ای باشیم.