مردم سالاری آنلاين - تبشیر و انذار در سخنرانی سالروز انقلاب

در سالروز پیروزی انقلاب اسلامی که در آن به طور سنتی رییس جمهور در جمع مردم سخرانی می کند امسال آقای احمدی نژاد سخنانی به زبان راند که با صحبت هایی که به طور معمول در سال های قبل می شد تفاوت های زیادی داشت. به ویژه آن قسمت از صحبت های وی که به انتخابات پیش روی ریاست جمهوری مربوط بود. گذشته از اینکه او باز اعلام کرد که رازهایی را می داند که همچنان مصلحت نمی بیند فعلا آنها را افشا کند، در مورد مهندسی انتخابات صحبت کرد. اینکه کسانی چنین قصدی دارند و این به هیچ وجه پذیرفتنی نیست. او اشاره کرد که ملت بزرگ ایران خود می دانند که چگونه با مهندسین انتخابات برخورد کنند. اما توضیحی در مورد اینکه مردم چگونه چنین خواهند کرد نداد. برای اینکه منظور آقای رییس جمهور بهتر درک شود شاید باید به انتخابات گذشته ریاست جمهوری رجوع شود. جایی که پیروزی خود احمدی نژاد در انتخابات مورد شبهه قرار گرفت و پس از آنکه کاندیداهای دیگر از پذیرش نتایج انتخابات سر باز زدند، فضای سیاسی کشور ملتهب شد. کار به اعتراض های خیابانی کشید و ماه ها این وضعیت ادامه پیدا کرد. در واقع ابزاری که مورد استفاده معترضین به نتایج انتخابات قرار گرفت، تظاهرات و تجمعات خیابانی بود. در آن روزها با اینکه احمدی نژاد خود در متن اعتراضات قرار داشت، کمتر در روند وقایع وارد شد و بیشتر نظاره گر اوضاع بود و سکوت اختیار کرد. اما امروز این خود احمدی نژاد است که لزوم برگزاری انتخابات آزاد را گوشزد می کند و نسبت به مهندسی انتخابات هشدار می دهد. آنطور که از رفتار و گفتار احمدی نژاد طی سال های گذشته بر می آید، او قصد ندارد که پس از پایان دوره ی ریاست جمهوری خود قدرت را ترک گوید و به حاشیه سیاست رانده شود. اما با وجود اینکه تنها دو بار متوالی می توان در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرد، شانسی برای شرکت مجدد در این انتخابات ندارد. بنابراین مدت هاست که روی گزینه دیگری سرمایه گذاری کرده و از تمام امکانات بهره برده است تا وی را به عنوان بهترین گزینه برای نشستن بر مسند ریاست جمهوری پس از خودش به مردم معرفی کند. در واقع به نظر می رسد که احمدی نژاد تحت تاثیر استراتژی «ولادمیر پوتین» برای حفظ حزب «روسیه متحد» در راس قدرت سیاسی در کشور روسیه قرار گرفته است، که پس از اتمام دور دوم ریاست جمهوری اش، با تمام قوا و امکانات از یار همراهش «دیمیتری مدودف» حمایت کرد تا به ریاست جمهوری برسد، اما تمام کارشناسان معتقد بودند که قدرت واقعی همچنان در دست پوتین است و پس از پایان مدت ریاست جمهوری مدودف، او به نفع پوتین در انتخابات شرکت نخواهد کرد و چنین هم شد و در واقع مدودف تنها نقش یک محلل سیاسی را بر عهده داشت. گذشته از اینکه ساختار سیاسی و چگونگی تقسیم قدرت در ایران تا چه حدی مشابه الگوی روسی است، احمدی نژاد برای پیشبرد چنین طرحی با مشکلات بزرگ دیگری نیز روبرو است. امروز بسیاری از متحدین احمدی نژاد اردوگاه وی را ترک کرده اند و حتی به صف مخالفانش پیوسته اند. او نه تنها بسیاری از تکیه گاه های قدرتش را از دست داده است، بلکه برخی از متنفذترین پایگاه های قدرت در کشور را در برابر خود می بیند و از همه مهمتر با نظارت شورای نگهبان روبروست. اگر به حرف های احمدی نژاد در ماه های اخیر توجه شود که عصاره آنها را در سخنرانی اخیرش مطرح کرد، به نظر می رسد او عمده توجهش به همین موانع بوده است. دانستن رازهای فراوان افشا نشده ای که البته هر لحظه قابلیت افشا شدن دارند، احتمالا حربه ای برای مواجهه با قدرت شورای نگهبان است، و طرح احتمال مهندسی انتخابات رویارویی با پایگاه های قدرت. اگر در هر صورت تیم احمدی نژاد موفق شود، که کاندیدای مورد نظرش را از سد شورای نگهبان عبور دهد، مسلما مشکل بزرگتر برایش چگونگی تقابل با مهندسینی که مدعی موجودیتشان هستند خواهد بود. چون برای رویارویی با قدرتمند باید قدرت داشت. آنچه که به نظر نمی رسد این روزها در چنته تیم احمدی نژاد چندان پیدا شود. بنابراین ایشان باید برای پوشاندن این ضعف به دنبال راهکارهای دیگری باشند. آنچه که این فرضیه را به ذهن متبادر می کند که احمدی نژاد پوشاننده ضعف پشتوانه ای خود را در میان آحاد مردم جستجو می کند. او کسانی که قصد مهندسی دارند را از امروز تبشیر و انذار می کند که از قصد خود دوری کنند، تا مردم آنها را مهندسی نکنند. اما آیا واقعا چنین پایگاه مردمی ای برای احمدی نژاد و یارانش می توان متصور بود؟