چند روز پیش در کنگره سالانه حزب مردم سالاری، میزبان محمد جواد ظریف وزیر امورخارجه سابق کشور بودیم؛ کلیددار دیپلماسی غیرتمندانه یک ملت ،وفادار به وطن و سیاستمدار محبوب مردم.
فردی که در طول دوران وزارتش پنجره دیگری از سیاست ورزی و دوراندیشی را در ارتباطات بین المللی ایران اسلامی گشود و در تعامل با جهان و گفتگوهای بین تمدنها همواره دست برتر داشت.
ظریف کسی بود که رسانه ها به او لقب امیرکبیر معاصر دادند ولی فارغ از این القاب، او فقط خادم مردم و زبان گویای انقلاب اسلامی در میدان‌های سخت جهانی بود.
نام ظریف از قطنامه ۵۹۸ تا برجام در تاریخ سیاست خارجی ایران می درخشد. مردی که ۸ سال هم از تندروهای داخلی و هم دشمنان خارجی خنجر خورد ولی مدافع حقوق اساسی مردم ایران ماند.
او سردار دیپلماسی ، ترسیم گر ایران فردا و برچیننده بساط تحریم گران و کاسبان تحریم بود، او لبخند مردم ایران به مردم جهان بود