در مورد پولهای بلوکه شده و سپس آزاد شدن آنها حرف و حدیث فراوان بود و هست. در واقع از دولتی که شعار شفافیت و صداقت سر میدهد این توقع بود که در این مورد اطلاع رسانی دقیقتری داشته باشد ولی متاسفانه چنین نشد و شاهد بودیم که مقامات مرتبط دولتی تنها به ذکر این نکته اکتفا کردند که پولهای آزاد شده صرف مردم خواهد شد اما اینکه چگونه و چطور این مهم اتفاق خواهد افتاد از طرف مسئولان اطلاعاتی منتشر نشد.
به هرحال با توجه به شرایط کشور و حسب تجربهای که جامعه در چنین مواردی دارد و از همه مهمتر شایعاتی که به صورت مستمر منتشر میشود نیک آن بود که دولت در این خصوص حساستر و مسئولانهتر رفتار میکرد.
البته ممکن است که دولت محترم و بخشهای اقتصادی آن اشراف و اختیاری در مورد این پولها نداشته باشند که اگر این ادعا صحیح باشد بحث دیگری را میطلبد! اما به هرحال اگر فرض را بر این بگذاریم که تمام پولها آزاد شده و اختیار کامل آن با دولت ایران است بایستی در این باره به نحو شایستهتری اطلاعرسانی صورت میگرفت تا سوتفاهمها برطرف شود.
هر چند با بررسی وضعیت بازار و شرایطی که برآن حاکم است میتوان حدسهایی را مطرح کرد.
برای نمونه قیمت دلار تقریبا چند ماهی است که در محدوده ۴۸ الی ۵۳ هزار تومان ثابت مانده است. حتی آغاز جنگ اسرائیل و حماس هم برخلاف گذشته و تجربهای که داریم آنچنان بازار را تکان نداد.
به نظر میرسد دلیل این موضوع باز شدن دست دولت در ارز پاشی است. یعنی از آنجا که پولهای آزاد شده دلاری در اختیار دولت قرار گرفته این دولت نیز به محض اینکه احساس کند شرایط بازار در حال نوسان است دست به کار شده و به بازار ارز تزریق میکند.
شاید عدهای این موضوع را تدبیر دولت بدانند اما این موضوع جز سرمایهسوزی نکته دیگری ندارد. در حقیقت، این رویکرد صرفا مسکنی کوتاه مدت بر زخمهای اقتصادی است که همگی آنها سر باز کرده است.
دولت محترم بهتر بود با اصلاحات واقعی اقتصادی و تحول مطمئن و منافع محور در سیاست خارجی روند را به شکلی تغییر میداد که نیاز نبود در این روزها ارزپاشی کند.
دلارهایی که صرف کنترل بازار میشود میتوانست صرف زیربنای اقتصاد شود تا شاخصهای کلان اقتصادی متحول شود.
البته این نکته نیز قابل ذکر است که تقریبا این سیاست وجود داشته است. یعنی هر چقدر اقتصاد مریضتر ارزپاشی نیز بیشتر بوده است. در مقاطعی هم که دولت در تنگنای ارزی بوده فنر ارز رها شده و شاهد انفجار قیمتها بودهایم.