در لحظاتی که این کلمات نوشته می‌شوند باریکه غزه با جمعیتی بیش از دو میلیون نفر زیر شدیدترین و بی‌سابقه‌ترین حملات هوایی، توپخانه و دریایی از سوی رژیم جعلی و غاصب صهیونیستی قرار دارد.
این رژيم کودک کش در اوج ناتوانی و استیصال در برابر حملات جبهه مقاومت با بی‌شرمی تمام جریان آب خوردن را بر روی دو میلیون انسان می‌بندد و فیلم آنرا منتشر می‌کند و جهان متمدن؟! نه‌تنها به آن اعتراض نمی‌نماید بلکه برای بانیان این جنایت نیز هورا می‌کشد.
نظامیان درمانده صهیونیستی بجای مقابله به مثل در میدان نبرد، بیمارستان‌ها و مراکز درمانی و آمبولانس‌ها را مستقیما هدف قرار داده و منهدم نموده و در آتش می‌سوزانند، اما هیچ مقام غربی آن را مخالف مقررات بین‌المللی ندانسته و برعکس آن را حق مسلم این رژیم جنایتکار می‌داند؟!
بربریت دوباره چهره خود را در دنیایی که ادعای تمدن دارد، به زشت ترین وجه ممکن به نمایش گذاشته است. وزیر دفاع رژیم خون‌ریز صهیونیستی خیلی راحت و بدون دغدغه و در برابر دوربین‌ها می‌گوید: فلسطینی‌ها انسان نیستند، آنها ملتی هستند که لیاقت حیات ندارند و چیزی جز حیوان نیستند.
و همین سخنان شرم‌آور که تجلی عینی و نماد نژادپرستی است با کمال تاسف زینت بخش تلویزیون‌های ممالک غربی می‌شود و روز بعد از آن ایالات متحده آمریکا و کشورهای اروپایی همپیمانش طی بیانیه رسمی از اقدامات این دولت نژادپرست و قاتل حمایت می‌کنند؟!
اروپایی‌هایی که مدام از آزادی بیان داد سخن سر می‌دهند، در برابر قرآن‌سوزی که اهانتی آشکار به اعتقادات قریب به دو میلیارد مسلمان است، می‌گویند: این آزادی بیان است و ما نمی‌توانیم آزادی بیان را که حق مسلم هر شهروند است، محدود کنیم، اما در گرماگرم نبرد نابرابر مبارزان فلسطینی چهره واقعی خود را نشان می‌دهند.
دارمنین، وزیر کشور مهد دمکراسی یعنی فرانسه آن ژست‌های پیشین را فراموش و به آنها پشت پا می‌زند و می‌گوید: دولت فرانسه هیچ تظاهرات حامیان فلسطین را تحمل نخواهد کرد. فقط راهپیمایی در حمایت از اسرائیل مجاز است .
ریشی سوناک، نخست وزیر بریتانیا برای آنکه از قافله عقب نماند عنوان می‌کند: هرکسی که در بریتانیا از حماس حمایت کند، محاکمه خواهد شد.
نخست وزیر کانادا نیز در گرماگرم قتل عام فلسطینی‌ها با ابراز حمایت دائم خود از اسرائیل، تظاهرات حمایتی از فلسطین در سراسر این کشور را «تجلیل از خشونت» توصیف و آن را محکوم نمود.
در هنگامه‌ای که آب و برق و سوخت را از نوار غزه قطع کرده‌اند، کشورهای اروپایی چندرغاز کمک‌های اختصاص یافته به فلسطینی‌ها را به حالت تعلیق در می‌آورد و با دست و دلبازی تمام برای تداوم قتل عام زنان و کودکان مسلمان فلسطینی، وعده کمک‌های مالی و تسلیحاتی به رژیم صهیونیستی می‌دهند.
در ساعاتی که از زمین، هوا و دریا بر روی زنان و کودکان و پیرمردان موشک، بمب و گلوله‌های توپ، مانند دانه‌های باران بر ساکنان غزه فرود می‌آید، آمریکا پل هوایی ارسال تجهیزات پیشرفته نظامی برای ارتش متجاوز صهیونیستی زده و خط اعتبار مالی با اختصاص بیش از دو میلیارد دلار برقرار می‌نماید.
حق حیات بدیهی‌ترین حق بشر است. اما رژیم صهیونیستی با محاصره کامل غزه و جلوگیری از ورود ارزاق عمومی به این منطقه، ابتدایی‌ترین حقوق دو میلیون انسان را زیر پا می‌گذارد. کاخ سفیدنشینان و دولتمردان اروپایی هم در این راه این رژیم سفاک را کمک و یاری می‌کنند.
کانال دوازدهم تلویزیون عبری اعلام می‌کند: نیروی هوایی اسرائیل صدها نظامی و نیروی ذخیره را از تمام مناطق اروپا به اسرائیل(فلسطین اشغالی) منتقل می‌کند.
اما اگر حامیان فلسطینی‌ها بخواهند به این نبرد بپیوندند، آنان را به عنوان تروریست دستگیر و زندانی می‌نمایند.
آری، سنگ‌ها را بسته و سگ‌ها را به جان مردم غزه رها کرده و با لبی خندان و با وقاحت تمام تکه‌تکه شدن زنان و کودکان مسلمان در این گوشه از جهان را نظاره می‌کنند.
فراموش نکنیم که بیش از ۷۰ سال است در جای جای سرزمین اشغال شده فلسطین توسط این رژیم جعلی و حامیانش پروژه خون‌ریزی و وحشی‌گری و سلاخی نمودن و آواره کردن ساری و جاری است.
در کجای تاریخ ۷۰ ساله‌ای که انواع بدبختی‌ها بر سر مردم فلسطین و جنوب لبنان آوار شده است، یکبار آری حتی یکبار آمریکایی‌ها و دولت‌های آروپایی اینگونه و با تمام وجود به میدان آمده‌اند و در کنار مظلومان فلسطین قرار گرفته‌اند؟!
غربی‌ها در عرصه عمل نشان داده‌اند که کلمات زیبایی مانند حقوق بشر، دمکراسی، آزادی بیان و... فقط تا زمانی قابل دفاع و مورد پذیرش هستند که با منافع و سیاست‌های داخلی و خارجی آنها مطابقت داشته باشد. این واقعیت تلخ را این روزها در رویکرد آنها نسبت به جنایات هولناکی که در غزه در حال جریان است به عینه می‌توان مشاهده کرد.
اگر انهدام و سوزاندن منازل، قتل و کشتار زنان و کودکان، ایجاد رعب و وحشت، اجرای سیاست غیر انسانی سرزمین سوخته و... می‌توانست مبارزه را خاموش کند، امروز جهان شاهد نفوذ صدها رزمنده مسلح و جان برکف فلسطینی در عمق سرزمین‌های اشغالی نبود.
همین خوی وحشی‌گری و جنایات هولناک بود که فلسطینیان را برای دفاع از حق مشروع خویش مجاب به مبارزه نمود.
رزمندگانی که با ورود به سرزمین‌های اشغالی هیمنه رژیم صهیونیستی را به لرزه درآورده‌اند فرزندان و نوه‌های آنهایی هستند که از سال ۱۹۴۸ تا کنون در دیریاسین، کفرقاسم، غزه و... در خاک و خون غوطه‌ور شدند و هیچ دولتمرد غربی برای آنها نگران نشد و دستور اعزام ناوهواپیمابر صادر نکرد.
انهدام منازل و کشتار بی‌رحمانه مردم فلسطین قدمتی به درازای بیش از ۷۰ سال دارد و عملیات وحشیانه رژیم صهیونیستی تحت عنوان شمشیرهای آهنین برای مردمی که سال‌هاست در بزرگترین زندان جهان بنام غزه بسر می‌برند، ناآشنا نیست.
تنها در جنگ ۵۱ روزه سال ۲۰۰۸ در باریکه غزه بیش از ۲۲۰۰ نفر شهید و بیش از ۱۱ هزار نفر مجروح شدند.
علی‌رغم اعمال جنایاتی که علیه بیش از دو میلیون ساکنان باریکه غزه صورت گرفته است،حامیان این رژیم درصددند تا از «هیولای رژیم صهیونیستی» موجودی مظلوم و از «دیو بد سیرت» این رژیم فرشته‌ای زیبا و از «چنگال‌های خونین» آن، مروت و آزادی‌خواهی به نمایش بگذارند.
آنچه از بمب‌ها و موشک‌های ارتش اشغالگر دردناکتر است، خنجرهایی است که نه از پشت بلکه از روبرو توسط برخی از کشورهای اسلامی منجمله حاکمان بحرین، امارات متحده عربی و.... بر قلب زنان و کودکان مظلوم فلسطینی وارد می‌شود.
سران خون‌ریز صهیونیستی و دولتمردان ایالات متحده آمریکا و دول اروپایی که این روزها سلاخی زنان و کودکان مسلمان فلسطینی را وجه همت خویش قرار داده‌اند، باید بدانند هم اکنون باد می‌کارند و فردا روز، طوفانی مهیب‌تر و هولناک‌تر از طوفان الاقصی درو خواهند نمود.
دریافت صفحه با کد QR