جمهوری اسلامی نباید از بنیان‌ها و ساختار اولیه‌اش که در نهضت سال ۵۷ توسط مردم بزرگ و بزرگ‌زاده ایران به رهبری امام خمینی شکل گرفت، جدا شود.
 
ساختار انقلاب اسلامی ایران طبق اذعان و بیان روشن امام خمینی بر بازگشت به ارزش‌های «معنوی»  و «ملی» بود.
جالب توجه کسانی‌که امنیت اقتصادی و راحتی زندگی مردم را بیرون از اهداف انقلاب تعریف می‌کنند این عبارت امام خمینی است که صریحا گفت که «اگر نمی‌توانید، کنار روید» و جالب‌تر اینکه این تشر را امام به کسانی زد که توانایی اداره اقتصاد کشور و تامین نان راحت برای مردم را نداشتند.
صفحات متعددی از ۲۱ جلد کتاب «صحیفه امام» حکایت قول و قرارها و تشرهای او در امور اقتصادی کشور و مالی مردم است که غیرقابل انکار است.
امروز هم سخن مرجعیت چیزی غیر آن نیست. نمونه آن، سخنان صریح و مکرر استاد آیت‌الله جوادی آملی در طول این سال‌هاست و در مورد اخیر تصریح کرد: «ما کشوری بزرگ و بزرگ زاده بوده‌ایم و وظیفه داریم بزرگوارانه زندگی کنیم، لذا باید امنیت مردم در تمامی حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و امنیتی مردم حفظ شود.»
با همه این واضحاتِ غیرقابل خدشه؛ امروز عده‌ای با تحریف این نکته واضح و روشن هدف انقلاب را احیاء مناسک دینی مانند جمعه و جماعت معرفی کرده و اموری مانند حجاب را تمام هدف معرفی می‌کنند!
خیال دوستان فکری مرحوم آیت‌الله مصباح و امثال امام جمعه مشهد راحت باشد که با فریاد «اسلام، اسلام»  و یا ادعای مضحکِ «در حال ساختن کشتی نوح» هستیم، نمی‌توانند واقعیت‌های دردناک اقتصادی و ملی را لاپوشی کنند!
نارسائی اقتصادی که استخوان مردم را خُرد کرده و یا آسیب‌های ملی مانند پایین آمدن ارزش پول ملی و پاسپورت ایرانی و .‌. با جاروجنجال تریبونی و رسانه‌ای محو نمی‌شود چون به تعبیر حضرت امام حسن (ع)؛ «فاصله مظلوم تا عرش خدا ، یک «آه» است».
«إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصادِ»