اظهارات یک مقام دولتی در مورد امکان فروش کیش و قشم بازتاب بسیاری داشت. مقامات ارشد هم برای آنکه نسبت به موضوع واکنشی داشته باشند این مقام را به خاطر طرح چنین اظهاراتی از دولت اخراج کردند. تحلیل‌ها و روایت‌های مختلفی در مورد این اظهارات مطرح شد و من هم من‌باب وظیفه چند خطی در این زمینه می‌نگارم .
آن ابتدا که این اظهارات رسانه‌ای شد تقریبا تمام واکنش‌ها به موضوع منفی بود. یعنی مقام‌های دولتی نیز از جمله مقام سخنگو به نوعی به این مقام تاختند که چرا چنین اظهاراتی را مطرح کرده و بهتر است از جیب خود خرج کند! در واقع دو نوع واکنش را شاهد بودیم؛ دسته‌ای رگ ناسیونالیستی شان کلفت شد و دسته‌ای که نگران جایگاه دولت نزد جامعه شدند. البته تقریبا هم همگی درست می‌گفتند. هیچ ایرانی حاضر نیست یک وجب خاک خود را فدا کند و حاضر است برای این موضوع جان دهد. حتی اگر این موضوع به بی‌عرضگی مسئولان گره خورده باشد .
اما وقتی خبر آمد که مقام دولتی مذکور اخراج شده شاهد واکنش‌های دیگری بودیم. فرد عزل شده در توئیتی اشاره کرد که فقط حقیقت را گفته و عده‌ای از صداقت او ناخشنود شده‌اند. برخی دیگر هم به هر حال دست به کار شدند و تاکید کردند موضوع ورشکستگی صندوق‌های بازنشستگی نکته جدیدی ندارد و از سال‌ها قبل یعنی زمان دولت روحانی در مورد آن بارها هشدار داده شده و در این دولت این مقام نیز البته با ادبیات دیگری به این موضوع اشاره کرده است. به قول یکی از همکاران، مقام عزل شده همان فردی است که در آن حکایت معروف، فریاد زد که «پادشاه لخت است!»
بنده اما تصور می‌کنم در طرح هر مسئله و انتقادی، ادبیات بیان آن، بسیار مهم است. به عنوان مثال همواره می‌گویند «بفرمایید و بتمرگ یک معنی دارد ولی این کجا و آن کجا.» اینکه ما در آستانه یک فاجعه قرار داریم و بیش از 95 درصد صندوق‌های بازنشستگی یا ورشکست شده‌اند یا در آستانه ورشکستگی هستند مسئله روشنی است ولی طرز بیان آن مهم است.
صاحب این قلم اعتقاد دارد که بسیاری از تحلیل‌ها و دریافت‌ها از مسئله «تشویش اذهان عمومی» ناشی از سیاسی کاری است اما نباید فراموش کرد وقتی پای مسئله وطن و خاک می‌رسد نباید کوتاه آمد و موضوع کاملا تفاوت دارد. ما مدعی هستیم که وقتی پای خاک کشورمان در میان باشد اصلا و ابدا به جناح‌ها کاری نداریم و حتی حاضریم جان خود را فدا کنیم. کما اینکه در جنگ تحمیلی بسیاری از جوانان کشورمان به عشق این خاک به جبهه‌ها رفتند و بازنگشتند.
نکته پایانی اما ذکر این نکته است که آقایان مسئول فراموش نکنند اتلاف ثروت‌های این کشور اعم از منابع انرژی نیز تفاوت چندانی با اظهارات آن مقام عزل شده ندارد. در طول این سال‌ها کلی از منابع این خاک فروخته شده اما فقر و بدبختی مردم افزوده شده است؛ پس یک جای کار می‌لنگد.
دریافت صفحه با کد QR