پیش بینی ناپذیر بودن رئیس دولت از همان ابتدای روی کار آمدن ایشان- با اندکی تسامح- می توانست برای همگان قابل فهم باشد اما فرصتی بدست داد تا به مرور چهره سیاسی دوم کشور را بر همگان آشکار سازد. رئیس دولت اولین رئیسی است که کابینه خود را با عزل آذین بست اما استعفا برچسب ناچسبی بود و نمی-توانست با عزل، قرابت خویشاوندی برقرار سازد و هویت یابی ای متفاوت بر اساس«منطق گفتاری» رئیس دولت بوجود آورد. دامنه این گونه هویت یابی و پیش بینی ناپذیر بودن احمدی نژاد به خانم وزیر هم رسید و انگار شعله های آتشِ عزل همچنان بیش از استعفا سوسو می کند و در این ماه های پایانی عمر دولت قرار نیست خاموشی بگیرد. تحلیل های صورت گرفته در راستای عزل خانم وزیر از دو سویه متفاوت است. یک طرف عزل وزیر را در کلیت سیاسی ای می داند و مشکلات اقتصادی مثل ارز دارو و تخصیص ارز در این گزاره قابل طرح نیست. درخواست برای تغییر دکتر باقر لاریجانی از ریاست دانشگاه علوم پزشکی تهران و رئیس شورای سیاستگذاری وزارت بهداشت ذیل این کلیت جای می گیرد. جایی که گفته می شود برخی دولتمردان خواستار برکناری لاریجانی بوده اند اما وزیر بهداشت حاضر نشده این حکم را برای لاریجانی صادر کند. از طرفی نیز کلیت اقتصادی مد نظر تحلیل های روز قرار گرفت و انتقادها و درخواست ها و حتی اشک های خانم وزیر پشت درب بانک مرکزی برای تأمین ارز مورد نیاز دارو برای بیماران خاص و عام را گزاره ای می دانند که عزل وزیر بهداشت ذیل این کلیت اقتصادی قرار می¬گیرد. اما در میان تحلیل های صورت گرفته جای خالی نیات و مقاصد رئیس دولت ذیل نظریه «ذره گرایی» خالی می ماند. بر طبق این نظریه هر یک از ما شخص منحصر به فردی است که قدرت اداره کردن اعمال خود را بر اساس باورها و امیال خود دارد. هر انسانی یک خود مجزا از سایر خودها است و نهایتاً دیواری از تنهایی ما را از یکدیگر جدا می کند. ذره گرایان بر این ایده اصرار دارند که افراد کارگزارانی خود اداره کننده هستند؛ بر این مبنا ذره گرایان برای توضیح رفتار انسانی بر خصلت ها و فعالیت های افراد شامل امیال، انگیزه ها و انتخاب هایشان تأکید می کنند. فردگرایی روش شناختی که ذیل این نظریه طرح می شود کلیت های اجتماعی، سیاسی و حتی اقتصادی را قابل تقلیل به فعالیت ها و حالات فرد یا افراد می داند و حتی روان شناسی فردی که مقوله پیش بینی ناپذیر بودن احمدی نژاد را در خود جای می دهد در این چارچوب قابل طرح است. بر کسی پوشیده نیست که احمدی نژاد هر کاری نخواست انجام هم نداد و هر کاری را پسندید و مطابق طبع خود یافت انجام پذیر دانست؛ پافشاری بر برکناری وزیر اطلاعات که منجر به حکم حکومتی شد همان خواسته های یکجانبه فردی است که نشان می داد تنها به صراط خود مستقیم می باشد و اگرچه خود درون کلیت های اجتماعی و سیاسی محصور است اما منطق گفتاری خود را توانسته آنچنان بگستراند که نه تنها هیچ فردی به غیر از افراد کابینه و زیرمجموعه وزارتخانه ها با او همکاری نتوانند کرد بلکه مجال را نیز از همین افراد خاص که اغلب از دوستان سابق ایشان هستند سلب کرده تا نتوانند در فرآیند بازنگری سیاست های اتخاذی خود واژه استعفا را بر زبان برانند. بهمنی، رئیس بانک مرکزی خیلی وقت ها پیش بود که انتظار عزل و استعفا را در ذهن می پروراند اما ظاهرا بدون اذن و اجازه رئیس دولت این دو دلی رئیس بانک مرکزی به یکدلی تقلیل یافت تا همچنان منتظر تا شاید واژه عزل به او الصاق شود و نخواهد به عالم و آدم پاسخ دهد. اما در این فضای رستاخیز برای وزرا تنها کسی که با اطمینان می توان گفت تا پایان عمر دولت همراه احمدی نژاد خواهد ماند همان رئیس بانک مرکزی است تا با کمک هم کلیت اقتصادی را سروسامان دهند و به جای پاسخ به وزیر بهداشت از رویکردهایی استفاده کنند که ما را مطمئن سازند که آقای احمدی نژاد جز در چارچوب فردگرایی روش شناختی که کلیت ها را برآمده از کنش های فردی می داند و همچنین روان شناسی فردی و سیاسی قابل تحلیل نباشد و پیش بینی ناپذیر بودن رئیس دولت از عناصر ذاتی منطق گفتاری احمدی نژاد به شمار آید. خانم وزیر، شما رنجور نشوید؛ تأمین ارز دارو و علاج بیماران خاص در کلیت اقتصادی که آقای احمدی نژاد مد نظر دارند ارزش چندانی ندارد و مسائلی مهمتر از ارز دارو برای ایشان مطرح است و آن حفظ ظاهر کلیت هایی است که از بیان احمدی نژاد در چند وقت گذشته می توان دریافت که گفته بود ثابت می کنم بهترین و پاکترین دولت تاریخ هستم و عزل شما همان است که ایشان اثبات منطق گفتاری خود می دانند و بماند دیگر عزل ها و چندشغله هایی که کابینه احمدی نژاد را از لحاظ تاریخی برجسته و زبانزد خاص و عام خواهد کرد. رئیس دولت ظاهراً حوزة سلامت و بهداشت در این مقطع حساس راکه با روح و جسم مردم ارتباط دارد با زمین چمن فوتبال اشتباه گرفته اند که در آن بازیکنان بزرگ و کوچک را گاهی نیمکت نشین می کند و گاهی هم تا دقیقة نود بازی می دهد. خانم وزیر، شما مطمئناً نیز محبوب تر می شوید چرا که زودتر از هر فردی، شجاعت و عزل را بر ماندن ترجیح دادید و ما نیز همچنان دل نگران رفتار فردی هستیم که پیش بینی ناپذیر بودن او به جایی رسیده است که «زین اسب»، «دسته بیل»، «غذای سگ» و «خودروی لوکس» را حتی به بهای عزل شما از اولویت های کلیت اقتصادیش می داند.