یک: محمد مهدی اسماعیلی، وزیر پیشنهادی رئیس جمهور رئیسی، واکنش های اعتراضی به برنامه عجیب وزارت ارشاد دولت سیزدهم را "جنجال رسانه ای" خوانده است! او در گفتگو با ایسنا حتی گلایه کرده است :" فضاسازی و دوقطبی‌سازی موجب شد تا بخش برنامه‌ها دیده نشود."
آقای وزیر نشده! برنامه ها را بر چه اساسی نوشته اید؟ لابد بر اساس تحلیلی که از وضع موجود دارید؛ تفسیر شما از وضع موجود اشتباه است به همین جهت برنامه های تان نیز اشتباه تر.
دیگر اینکه مثلا برنامه های تان در بخش هنرهای تجسمی را بخوانید، کسانی که این برنامه را نوشتند حتی نمی دانند صنایع دستی هیچ ربطی به هنرهای تجسمی ندارد و متولی اش وزارت میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی است!
دوم: اسماعیلی گفته است بخش وضع موجود، از منابع مختلف پژوهشی مربوط به خود وزارتخانه، یکی از مراکز بررسی وابسته به ریاست جمهوری و برخی گزارش‌های نهادها استفاده شده است.
آقای اسماعیلی با جامعه هنری رو راست باشید. این نهادها را معرفی کنید تا جامعه هنری بداند کدام نهادها درباره فضای عمومی هنر ایران این قدر بداندیش هستند؟ شما که در مصاحبه مزبور گفته اید "وزارت ارشاد مدافع هنرمندان است و قطعا این مواضع که در گزارش‌ها درباره وضع موجود بوده، با ذهنیت اینجانب و شان و منزلت هنرمندان و نهادهای صنفی تطبیق ندارد ..."
اگر چنین است چرا این تعابیر زشت و توهین آمیز درباره هنرمندان و فضای هنر را مورد استفاده قرار دادید؟
لابد دیدید ذیل امضای شما در تجسمی نوشته شده است:
" ایجاد محیط برای تعمیق حیا زدایی، کشف حجاب و هجو ارزش ها / تبدیل گالری ها به پاتوق ضد انقلاب/ اعطای کمک به هنرمندان ناهمسو با انقلاب و سلب فرصت از هنرمندان همسو با انقلاب ... "
خوب است شما قرار است وزیر شوید تا حال هنر و هنرمند را بهتر کنید این ها را امضا کرده اید، اگر قرار بود کسی مأموریتش تخریب هنر و هنرمند باشد غیر از این اتهامات چه می توانست فهرست کند؟
به منابع پژوهشی واقع نگر دسترسی ندارید؟ هنر ایران در بسیاری از بخش ها دستکم در منطقه مانند ندارد. ایران ۱۴۰۴ در کمتر بخشی سرآمد منطقه است که قطعا فرهنگ و هنر یکی از آنهاست؛ و این از صدقه سر تلاش خود هنرمندان و اندک علاقمندان به هنر ایران در بخش خصوصی است.
اگر مشکل تان با دولت قبل است و می خواهید رویه آنان را چنین نابه هنجار جلوه دهید بدانید آنها آهک به پای درخت هنر ریختند و هنرمند را به خاک سیاه نشاندند، لطفن شما دیگر با ایجاد شائبه های امنیتی بر گسترش فقر و دور کردن بودجه از هنر دامن نزنید.
سه: این شاید نخستین باری ست که اکثر نهادهای هنری مانند هنرمندان در برابر یک پدیده چنین برمی آشوبند؛ حجم توهین به هنرمندان در بخش ترسیم وضع موجود این برنامه سبب این وحدت خودجوش شده؛ بار حقوقی اتهامات به هنرمندان و نهادهای هنری چنان است که می توان به دادگاه شکایت برد؛ البته با حضور آقای رئیسی چه حاجت به دادگاه! قاضی القضات دیروز بفرمایند این تهمت ها که وزیر پیشنهادی نوشتند و خیلی شیک و رسمی در همه رسانه ها منتشر کردند حکمش چیست؟
چهار: آقای اسماعیلی، لطفن حتمن مشاوران و منابع پژوهشی خود را تغییر دهید، شما قرار است به جامعه هنری خدمت کنید، با این فرمان شما آن ور جوبید، هنرمندان این ور جوی.
شعار دولت های قبل نوکری مردم بود بعضا سوار مردم شدند و این است حال و روز نزار ما، شما که با این تحلیل می آیید خدا به خیر کند.
پنج: لابد با این برنامه توهین آمیز به جامعه هنری، مجلس به شما رای آری می دهد اما هیچی نشده اخلاق را باخته اید؛ "جنجال رسانه ای" که گفتید دیگر چیست، این فریاد دل هایی ست که سوزانده اید؛ هنرمندان از درد کشیده ترین افشار جامعه اند، اکثریت زیر خط فقر؛ کاش در مصاحبه مزبور عذرخواهی می کردید؛ این برنامه از هر جایی سر هم بندی شده امضای شما را دارد؛ برای عذرخواهی دیر نشده است. دنیا و وزارت این قدرها ارزش ندارد.