در میان خوش‌بینی‌ها به چانه‌زنی‌های وین ، پازل خطرناکی علیه ایران درحال شکل‌گیری است. «آنتونی بلینکن» وزیرخارجه باهوش و مداخله‌گر آمریکا به هیچ عنوان با «مایک پمپئو» یا حتی « جان کری» قابل پیش بینی نیست. او می گوید که برنامه اتمی ایران چهارنعل به پیش می‌رود. بلینکن همچنین مدعی شده که «ایران فعالیت‌هایی همچون موشکی، گسترش تسلیحات، حمایت از گروه‌های نیابتی و تروریسم و بی‌ثبات‌سازی دارد که اگر به سلاح اتمی دست یابد یا توانایی آن را داشته باشد، شرایط آن بدتر خواهد شد.»
موضع گیری وزیرخارجه آمریکا همزمان با نشست شورای حکام و نطق ضدایرانی «رافائل گروسی» دبیرکل آژانس انرژی اتمی در شورای حکام اتفاقی نیست. واقعیت این است که سناریوی جدیدی علیه ایران کلید خورده است.
اوایل خرداد ، دبیرکل آژانس انرژی اتمی گفت که ایران درحال غنی سازی درابعاد کشورهای دارای بمب هسته‌ای است ؛ نکته ای که در صحبت‌های گروسی وجود داشت ، استفاده و پافشاری روی کلید واژه «بمب اتم» است. رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، روز دوشنبه در نشست شورای حکام مدعی شد که جمهوری اسلامی از پاسخ به پرسش‌های آژانس خودداری کرده و در حال پنهان کردن مواد اتمی است. کلام گروسی در 20 روز گذشته نشان دهنده تلاش برای افزایش فشار به جمهوری اسلامی است.
سخنان «میخائیل اولیانوف» سفیر روسیه در آژانس ، در دفاع از برجام در لفافه این پیام را می رساند که اظهار «نگرانی‌ها در شورای حکام» در حال افزایش است. مشخصا روس ها همانند اروپایی‌ها حالا می خواهند که برجام ولو به شکل نیم بند به حیات خود در آی.سی.یو ادامه دارند.
در این میان ادعای دیروز فاکس نیوز درباره فعالیت اتمی مخفیانه در سایت سنجریان جاجرود نیز در جهت تشدید تخاصم علیه ایران قابل تحلیل و ارزیابی است. دیپلماسی رسانه‌ای در ایالات متحده یک رویه عادی برای فشار یا توجیه برخورد با  کشورهای هدف است.
این که گمان کنیم ، خروج آمریکا از برجام تنها و تنها با نظر «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا بوده است ؛ یعنی هیچ شناختی از ایالات متحده نداریم. این که گمان کنیم ، آمریکا تنها و تنها با نظر «جوبایدن» خیلی سریع به برجام بازمی‌گردد هم یک اشتباه است. فشار اقتصادی حداکثری اقدامی در جهت پایان صبراستراتژیک تهران بود که تاکنون به نتیجه نرسیده است.
باید متوجه باشیم که آمریکا با نظر سیستمی ایالات متحده از برجام خارج شد و حالا هم بازی جدیدی را دنبال می کند. این که گفته‌ می‌شود خاورمیانه به اولویت سوم آمریکا تقلیل یافته صحیح است ؛ ایالات متحده دغدغه‌های بزرگ‌تری درباره چین و روسیه دارند اما  این بدین معنی نیست که ایران و خاورمیانه را به حال خود رها کرده باشند. لابی های نفت و اسلحه آمریکا همچنان در منطقه ما منافع سرشاری دارند.
در فضایی که تصویر شد ، تهران درگیر جنگ و منازعات سیاسی داخلی است. گویا کسی در جمهوری اسلامی حواسش به این نیست که پازل خطرناک علیه ایران در حال شکل گیری‌است. دموکرات‌ها خدای ایجاد ائتلاف و اتحاد در عرصه روابط بین‌الملل هستند. شاید این‌بار آنها با فضاسازی بتوانند فرآیند ماشه را علیه جمهوری اسلامی فعال کرده و در جهت وارد کردن ضربه به ایران وارد عمل شوند.