فرصتی تا برگزاری سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری نمانده و جامعه ی امروز از جمیع شرایط حال خوشی را تجربه نمی کند و این یعنی نیازی نیست تا به نتایج مشاهدات و نظرسنجی ها توجه کنیم تا دریابیم که میزان مشارکت نسبتا پایین خواهد بود.

فرصتی تا برگزاری سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری نمانده و جامعه ی امروز از جمیع شرایط حال خوشی را تجربه نمی کند و این یعنی نیازی نیست تا به نتایج مشاهدات و نظرسنجی ها توجه کنیم تا دریابیم که میزان مشارکت نسبتا پایین خواهد بود. اما فارغ از اینکه مشارکت پایین به نفع یا ضرر کدام نامزد یا گروه خواهد بود یا چه نتایجی را به بار خواهد آورد، به نظر نویسنده ی این یادداشت تنها یک راه و مسیر وجود دارد که ممکن هست بتواند در این اوضاع اندکی امید را در دل جامعه بازیابی کند و همین طور اعتماد را همچون ستاره ای که مدت هاست در آسمان ناپیداست، هویدا نماید و این مسیر تنها صداقت است. در واقع اگر امروز نامزدی جسارت کند و به صادقانه ترین شکل ممکن و باورپذیر با جامعه گفتگو کند به گمان من در این صحنه پیروز خواهد بود، چرا که جامعه ی امروز جامعه ای است به شدت سیاست گریز و البته سیاست و سیاست ورزی را مترادف با دروغ و دروغ پردازی می داند و این بار ممکن است ناجی خود را از هر قشری جز سیاسیون و سیاست ورزان بیابد، بنابراین با این حال و هوا به نظر می رسد نامزدی که جسارت گام برداشتن در این مسیر را دارد می بایست در قدم اول خود را از هرگونه نقابی برهاند تا شنیده و دیده شود و در گفتگوی صادقانه با ملت باید ابتدا با پاسخ صریح به سوالات مهم امروز جامعه، اولا جنس نیات و روش متفاوت عملکرد خود را ثابت کند و می بایست نترسد از اینکه مبادا پاسخ صادقانه به این پرسش ها و بازگویی حقیقت سبب تلخی بیش از حد کام ملت و دلسرد شدن آنها شود و اتفاقا یقین بداند که این رفتار او موجب خواهد شد تا هم او و هم جامعه شیرینی مشارکت و همراهی در این مسیر را می چشند.
و اما سوالاتی که امروز گرهی است در ذهن اکثریت اذهان و مانعی است بر سر راه مشارکت و پاسخ صادقانه به آنها منجر به نزدیکی و نهایتا امید بخش خواهد بود، سوالاتی اند از این دست :
سابقه ی جنابعالی در حکومتداری از کجا شروع شده و در چه فضایی شکل گرفته و عملکرد شاخص تان چیست؟
به نظر جنابعالی چرا شورای محترم نگهبان صلاحیت تان را احراز نموده است؟
تفاوت و اهمیت این دوره ریاست جمهوری با ادوار گذشته چیست؟
خود را متعلق به چه جناح و اندیشه ی موجود در جامعه و حکومت می دانید؟
تا به امروز در خصوص حکومتداری و در چهارچوب قانون اساسی چگونه رفتار نشده که جنابعالی می خواهید عمل کنید؟
تفاوت های جامعه ی امروز و دغدغه هایش با جامعه ی سالیان گذشته چیست؟
دولتمردان در ادوار گذشته معمولا گفته اند برای پیگیری مطالبات جامعه و وعده هایشان ناتوان بوده اند، چرا؟ و جنابعالی چه راهکاری پیش خواهید گرفت که در پایان دوره چنین نگویید؟ و اگر با موانع روبرو شوید چطور رفتار خواهید کرد؟
اگر معتقدید جامعه ی امروز متفاوت از گذشته است، چطور می خواهید از خواست و مطالبات امروز و فردای آن مطلع شوید و در راستای تامین آن قدم بردارید؟
چگونه می توانید در دوران تصدی هم همچون روز رای گیری از نظرات و مشارکت جامعه بهره مند شوید؟
نظرتان در مورد محرومیت ها و محدودیت های زنان در عرصه های مختلف جامعه چیست و رویکردتان چگونه است؟
آیا در خصوص بهره وری از ظرفیت های گردشگری و صنعت مغفول مانده ی توریسم برنامه ای دارید؟
جایگاه رسانه و مطبوعات در جامعه امروز کجاست و ایده آل و مطلوب این جایگاه از نظرتان کجاست؟
نظرتان در مورد سطح موجود برای آزادی های فردی و اجتماعی امروز در جامعه چیست و چه اصلاحاتی را لازم می دانید؟
درخصوص برقراری صلح چه در فضای داخلی و چه در روابط خارجی چگونه می اندیشید؟
آیا یکی از راه های سامان دهی به وضعیت اقتصادی کشور با محوریت رفع موانع و پیشگیری از صرف منابع در حوزه های غیرضروری و اتلاف انرژی و ظرفیت ها در مسیر پر پیچ و خم ناشی از تحریم ها و دشمنی ها برقراری صلح و دوستی نیست؟
تا به امروز نامزدهایی با ارائه برنامه و وعده هایی توانستند رأی مردم را کسب و به کرسی مربوطه دست یابند اما تا پایان دوره ی خود موفق نشدند به هر دلیلی وعده های خود را عملی کنند، ضمانت اجرای تعهدات و وعده هایتان چیست؟
از نظر جنابعالی حدود اختیارات عرفی و قانونی رئیس قوه مجریه در برخورد با موانع موجود در مسیر دستیابی به وعده هایتان تا چه حد است؟
و سوالاتی از این دست که با اندکی توجه به جامعه به راحتی شنیده خواهند شد، بی مناسبت نیست که یادداشت را با بیتی از حافظ خاتمه دهم؛قصر فردوس به پاداش عمل می بخشندما که رندیم و گدا دیر مغان ما رابس