به احتمال قریب به یقین کمتر کشوری را می توان در بین کشورهای توسعه یافته یا در حال توسعه پیدا کرد که در طول کمتر از دو سال چهار بار انتخابات پارلمانی برگزار کند. اما اسرائیل طلسم را شکسته و رکورد زده است!

به احتمال قریب به یقین کمتر کشوری را می توان در بین کشورهای توسعه یافته یا در حال توسعه پیدا کرد که در طول کمتر از دو سال چهار بار انتخابات پارلمانی برگزار کند. اما اسرائیل طلسم را شکسته و رکورد زده است!
بیست و سومین پارلمان یا "کنست"  اسرائیل از بدو تاسیس این کشور بر اثر پایان یافتن مهلت قانونی تصویب بودجه عمومی و فروپاشی ائتلاف حزب حاکم به خودی خود در سه شنبه شب ۲۲ دسامبر منحل شد و توسط "باریو لوین" رئیس پارلمان رسما اعلام شد و بیست و چهارمین انتخابات به ماه مارس ۲۰۲۱ موکول شد و این در حالیست که در انتخابات قبلی، دو حزب عمده لیکود به رهبری "نتانیاهو" و آبی سفید به لیدری " پنی گانتس" نتوانستند اکثریت کرسی‌ها را در کنست به دست آورند تا بتوانند برای یک دوره کامل پست نخست وزیری را در اختیار داشته باشند و بر این اساس توافق شد نیمی از این دوره نتایاهو نخست وزیر باشد و نیمی دیگر پنی گانتس جانشینش بشود. جدا شدن یکی از احزاب راست افراطی ائتلاف با لیکود و موضوع لاینحل بودجه، سبب شد تا پارلمان تا مرحله انحلال  پیش برود و از آنجائی که دادگاه رسیدگی به پرونده فساد مالی نتانیاهو قرار است در اوائل سال ۲۰۲۱ بر گزار شود احتمالا نتانیاهو با انحلال کنست موافقت نداشته باشد و در مقابل، پنی گانتس با این تصور که انتخابات مارس ۲۰۲۱ در دوران ریاست جمهوری "جو بایدن" برگزار خواهد شد و نتانیاهو از حمایت ترامپ برخوردار نیست  امکان دارد شانس او را برای کسب اکثریت کرسی های کنست افزایش دهد به استقبال انتخابات مجدد رفته باشد.
نکته مهمی که در انتخابات مکرر پارلمانی اسرائیل نهفته است این که، چهار بار انتخابات در کمتر از دوسال حکایت از بی ثباتی در هر حاکمیتی دارد و در عرف دیپلماتیک برگزاری چهار بار انتخابات، نشان دهنده شکنندگی نظام حاکم و بیانگر این است که دولتمردان نتوانستند به توافقی دست پیدا کنند و در چالش جدی با یکدیگر بسر می برند و نکته مهمتر این که، اگر در انتخابات آینده هیچکدام از دو حزب عمده نتوانند اکثریت کرسی های پارلمان را تصاحب کنند و وضعیتی نظیر انتخابات دوره بیست و سوم تکرار شود و احزاب عمده موفق نشوند با احزاب کوچکتر ائتلاف کنند  در این صورت چه سرنوشتی برای اسرائیل رقم خواهد خورد و سکان مدیریت این رژیم به دست چه شخصی از چه حزبی خواهد افتاد؟ و آیا نتانیاهو با پرونده های فساد مالی و.... که در دستگاه قضائی اسرائیل دارد و در آنجا در هر هفته هزاران اسرائیلی علیه او دست به تظاهرات میزنند می تواند همچنان نخست وزیر باقی بماند؟