۱۲ خرداد سال ۱۲۸۶ شهرداری تهران به نام بلدیه طهران برای مدیریت شهر تأسیس شد، هدف از تأسیس آن نیز «حفظ منافع شهر و ایفای حوائج اهالی شهرنشین» اعلام شد. آب پاشی خیابان های نه چندان عریض و طویل، حمل زباله به خارج از شهر، نصب چراغ نفتی در گذرگاههای اصلی و هموار کردن خیابان ها برای تسهیل در عبور و مرور از مهمترین خدماتی بود که کارکنان بلدیه در کنار امورات فرهنگی و سلامت، به مردم ارائه می دادند.

۱۲ خرداد سال ۱۲۸۶ شهرداری تهران به نام بلدیه طهران برای مدیریت شهر تأسیس شد، هدف از تأسیس آن نیز «حفظ منافع شهر و ایفای حوائج اهالی شهرنشین» اعلام شد. آب پاشی خیابان های نه چندان عریض و طویل، حمل زباله به خارج از شهر، نصب چراغ نفتی در گذرگاههای اصلی و هموار کردن خیابان ها برای تسهیل در عبور و مرور از مهمترین خدماتی بود که کارکنان بلدیه در کنار امورات فرهنگی و سلامت، به مردم ارائه می دادند.

اما فراموش نکنیم سیر توسعه شهر طهران در یک قرن گذشته و مبدل شدن آن به تهران کنونی، مستلزم فراهم کردن امکانات گسترده تر و ارائه خدمات هوشمندانه به شهروندان این کلانشهر است.

از آنجا که تهران پر جمعیت ترین شهر ایران است و پایتخت سیاسی، اقتصادی، صنعتی کشورمان به شمار می آید و از آنجایی که اصلی ترین جایگاه تجلی فرهنگ و توسعه روابط بین الملل محسوب می شود، نگهداشت آن با ۲۲ منطقه شهری قطعاً امر دشواری است که باید با مدیریت صحیح و خوشفکری مسئولین ذیربط مسیر پایداری را طی کند.

از مهمترین معضلاتی که این روزها مجموعه شهری در تأمین نیازهای اولیه شهروندان با آن مواجه است، اثرات سوء تحریم های ظالمانه علیه ایران است. استمرار تحریم ها تأثیرات قابل ملاحظه ای بر تحولات بودجه و صورت های مالی شهرداری و بخش های مختلف خدماتی و نگهداشت شهر داشته است و امکان تحقق برخی اهداف نظیر نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی، واردات برخی اقلام ضروری و تأمین قطعات و تجهیزات اولیه مترو و حتی تأمین برخی اقلام برای مرمت و راه اندازی پل های عابر پیاده مکانیزه و ماشین آلات خدماتی را با مشکل مواجه ساخته است.

بی شک اثر تحریم ها بر حوزه ساخت و ساز و نزول تقاضای صدور پروانه های ساختمانی، افزایش هزینه های جاری و بهای تمام شده خدمات شهری، کند شدن روند تکمیل و یا آغاز پروژه های عمرانی و تعمیق مشکلات منابع انسانی و همچنین ناهماهنگی میان دخل و خرج مجموعه شهری در کنار فقدان مدیریت جهادی ، می تواند تهران را با بحران روبه رو کند. در این ایام تنها سپر مستحکم در برابر شمشیر تیز و برنده  تحریم ها، ارائه راهکارهای نوین مدیریت شهری از سوی مدیران خوش فکر و جهادی است. با کمک آسیب شناسی و ارائه فن آوری های نوین در راستای نگهداشت هر چه بهتر شهر می توان  تحریم ها و تهدید ها را به فرصت های طلایی تبدیل کرد که البته این امر با مشارکت جوانان نخبه و خوش ذوق آغاز می شود.

بررسی راه های رسیدن به موثرترین روش نگهداشت شهر با اتکا به دانش و داشته های موجود امر پسندیده ای است که با توجه به فشار بی امان تحریم ها باید توسط مسئولین شهری محقق شود. اثرگذاری تحریم ها بر شرکت های خصوصی به عنوان واسط میان شهرداری و شرکت های خارجی برای تأمین تجهیزات شهری نشان می دهد تنها راه نجات و غلبه بر غول تحریم ها رسیدن به مرحله خودکفایی است. امید داریم مسئولین شهری با جدیت تمام به دنبال جایگزینی راه های کارآمد برای تأمین مالی شهرداری و دسترسی به تجهیزات مورد نیاز در حوزه مدیریت بحران، ایمنی شهر، حمل و نقل عمومی و همچنین امکانات شهری و رفاهی مورد استفاده شهروندان باشند.