از قدیم گفته اند سالی که نکوست از بهارش پیداست. از شروع به کار مجلس یازدهم که مصادف با بدترین شرایط اقتصادی و معیشتی دهه های اخیر دولت و ملت بوده شاهد اتفاقات تلخ  و مواضع عجیب نمایندگان مجلس یازدهم بوده ایم.

از قدیم گفته اند سالی که نکوست از بهارش پیداست. از شروع به کار مجلس یازدهم که مصادف با بدترین شرایط اقتصادی و معیشتی دهه های اخیر دولت و ملت بوده شاهد اتفاقات تلخ  و مواضع عجیب نمایندگان مجلس یازدهم بوده ایم.
اما بخاطر شرایط سیاسی و محاصره اقتصادی کشور بنا را بر همدلی و مشارکت در تحکیم اتحاد جریان های داخلی علیه مواضع خصمانه آمریکا گذاشته بودیم و چشم بر اقدامات عجیب نماینده ها بسته بودیم اما اتفاق روز یکشنبه ۱۵ تیرماه بسیار تلخ تر از حدی بود که بتوان به سکوت ادامه داد. نمایندگانی که غالبا بدلیل قهر مردم با صندوق رای وارد مجلس شده اند و در اوج مشکلات اقتصادی کشور، دغدغه شان در این مدت فیلتر نمودن اینستاگرام و برخی موارد نه چندان اساسی بوده طبیعتاً نمی توانند پاسخگوی نیازها و دغدغده های واقعی ملت باشند. البته در این تردیدی نبود که مجلس یازدهم از ابتدا بنای همکاری و همدلی با دولت را نداشته و مدت زمان باقیمانده تا پایان دولت تدبیر و امید را به تسویه حساب سیاسی با حسن روحانی و اصلاح طلبان خواهد پرداخت اما انتظار می‌رفت به قداست شعار اصولگرایی که از آن دم می زنند حرمت محمدجواد ظریف بعنوان وزیرخارجه را که اخیرا در کنفرانس مجازی شورای امنیت شجاعانه و با صلابت از مواضع کشور در مقابل زیاده خواهی های آمریکا دفاع کرده بود نگه داشته و اگر هم اعتراضی به عملکرد ایشان داشتند با رعایت ادب و اصول اسلامی که از آن دم می‌زنند در برخورد با مهمان اقدام می‌کردند! در خوشبینانه ترین حالت میتوان اعتراضات نمایندگان را متوجه برجام دانست که حاصل اجماع کل عقلای نظام در مذاکره با غرب بود که با نظر موافق مقام معظم رهبری به امضا رسید و اینطور نبود که آقای ظریف شخصا در مذاکرات تصمیم بگیرد. بماند اینکه برجام چه دستاوردهای مثبتی از جمله به رسمیت شناختن حق غنی سازی برای ایران توسط سازمان ملل، تعهد غرب به پایان تحریم تسلیحاتی کشور پس از پنج سال از اجرای برجام و شکستن اجماع جهانی علیه ایران برای کشور داشت. اوضاع نابسامان کنونی و شکست برجام حاصل همراهی همین جریانات تند داخلی با اسراییل و آمریکا در تخریب برجام بود که حالا در مقام منتقد بر سر وزیر خارجه فریاد می‌زنند و شانه از مسئولیت خود خالی کرده اند. بنظر میرسد برخی از نمایندگان مجلس یازدهم شمشیر را از رو بسته و بجای پرداختن به مشکلات اقتصادی کشور، روی موج تخریب دولت و جریان اصلاحات سوار شده و تمرکز خود را بر تخریب و حذف رقبای سیاسی خود برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ گذاشته اند. ای کاش این نمایندگان، پس از این بیشتر آداب دیپلماتیک و اصول نمایندگی مردم را رعایت کنند.