در یک برنامه تلویزیونی در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران میان مجری برنامه و مهمان برنامه؛ (آقای فتاح، رئیس بنیاد مستضعفان)مشاجره ای رخ داد.

در یک برنامه تلویزیونی در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران میان مجری برنامه و مهمان برنامه؛ (آقای فتاح، رئیس بنیاد مستضعفان)مشاجره ای رخ داد. قضیه از این قرار بود که آقای فتاح با ترشرویی و عصبانیت نسبت به مجری معترض می شود و با حالتی عصبی می گوید شما من را آوردی اینجا که ببری زیر سؤال و اصل پروژه را که مربوط به آزاد راه تهران - شمال و از قضا کلی زمان برد(23 سال) تا به افتتاح رسید جزو افتخارات ملی کشور دانست...
در این قضیه چیزی که نقطه ی عطف ماجرا بود، این بود که هم آقای مجری و هم آقای فتاح در تلاش بودند تا خود را را به عنوان نماینده مردم جا بیندازند! آقای فتاح می گفت شما نماینده مردم نیستید، بلکه صدا و سیما شما را اینجا گذاشت تا از من سؤال بپرسید.
فارغ از اینکه کدام یک نماینده مردم است یا مردم آنها را به عنوان نماینده بپذیرند نوع واکنش آقای فتاح به عنوان یک مسئول، غیر قابل قبول و نشانگر مسئولیت گریزی او بوده است.
اصل موضوع اینکه آقای فتاح را به برنامه دعوت کردند که سوال بپرسند و او پاسخ دهد. اگر بنا بر این بود سوال نشود یا سؤال مورد نظر او پرسیده شود، نیازی به هزینه و اجرای برنامه وجود نداشت!
گذشته از نقد به فرآیند ساخت یک آزاد راه، وضع عوارض غیرمتعارف (25 تا 35 هزار تومان)، نگرش عجیب آقای فتاح به پرسش گری و مطالبه گری مجری بود. آقای فتاح کلیت آن را زیر سوال بردن خود می دانست و اقدام به پرخاشگری کرده است.
کیفیت واکنش آقای فتاح نشانگر نوعی رویه در کلیت برآیند مسئولیت پذیری مسئولان است به گونه ای که به جای تلاش برای پاسخگویی و پذیرفتن نواقص و عیوب کار، تلاش می کنند با مرعوب کردن پرسشگر، اصل موضوع را فرمالیته کنند! در واقع فرار از پاسخگویی با برجسته سازی حواشی!
نگرش آقای فتاح از پرسش به این صورت است که با ارائه سوال قصد دارند او و عملکردش را تخطئه کنند، در حالیکه این ادبیات و فرآیند در میان مسئولین نهادینه نشده که آنها موظف به پاسخگویی هستند و با ایجاد حواشی، دغدغه ها و ابهامات فراموش نمی شوند!
انگار اپیدمی مسئولیت گریزی و بی ارتباط حرف زدن همه گیر شده است، در اظهارنظری دیگر آقای رئیس جمهور در ارتباط با ویروس کرونا گفت ما نمی گذاریم خواسته دشمن که تعطیلی کشور است محقق شود! صحبتی که منطقی نیست. آنها تصور می کنند در هر امری باید پای دشمن را به میان بکشند! آقای رئیس جمهور! صحبت از پنهان‌کاری شما، مدیریت ضعیف و بازی با جان مردم است. مردم می ترسند و نگران جان خود و عزیزانشان هستند!  واقعا کی قرار است آقایان از پرسه زدن در وادی دشمن پنداری عالم و آدم بیرون بیایند؟