اگر چه شدت مصرف انرژی در ایران در مقایسه با سایر نقاط جهان بدترین است، اما قبل از هرگونه افزایش قیمت حاملهای انرژی  که انتظار تورمی و افزایش قیمت ها را در پیش خواهد داشت باید الزامات بهبود وضعیت معیشت مردم را  فراهم آورد.

اگر چه شدت مصرف انرژی در ایران در مقایسه با سایر نقاط جهان بدترین است، اما قبل از هرگونه افزایش قیمت حاملهای انرژی  که انتظار تورمی و افزایش قیمت ها را در پیش خواهد داشت باید الزامات بهبود وضعیت معیشت مردم را  فراهم آورد.
در صدر این داستان بنزین قرار دارد که یکی از اصلی ترین حامل های انرژی است و تاثیر مستقیمی بر تمام کسب و کارها و قیمت کالاها و خدمات می گذارد. برای مثال اگر بناست تا افزایشی در قیمت بنزین حاصل شود، در ابتدا باید قیمت و تنوع خودرو در ایران آزاد شود؛ پارامتری که به طور مستقیم با مصرف سوخت ارتباط دارد. و البته فکری به حال توسعه زیر ساخت های لازم برای حمل و نقل عمومی شود.
پیشتر گفته شد که قیمت‌های رایج خودرو در ایران در مقایسه با یک کشور همسایه (مثلاً امارات)  چیزی بین 120 تا 200 درصد گران‌تر است. در حالی که  درآمدها در ایران به هیچ عنوان با امارات قابل مقایسه نیست؛ حالا فرض کنید که اگر مازاد وجهی که در ایران برای یک خودرو در مقایسه با امارات پرداخته می شود، بازگردانده شود بر اساس نوع خودرو بین 5 تا 10 سال می تواند هزینه بنزین مصرفی 3000 تومانی را فراهم کند.(قیمت خودرو تا سقف 200 میلیون تومان و مصرف 10 لیتر در 100 کیلومتر و همچنین مسافت طی شده سالیانه 30 هزار کیلومتر در نظر گرفته شده است).  همچنین علیرغم اینکه در سال جاری قیمت‌های خودرو تغییرات قابل‌توجهی نداشته و دست مافیای خودرو (چه خودروهای وارداتی و چه تولیدی داخل) از جیب مردم قطع نشده، به یکباره دولت در یک اقدام غافلگیرکننده، قیمت بنزین را افزایش داد.
اخیراً خبرگزاری معتبر بلومبرگ،  مقایسه‌ای بین درآمد متوسط روزانه افراد در ایران، آمریکا، کانادا، نروژ، آلمان و امارات در سال 2018 انجام داده و محاسبه نموده که هر شهروند به طور متوسط چه میزان از این درآمد را بابت خرید یک لیتر بنزین اختصاص می‌دهد. بلومبرگ قیمت دلار را به طور متوسط۷۲۰۰ تومان درنظر گرفته است. این مقایسه دید خوبی به مخاطب در خصوص رابطه بین قیمت بنزین و معیشت می دهد.