یاد مصدق را بمناسبت 137 مین سالگرد تولدش - 29 اردیبهشت ماه 1261 - بزرگ میداریم زیرا:

یاد مصدق را بمناسبت 137 مین سالگرد تولدش - 29 اردیبهشت ماه 1261 - بزرگ میداریم زیرا:
این وارسته ملی در اوج آزاد منشی و پاک پنداری پیشگام و بانی تحولات بسیاری در منطقه شد و طی مدت کوتاه زمامداری خود توانست دموکراسی کامل را در کشور برقرار کند.
 دولت مصدق اعلامیه جهانی حقوق بشر را ارج نهاد .
 همه رسانه‌ها و مخالفان در نقد اوضاع آزاد بودند.
دولت با مفهوم واقعی از پشتیبانی کامل ملت برخوردار بود .
پیوسته ایرانی می‌اندیشید و ایرانی رفتار می‌کرد.
در این دوران  اقلیت‌های قومی و مذهبی جذب هیچ گروهی برای ناتوان کردن حکومت نشدند زیرا دموکراسی ، آزادی و غرور ملی، خردمندی و عدالت‌گستری را  در آنان تقویت کرده بود.
در ناسیونالیسم ایرانی مورد توجه شادروان دکتر محمدمصدق احساس برتری‌جویی نژادی یا عقیدتی، سلطه‌طلبی سیاسی یا گسترش مرزها وجود نداشت .
نخست وزیر ملی، با فرهنگ، خرد و دانش خود و با دوستی، همکاری و گرامیداشت ارزشهای فرهنگی و آیینی همه ایرانیان، ارزشهای درست را انتقال داد.
این چهره ملی در مدت زمامداری با مفهوم واقعی به برقراری دموکراسی و حاکمیت ملی هویت بخشید .
مانند همه مردان بزرگ و خردمند تاریخ بر عشق  به میهن و دفاع از منافع ملی اهتمام می ورزید .
حاکمیت ملی را به معنای راستین و اصولی برقرار و همه ملتهای منطقه را نسبت به حقوق طبیعی و سیاسی خود آشنا کرد
 این مرد شایسته تاریخ معاصر وطنمان پیوسته معتقد بود :
 دولت باید بر پایه شایسته‌سالاری و درستکاری استوار باشد.
سیاستگذاری‌ها بایستی پیش از اجرا «در راستای منافع کشور و امکانات» کارشناسی شود و روش ‌هایی که در رابطه با جامعه جهانی تعریف میشود باید با «مطالعه شرایط بین‌المللی، خردورزی و رعایت حقوق دیگران» انجام شود.
بینش رهبران  بر این مبنا بایستی استوار باشد که مدیریت کلان جای «خود رائی» نبوده و کشور ایران «جزیره ای» جدا نیست و توجه به ارتباطات بین المللی لازمه توسعه است .
سیاستگذاری اگر با شعارگرایی، توهم، ناآگاهی و ارزیابی‌های یکسونگر همراه باشد به فاجعه می‌انجامد.
در برخوردهای بین‌المللی که در راستای تلاش برای احقاق حقوق کشور و ملت اجتناب نا پذیر بنظر میرسد،  می توان با دانش، خردمندی و برنامه‌ریزی هوشمندانه، آگاهی از قانونهای بین‌المللی و ارزیابی و توجه لازم به قدرت و توان «طرف های رویارو» پیروز میدان شد .
در صحنه بین‌المللی، مبارزه باید توام با  آگاهی، هوشمندی و شعور باشد نه شعار.
باید فرصتها را یافت و از آنها سود جست و اگر فرصتی وجود نداشت، آن را بوجود آورد.
دولت مصدق حاکمیت ملی را به معنای راستین و جهان‌پسند در ایران برقرار کرد و همه ملتهای منطقه را نسبت به حقوق طبیعی و سیاسی خود آشنا نمود و راه و روشی که «کورش کبیر» با بیانیه «حقوق بشر» شناساند و عمل کرد «مبنای حکومت» خود تعین کرد.
ملی‌گرایی ایرانی  از دید مصدق یعنی : تبعیت از خواست مردم و بی توجهی به امیال فردی یا به ایدئولوژی خاص و ابرقدرتها .
مصدق در طول فعالیت سیاسی اش رهایی اقتصاد کشور از وابستگی و درمان  روحیه سرخورده ملت از استیلای سرطان‌گونه ابرقدرتهای زمان را سر لوحه برنامه های خود قرار داد .
یک بار شعار نداد، ستیزه گری، پنهانکاری، خشونت‌گرایی نکرد، با بستن رسانه‌ها جلوی آگاهی مردم را نگرفت، مخالفان را به بند نکشید، به مردم و به جامعه جهانی دروغ نگفت.
مهمتر از همه، در مبارزه‌ای جهانی که با ابرقدرت زمان برای خلع‌ید و احقاق حقوق ملت ایران درگرفت، با خردمندی و رعایت قوانین بین‌المللی در عرصه جهانی  با کاربرد بهینه افکار عمومی در جهان، دشمن را در زمین خودش شکست داد.
گرامیداشت حقوق شهروندی و بشری همه  قوم‌ها، مذاهب‌ و آیین‌ها ، بخش‌هایی جدانشدنی از ملی‌گرایی ایرانی بود  .
از دید مصدق: بازگشت اعتماد به نفس و استقلال فکری مردمان کشور که زیر نفوذ، خشونت بیگانگان و فساد و خیانت فرمانروایان  از بین رفته بود، بمراتب مهمتر از درآمدی بود که از  فروش ذخایر طبیعی کشور حاصل می شد .
  معتقد بود : نخست بایستی خودباوری ملت بازگردانده شود تا بدون اتکا به درآمد «بی زحمت نفت» بتواند با پشتوانه اندیشه، نوآوری، کار و تولید خود زندگی کند .
معتقد بود اعتماد به نفس ملی پیش زمینه استقلال فکری و در نتیجه استقلال اقتصادی و سیاسی کشور بشمار میرود .
ما را در آن زمان از  سرخوردگی، از خود بیگانگی، فقر و فساد اقتصادی، وابستگی سیاسی و ناامیدی اجتماعی نجات داد و کشورمان  را  به اوج شناسایی و احترام جهانی رساند. ایرانیان را به توانایی‌های نهفته در خود آشنا نمود و زنگ بیداری ملت را به صدا درآورد.
بالاخره اینکه این احیاء حقوق و آزادی های فردی و گروهی در قالب احزاب و سندیکاها که نا دیده گرفته شده بود،  اثبات حقانیت  ملت در ماجرای نفت  و برنامه ریزی برای اعتبار بخشیدن به فرهنگ وطنمان  «ناسیونالیسم ایرانی» را با تعریف اصولی حیاتی دوباره بخشید.
به این دلایل و بسیاری شواهد دیگر در مناسبت ها و سالگردها بزرگداشت این چهره ملی مردمی را گرامی میداریم.