انتخابات فدراسیون جودو تنها به فاصله دو سال و نیم با انتخابات قبلی برگزار شد و در نهایت جای دو رقیب در انتخابات قبلی با هم عوض شد.

انتخابات فدراسیون جودو تنها به فاصله دو سال و نیم با انتخابات قبلی برگزار شد و  در نهایت جای دو رقیب در انتخابات قبلی با هم عوض شد.
محمد درخشان که در سال 95 تنها با سه رای بیشتر از آرش میراسماعیلی سکان هدایت فدراسیون جودو را  در دست گرفته بود، در انتخابات اخیر به دلیل قانون عدم بکارگیری بازنشتگان به عنوان بزرگترین غایب ضیافت جودوکاران کنار رفت تا جامعه جودو یک بار دیگر برای رهبری این فدراسیون به رای گیری بنشیند.
حاضران در مجمع، انتخاب نهایی شان آرش میراسماعیلی بود . گویی جوانگرایی و  انتخاب گزینه ای از جنس جودو مهمترین اولویتشان بود. هر چند که وی همانند درخشان سابقه ای از جنس ریاست فدراسیون در کارنامه ندارد و از دیدگاه برخی منتقدان مدیریت گرا ، به بوته نقد گذاشته شده ؛ اما موافقان نگرش به خدمت گرفتن مدیران ورزشی مدعی هستند هر چه زودتر باید گوی و میدان به صاحبان اصلی هر رشته برای مدیریت داده شود تا به سوابق مدیریتی  آنها در کنار تجربیان ورزشی افزوده شود.
این که پس از سالها فردی از جنس جودو وارد عرصه قدرت در مدیریت شد جامعه جودو را خشنود کرده و آنها احساس می کنند  با اتحادی بیشتر می توانند روزهای سخت آتی را از پیش روی بردارند. همبستگی شان شاید در رسانه های گروهی نیز رنگ و بویی دیگر داشت و با توجه به ممنوع المصاحبه بودن اکثر افراد در جودو ، این خارج شدن از لاک دفاعی پس از چند سال و شنید عقاید آنها به مزاق اصحاب رسانه خوش آمده بود  و بر همگان اثبات کرد در عصری که ارتباطات و وسایل ارتباط جمعی حرف اول را می زند، دور بودن از مردم و پنهان شدن از تیررس  افکار عمومی نوعی بازگشت به عقب و دورماندن از مدرنیته تلقی خواهد شد.
البته، به ضن اعتقاد خیلی ها این اتحاد باید سبب شود مدیران قبلی و آنها که هر چند زمانی کوتاه را در جودوی کشور سپری کرده اند، گرد هم آورد و مانع از این شد که هزینه گزافی که کشورمان برای آنها صرف کرده ، به انزوا برود. بر این اساس به نظر میرسد باید از دیدگاه های مشورتی برجسته ترین نام در ورزش جودو که بی تردید محمد درخشان است تا الی آخر، استفاده بهینه کر د و از این عادت بد مدیریتی که متاسفانه بعد از هر انتخابات رخ میدهد و مدیران قبلی به سرعت به حاشیه میروند، پرهیز کرد.
جودوی ایران امروزه بیش از هر زمان دیگری نیازمند پشتوانه سازی برای تیم های ملی است. چرا که متکی بودن به تک ستاره ها تقریبا این رشته را به مرز فلج شدن برد و به نظر می رسد انرژی بسیار عظیمی برای برخاستن از زمین نیاز دارد. از طرفی با در پیش داشتن مسابقات آسیایی و المپیک 2020  ، ضعف شدید مالی  و گرانی ارز که این روزها برای همه رشته های ورزشی کمرشکن بوده و مانع از اجرای کامل برنامه های آنها شده، ما جودو کاران را در این اندیشه فرو میبرد که در آستانه سال 1398 قطعا جودو به خانه تکانی عظیمی نیازمند است که با سکانداری آرش میراسماعیلی برطرف شدن این موانع امکان پذیر خواهد بود.
*ملی پوش اسبق جودو