جامعه‌شناسی صلح زنجیره ای از ایده های علمی است که رسالت خود را همچون بنیانگذاران جامعه شناسی، بهبود اوضاع جامعه می داند، بخش مهم وظیفه جامعه شناسی صلح شناخت علمي پدیده صلح و همچنین مطالعه جامعه شناختی ریشه ها و زائده های پدیده هایی است که دارای پتانسیل تهدید صلح و امنیت هستند

جامعه‌شناسی صلح زنجیره ای از ایده های علمی است که رسالت خود را همچون بنیانگذاران جامعه شناسی، بهبود اوضاع جامعه می داند، بخش مهم وظیفه جامعه شناسی صلح شناخت علمي پدیده صلح و همچنین مطالعه جامعه شناختی ریشه ها و زائده های پدیده هایی است که دارای پتانسیل تهدید صلح و امنیت هستند از این رو  با توجه به اینکه (صلح و امنیت) فراتر از اختلال و آشفتگی های حملات و درگیری‌های نظامی است و با توجه به اینکه صلح جدی ترین نیاز بشر در هزاره سوم است، برای صلح باید کاری کرد.
یوهان گالتونگ نروژی با طرح نظریه صلح فعال، صلح را بخشی از یک مثلث نامید که شامل عدالت و رفاه با‌شد. ولی با گسترش مطالعات جامعه شناختی صلح، بعلت اهمیت و پیچیدگی ابعاد پدیده صلح، تعاریف متکثر و جدیدی طرح گردید که مفهوم صلح را به عنوان مفهومی کلیدی و محوری عنوان می نماید، از این رو امروزه مفهوم صلح به معنای کامل شدن کل، طرح شده که بیانگر اهمیت نیاز به صلح است.
در شرایطی که از چهل سالگی انقلاب عبور می کنیم بحران های عمیق اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی به نظر می رسد صلح و امنیت را در شرایط شکننده و آسيب پذیری قرار داده است و از آنجا که معمولا بحران ها در یک چرخه و بازه های خاص زمانی رخ می دهند و لیکن هنگامی که چرخه بحران به روند تبدیل می شود می تواند نگران کننده باشد، لذا با توجه به این که صلح ریشه ی اندیشه امنیت است گروه علمی تخصصی صلح انجمن جامعه شناسي ايران تلاش  می نماید با  ابزارهای جامعه شناختی  و مبانی نظری به شناخت علمی از شاخص شکنندگی صلح در حوزه های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی مبادرت نماید .                                            بررسی و مطالعه نتایج گزارشها و آمارهای ارائه شده توسط  متخصصان، شرایط  این حوزه ها را مطلوب نشان نمی دهند و تجزیه و تحلیل ها مبین این امر است که نهاد های اصلی جامعه  از وضعیت صلح آمیز با ثبات  برخوردار نیستند، صعود شاخص های شکنندگی صلح در نهادهای مهم  می تواند نگران کننده  تلقی شود چرا که صلح حالتی از تعادل است و  جامعه ی بدون صلح جامعه ای آشفته و ترسناک است. اگر نظری اجمالی در این حوزه ها داشته باشیم شواهد متعدد میدانی در حوزه اقتصاد، حکایت از این دارد که صلح اقتصادی در وضعیت شکننده ای قرار دارد و عدالت غایب است.
 «باید توجه داشت که سلامت یک ملت بستگی به سازمان اقتصادی حاکم دارد صلح اقتصادی است که ثبات و آرامش اجتماعی و سیاسی را در یک کشور بیمه می کند».                                                                                                فقر ، فساد گسترده و ضایعات سازمانی (یعنی استفاده نا کارآمد از ایده ها ، تخصص، پول و یا سایر منابع در یک سازمان) و شبکه ای از آثار نابرابری های اجتماعی حاصل این سازمان اقتصادی منفعت محور و عاری از عدالت است، صلح اقتصادی تضمین می کند که عدالت برای همه وجود دارد.
کیفیت صلح اجتماعی نیز بعلت کاهش ارزش پول ملی و نابرابری فرصت ها از اختلاف طبقاتی به مرزهای تضاد طبقاتی  در حرکت است  که پیامد آن ستیزه و نا امنی های اجتماعی می تواند باشد، صلح اجتماعی هستی سلامتی روابط بین گروه‌های اجتماعی را بیمه می نماید، شکنندگی صلح اجتماعی به مفهوم افول تاب آوری اجتماعی خواهد بود. در حوزه صلح فرهنگی نیز با فقدان و کاهش کدهای اخلاقی و  گونه ای تهی شدگی فرهنگی مواجهیم ، صلح فرهنگی است که وجدان جمعی و انسجام اجتماعی را تقویت می نماید با کاهش انسجام اجتماعی  باید منتظر تغییرات  فرهنگی و اصطکاک بین گروه های اجتماعی و طبقات اجتماعی بود.             در حوزه صلح سیاسی نیز شاخص های توسعه سياسی از وضعیت مطلوبی برخورد دار نیست سرمایه اجتماعی که ساز وکارحفظ روابط است و در فرآیند توسعه راهکارهای سیاست‌های اجتماعی یک مولفه حیاتی است با شیب تندی کاهش یافته است که بزرگترین نشانه و شاخص کاهش سرمایه اجتماعی را می توان در مولفه اعتماد اجتماعی مشاهده کرد،  کاهش اعتماد اجتماعی نیز با  معضل کاهش مشارکت  ارتباط دارد که برای ثبات و تحکیم ساختمان صلح امری منفی است.
[اندازه گیری شاخص شکنندگی صلح بر (مبنای شاخص صلح جهانی) بر اساس 23 شاخص و گویه از عدم خشونت. و عدم ترس از خشونت صورت می پذیرد].
بحران های زیست محیطی و مخصوصا تنش های آبی نیز دارای پتانسیل درگیری در سطح درون گروهی و بین گروه ها است . انباشت تهدیدات مذکور  خطر شکنندگی صلح و امنیت ملی  را در جامعه  طرح می نماید به نظر می رسد در این شرایط توجه به صلح ملی و تقویت  وفاق اجتماعی باید مورد توجه صاحبان اندیشه و نخبگان قرار گیرد.به نظر می رسد سال 98  نیاز است با اقدامات مثبت صلح را در میان بخش های گوناگون کشور با تقویت
ظرفیت مکمل های صلح توسعه داد و همبستگیو ثبات اجتماعی را ارتقاء بخشید.                                                                    با آنکه کلید صلح دائم در سنت های کانت و کارل مارکس رشد آگاهی طبقاتی و همبستگی  مردم است ولی نتایج مطالعات موسسه صلح و اقتصاد   معرفی هشت مولفه  است که منجر به صلح دائم  می شود.
 1-سطح پایین فساد
 2- پذیرش حقوق دیگران
 3- جریان آزاد اطلاعات و سطح بالایی از شفافیت
4-  محیط کسب و کار قوی
 5- سطح بالایی از سرمایه انسانی
 6- توزیع عادلانه منابع
 7- روابط خوب با همسایگان
 8- دولت کار آمد
*دبیر گروه صلح انجمن جامعه شناسي ايران