سالهاست که کودکان کار توسط سازمان های مختلف دستگیر می شوند و برخوردهایی غیر انسانی را تجربه می کنند. در تمام این ادوار فعالین اجتماعی، آسیب های چنین طرح هایی را گوشزد می کنند و خواهان پایان برخورد با کودکانِ کارِ خیابان شده اند.

سالهاست که کودکان کار توسط سازمان های مختلف دستگیر می شوند و برخوردهایی غیر انسانی را تجربه می کنند. در تمام این ادوار فعالین اجتماعی، آسیب های چنین طرح هایی را گوشزد می کنند و خواهان پایان برخورد با کودکانِ کارِ خیابان شده اند. کودکان توسط پیمانکاران شهرداری ها مورد استثمار قرار می گیرند و برای جمع آوری ضایعات به داخل سطل های آشغال فرستاده می شوند. در پروژه های عمرانی، خدماتی و ... مورد بهره کشی قرار گرفته و از این طرق میلیاردها تومان منفعت به مافیای زباله و ... می رسد. لازم به ذکر است که تا کنون گزارشی از دستگیری کودکان زباله گرد توسط شهرداری یا سازمان های مربوطه شنیده نشده و باندهای بهره کشی از این کودکان بدون هیچ مشکلی به کار خود ادامه می دهند. اینکه هزاران کودک مورد بهره کشی پیمانکاران شهرداری قرار می گیرند نشات گرفته از فضایی است که مسئولین برای بهره کشی ایجاد کرده اند در غیر اینصورت هیچ فردی امکان بهره کشی از کودکان در روز روشن آن هم در ملا عام را پیدا نخواهد کرد.
حال فیلمی درفضای مجازی دست به دست می شود که در آن فردی از زیرمجموعه های شهرداری کرمان دو کودک گل فروش را مجبور به خوردن گل می کند. تصاویر بسیار دردناک و در عین حال بیان کننده وضعیت و نحوه برخورد با کودکان در شرایط مشابه بوده که متاسفانه پیش از این هم دیده شده است. در مجموع باید گفت نگاه غیر مسئولانه بخشهایی از حاکمیت و دولت نسبت به کودک با وجود رژیم ضعیف و نا کارآمد حقوقی حمایت از کودکان شرایطی را رقم می زند که حقوق کودک در همه زمینه ها تضییع می شود.
از جمعیت میلیونی کودکانِ کارِ شاغل در کارگاه ها  گرفته تا  کودکان کار خیابان، از تعرض به کودکان در مدرسه معین و ... گرفته تا تجاوز و قتل کودکان، از کودکان ایرانی فاقد شناسنامه گرفته تا کودکانی که به دلایل مختلف از تحصیل طرد می شوند، از وضعیت معیشتی معلم به عنوان آموزش دهنده کودک گرفته تا پولی شدن آموزش، از استخدام معلم تحت عنوان خرید خدمات با حداقل حقوق، گرفته تا مدارس کپری و خشتی، از مدارس فرسوده در آستانه تخریب گرفته تا مدارسی که با بخاری های غیراستاندارد گرم می شوند و سالی نیست که خبر حادثه ای نظیر آنچه در شین آباد و زاهدان اتفاق افتاد به گوش نرسد. از کودکانی که طبق قانون اجازه دریافت پول از بانک بدون حضور ولی را ندارند ولی عروس یا داماد و به تبع آن پدر و مادر می شوند تا کودکانی که در کرمان مورد آزار قرار گرفتند و اینچنین تحقیر شدند.
همه اینها موید این است که کودک در اولویت نیست و دنیای کودکی به رسمیت شناخته نمی شود. آنچه تا به امروز برای کودکان برنامه ریزی شده ناکارامد و فاقد کارکرد لازم جهت تغییر وضع موجود است. اگر فردایی متفاوت بخواهیم بدون شک نیازمند ساختارسازی نو توسط متخصصین نواندیش و آگاهان این حوزه است و آنچه رقم خورده حاصل کج اندیشی افرادی است که مسئولیت وضع موجود را نمی پذیرند.
*فعال حقوق کودک