یک روزنامه هندی در تحلیلی به مرور مراوادت سیاسی هند با کشورهای دیگر پرداخته و به این نتیجه رسیده است که دهلی نو حفظ روابط خود با ایران را به کشورهای عربی که در فاصله ای نه چندان دور از آن قرار دارند ترجیح داده است.

یک روزنامه هندی در تحلیلی به مرور مراوادت سیاسی هند با کشورهای دیگر پرداخته و به این نتیجه رسیده است که دهلی نو حفظ روابط خود با ایران را به کشورهای عربی که در فاصله ای نه چندان دور از آن قرار دارند ترجیح داده است.
به گزارش روز دوشنبه ایرنا ؛ روزنامه 'اکونومیک تایمز' با اشاره به دیپلماسی هند درخصوص همسایگان دور و نزدیک خود از سیاست های جاری این کشور درباره کشورهای عربی واقع در منطقه خلیج فارس که بیش از هشت میلیون هندی را در خود جای داده است، نوشت که رویکرد هند در مقابل اختلاف ها میان کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس و ایران به نظر دور از واقع گرایی است.
روزنامه مذکور می افزاید: برای بسیاری این سوال پیش می آید که چرا دهلی نو با وجود اینکه بسیاری از منافعش از جمله تجارت، انرژی، مهاجرت خارجی و همکاری امنیتی به شدت به کشورهای عربی وابسته است، بازهم به سوی تهران می رود.
این روزنامه هندی با اشاره به دیدارهای سوشما سواراج وزیر خارجه هند در جریان سفر به نیویورک برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل ، نوشت: صرف نظر از حملات معمول هند و پاکستان به یکدیگر در سازمان ملل، سواراج برنامه های گسترده ای داشت و با رهبران کشورهای زیادی دیدار و گفت وگو کرد. با این حال جایگاه هند در یک نشست خالی بود. در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل، اعضای شورای همکاری خلیج فارس شامل بحرین، کویت، عمان، قطر، عربستان سعودی و امارات با یکدیگر دیدار کردند.
اختلاف نظرات اعراب خلیج فارس با ایران یکی از مسائل مهم امنیتی بین المللی مطرح شده در سال جاری در سازمان ملل بود. همچنین، این اختلافات مهمترین چالش امنیتی منطقه ای برای هند است. عدم حضور در نشست شورای همکاری خلیج فارس یک رویداد مهم محسوب می شود به خصوص در زمانی که سواراج با جواد ظریف همتای ایرانی خود دیدار کرد و در مورد وضعیت خلیج فارس با او گفت وگو نمود.
اگر چه مساله امنیت خلیج فارس بندرت در دهلی نو مطرح می شود اما این به معنی کم اهمیت بودن این مساله نیست. دهلی نو کاملا از مخالفت شدید کشورهای عرب حوزه خلیج فارس با قرارداد هسته ای که در زمان باراک اوباما امضا شده بود آگاهی دارد. تعدادی از کشورهای مهم عرب از اقدام ترامپ برای خروج از توافق هسته ای یا برجام استقبال کردند. هفته گذشته نمایندگان هند متوجه یک رویداد مهم شدند. این رویداد مهم دیدار مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا و وزرای هشت کشور عربی بود. کشورهای عرب شامل شش عضو شورای همکاری خلیج فارس به همراه مصر و اردن بودند. پس از این دیدار وزارت امور خارجه آمریکا در بیانیه ای اعلام کرد: همه طرف ها نسبت به نیاز برای مقابله با ایران موافق بودند و همچنین کشورهای شرکت کننده برای ایجاد اتحاد راهبردی خاورمیانه به توافق رسیدند.
منتقدان این اتحاد را به 'ناتو خاورمیانه' تشبیه کرده اند. تعدادی این اتحاد را چالشی برای مقابله با ترس ظهور 'حلقه شیعه' با حمایت ایران خوانده اند. این سازمان جدید که در ماه ژانویه آغاز به کار خواهد کرد به دنبال استحکام تحریم های آمریکا علیه ایران خواهد بود.
'اکونومیک تایمز' نوشت: مساله در دهلی نو به رسمیت شناختن و یا حتی قبول این اتحاد نیست. سوال اصلی در سیاست خارجی دهلی نو این است که در مقابل منطقه ای (خلیج فارس) که در حال تغییر رفتار است، اهمیت اقتصادی و سیاسی این منطقه برای هند قابل مقایسه با هیچ بخشی در جهان نیست.
در دو دهه گذشته هند مجبور بوده تا برای ایجاد یک رابطه نزدیک تر با آمریکا، مساله ایران را مدیریت کند. موضع هند در مقابل برنامه هسته ای ایران به یک اختلاف بزرگ میان دهلی نو و واشنگتن تبدیل شد. سنت گرایان در دهلی نو بر این عقیده هستند که هند باید از ایران در مقابل آمریکا دفاع کند. اما تعداد دیگری معتقدند که هند باید اول منافع هسته ای خود را تامین کند. رویکرد هند در مقابل اختلاف میان کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس و ایران به نظر دور از واقع گرایی است.
این روزنامه هندی در خاتمه اشاره کرد با وجود اینکه بسیاری از منافع کشور از جمله تجارت، انرژی، مهاجرت های خارجی و همکاری ضد تروریستی به شدت به کشورهای عربی وابسته است، باز هم دهلی نو به سوی تهران می رود.