"تفاوتی ندارد که شما در کجای این طیف سیاسی قرار گرفته باشید، چون وقتی پای تعامل با کره‌شمالی در میان باشد باید حق را به دولت ترامپ بدهید تا هر آنچه می‌توانند برای شکست این چرخه مذاکرات‌ که پیرو ‌تنش‌ها به وجود آمد، به بوته آزمایش بگذارند."

"تفاوتی ندارد که شما در کجای این طیف سیاسی قرار گرفته باشید، چون وقتی پای تعامل با کره‌شمالی در میان باشد باید حق را به دولت ترامپ بدهید تا هر آنچه می‌توانند برای شکست این چرخه مذاکرات‌ که پیرو ‌تنش‌ها به وجود آمد، به بوته آزمایش بگذارند."
به گزارش ایسنا، هری کازیانیس، مدیر مطالعات دفاعی در مرکز منافع ملی در آمریکا در مطلبی برای هیل نوشت: «تا به الان اوضاع به همین شکل بوده است. رئیس‌جمهوری آمریکا با لغو ناگهانی سفر آتی مایک پامپئو، وزیر خارجه آمریکا به کره‌شمالی قمار می‌کند. او معتقد است که تیمش می‌تواند چشم‌انداز دیپلماتیک را متحول کند؛ درست همانطور که آنها در بهار وارد عمل شدند و رئیس‌جمهوری آمریکا نشستش با کیم جونگ اون،‌ رهبر کره‌شمالی را لغو کرد. به نظر می‌رسد دولت ترامپ قمار می‌کند و گمان می‌کند که این راهی برای کشاندن کیم به سمت ایجاد پیشرفتی در مسیر خلع سلاح هسته‌ای نهایی است.
رهبران آمریکا و کره‌شمالی در نشست ماه ژوئن در سنگاپور توافق کردند تا خلع سلاح هسته‌ای انجام شود و پیونگ‌یانگ مسوولیت بپذیرد. مسوول نگاه داشتن آنها وظیفه ماست اما آیا این واقعا بهترین رویکرد است؟
در حقیقت، به نظر می‌رسید که پامپئو برای دریافت پاسخ‌ها از کیم جونگ اون در بهترین حالت ممکن آماده بود، خصوصا اینکه ایالات متحده تعهدات غیر قابل فسخی به کره‌شمالی داده است. اینها شامل سه سفر پامپئو به کره‌شمالی، نشست ریاست جمهوری در ژوئن، تعلیق زرمایش نظامی آمریکا – کره‌جنوبی و اظهارات کاملا سازش‌طلبانه ترامپ درباره کیم می‌شود. این در حالی است که رهبر آمریکا پیش از اینها کیم را "مردک راکتی" و تهدیدی توصیف کرده بود که با "آتش و خشم" آمریکا پاسخ داده می‌شود.
کره‌شمالی به نوبه خود اقدام قاطعی در تغییر وضعیت کنونی در شبه جزیره کره که تقریبا واشنگتن و پیونگ‌یانگ را به آستانه جنگ رسانده بود، انجام نداده است. هر اقدامی که کره‌شمالی انجام داده است، خصوصا امحای سایت آزمایش هسته‌ای و تخریب یک سکوی پرتاب موشک و نیز تعلیق آزمایش چنین تسلیحاتی برگشت‌پذیر هستند. گرچه پیونگ‌یانگ زمینه آزادی گروگان‌ها و بازگرداندن بقایای سربازان آمریکایی درگیر جنگ کره را فراهم کرد، اما این اقدامات نتوانست به حل و فصل اختلافات اساسی میان آمریکا و کره‌شمالی بینجامد.
سفر وزیر امور خارجه آمریکا می‌توانست واقعا تاریخی باشد؛ همانطور که پیشتر تحولی دیپلماتیک به وجود آورد یا اینکه به عمق حقیقت اهداف کره‌شمالی پی برد اما اکنون هیچ چیز مشخص نیست. با توجه به اینکه به نظر می‌رسد طرفین درباره تحولات آتی به بن‌بست رسیده باشند، این در راستای منافع ملی آمریکاست که طرح بازی قاطعی رو به جلو داشته باشد. یکی از راه‌ها این است که دولت چیزی را به کره‌شمالی بدهد که مدت‌هاست می‌خواهد؛ اعلامیه صلحی که رسما به جنگ کره، یکبار برای همیشه، پایان دهد و این به نفع تمامی طرف‌هاست. ما همچنین می‌توانیم با بیان "بدون پیش‌ شرط" حسن نیتمان را نشان دهیم. این باید به کره‌شمالی اثبات کند که ما مایلیم سازش‌های مهمی داشته باشیم و اینها اصلا تهدید نیست.     
همچنین زمان آن است که کره‌شمالی گام راسخی بردارد و دستش را رو کند؛ پیونگ‌یانگ باید میزان، بزرگی و پیچیدگی تسلیحات هسته‌ای و برنامه‌های موشکی خودش را برای آمریکا و متحدانمان اعلام کند. ایالات متحده آمریکا باید این کار را از کره‌شمالی بخواهد زیرا تنها در آن صورت است که می‌شود شمایل کلی برنامه خلع سلاح هسته‌ای کامل را متصور شد.
 در حقیقت آینده مناسبات آمریکا – کره‌شمالی باید در روزهای آتی مشخص شود. اگر آمریکا موارد فوق را پیشنهاد دهد و ثابت کند که صداقت دارد و تهدیدی برای کیم نیست و کره‌شمالی باز هم میزان بزرگی برنامه تسلیحات هسته‌ای و موشکی خودش را فاش نکند، سپس ما می‌دانیم کاری که باید انجام داده‌اند. این مساله موجب می‌شود تا واشنگتن موضع سرسخت‌تری اتخاذ کرده و نهایت تلاشش را برای منزوی کردن و تحریم کره‌شمالی به کار ببندد.»