بررسی‌های یک گونه جدید از آبزیان به نام نهنگ-دلفین که سال گذشته توسط دانشمندان در جزایر هاوایی مشاهده شده بودند، نشان داد که این موجودات واقعا یک گونه ترکیبی جدید هستند.

بررسی‌های یک گونه جدید از آبزیان به نام نهنگ-دلفین که سال گذشته توسط دانشمندان در جزایر هاوایی مشاهده شده بودند، نشان داد که این موجودات واقعا یک گونه ترکیبی جدید هستند.
به گزارش ایسنا و به نقل از تک‌تایمز، با توجه به تلاش‌های دانشمندان در هاوایی، یک گونه جدید از آبزیان به نام نهنگ-دلفین کشف شد.
این کشف غیر معمول وقتی بیشتر منحصر به فرد می‌شود که بدانیم این گونه ترکیبی به ندرت در منطقه دیده می‌شود.
بررسی هاوایی
در اوت 2017، دانشمندان بررسی گسترده‌ای در آب‌های "Kauai" در جزایر هاوایی انجام دادند که در آن با استفاده از قایق و نظارت صوتی کنش‌پذیر(passive acoustic monitoring)، گونه‌های نهنگ‌ها و دلفین‌ها را که در این منطقه ساکن بودند، مشاهده کردند.
دانشمندان در این بررسی 11 روزه، صدها گونه از گونه‌های مختلف مانند دلفین‌های پوزه‌ بطری معمولی، دلفین‌های سخت‌دندان، نهنگ‌های عنبر یا شاه‌نهنگ و دلفین‌های فرفره‌ای را مشاهده و بررسی کردند.
محققان در کل موفق به ثبت 37 هزار و 727 عکس از مشاهدات خود شدند تا به کاتالوگ‌های شناسایی عکس اضافه شوند.
دانشمندان در طول این بررسی‌ها متوجه شدند که برخی از موجودات ویژگی‌های خاص و متمایزی دارند که به نظر می‌آید ترکیبی از نهنگ کله‌خربزه‌ای و دلفین سخت‌دندان هستند.
خوشبختانه آنها توانستند یک نمونه بیوپسی از این حیوانات منحصر به فرد که مشکوک به ترکیب دو نوع حیوان بودند، جمع‌آوری کنند.
آزمایش‌های ژنتیکی در حال حاضر نشان داده است که این حیوانات در واقع نهنگ-دلفین ترکیبی هستند.
طبق گفته دانشمندان، این ترکیب ناشی از جفت‌گیری بین دو گونه بوده است و حتی به عنوان غیر معمول‌ترین جفت‌گیری تلقی می‌شود، چرا که در واقع این اولین جفت‌گیری نهنگ کله‌خربزه‌ای با دلفین سخت‌دندان است.
موجودی که اکنون دانشمندان آن را "Steno bredanensis" می‌نامند، وقتی عجیب‌تر می‌شود که گونه‌ای که نیمی از ژن‌های این موجود را تشکیل می‌دهد، یعنی همان نهنگ کله‌خربزه‌ای، اغلب در این آب‌ها شنا نمی‌کند!
دانشمندان علاوه بر پیدا کردن این گونه ترکیبی منحصر به فرد، گروهی از نهنگ‌های کله‌خربزه‌ای و همچنین دلفین‌های خال‌دار گرمسیری را مشاهده کردند که هر دو حیوان به ندرت در این ناحیه دیده می‌شوند و هر دو برچسب‌گذاری شدند.
دانشمندان همچنین قادر به جمع‌آوری اطلاعات صوتی شدند که به آنها کمک می‌کرد تا بدانند که سونارهای نیروی دریایی چه تاثیری بر این موجودات می‌گذارد.
سونار(Sonar) یا ناوبری و فاصله‌یابی صوتی، دستگاه ردیاب زیردریایی است که طرز کار آن استفاده از انتشار امواج صوتی است که علاوه بر ردیابی، این روش معمولا به منظور ناوبری و ارتباط با دیگر یگان‌های شناور و زیر آبی نیز استفاده می‌شود.
خفاش‌ها به منظور حرکت کردن و تعیین مسیر و شکار حشرات به عنوان غذا در تاریکی مطلق، یک سیستم با قدمت بیش از 60 میلیون ساله دارند که بر هر سیستم ناوبری که تاکنون به وسیله فناوری تولید شده، برتری دارد.
آنها با فریاد زدن در فرکانس‌های فراصوت(معمولا بالای 20 کیلوهرتز) می‌توانند صداهای منعکس شده از اشیای اطرافشان را تشخیص دهند و آنها را به صورت «تصویر صوتی» تفسیر کنند.
این خیلی موضوع پیچیده‌ای است که آنها می‌توانند در سرعت‌های بالا پرواز کنند و در مسیرشان از همه موانع اجتناب کنند. آنها حتی می‌توانند حشرات کوچک را از چند متری تشخیص دهند.
بانگ‌ها و صداهای مافوق صوتی که در حنجره خفاش‌ها تولید می‌شود، برای محیط اطرافشان مناسب است و برای پیدا کردن غذا کارآمد و دقیق است. این بدان معنی است که انواع مختلفی از مکان‌یابی‌ها را با استفاده از انعکس صداها مطابق با مقتضیات زیستگاه‌های متفاوتی که دارند انجام می‌دهند.
مکان‌یابی با استفاده از انعکاس صدا عبارت از یک سیستم حسی در جانوران مشخصی مثل خفاش‌ها و دلفین‌ها است. براساس این سیستم، آنها معمولا صداهایی از خودشان خارج می‌کنند و انعکاس این صداها را برای تعیین مسیر و فاصله اشیا تفسیر می‌کنند. سپس  این صداهای مافوق صوت را به شنیدار تبدیل می‌کنند.
گزارش این بررسی توسط گروه تحقیقاتی Cascadia منتشر شده است.

دلفین‌های سخت‌دندان
در میان موجودات شناسایی شده، دانشمندان بیشتر از همه، دلفین‌های سخت‌دندان را مشاهده کردند که دارای بیشترین قابلیت برای ترکیب با گونه‌های دیگر، به خصوص با دلفین‌های پوزه‌بطری هستند.
دلفین‌های سخت‌دندان نام خود را از ساختار غیر معمول دندان‌های خود که دارای چینش عمودی است، گرفته‌اند.
این دلفین‌های ابتدایی، حیوانات فعالی نیستند اما شناگران سریع و قدرتمندی هستند. با اینکه آنها در هر سه اقیانوس مهم دنیا حضور گسترده‌ای دارند، اما هنوز به اندازه دیگر گونه‌ها مطالعه نشده‌اند.

نهنگ‌های کله‌خربزه‌ای
نهنگ‌های کله‌خربزه‌ای برخلاف نامشان و نسبت خویشاوندی با نهنگ قاتل کوتوله، در واقع بخشی از خانواده دلفین‌ها هستند. آنها کوچک و باریک و دارای بدنی به شکل اژدرماهی هستند و سر آنها نسبتا مخروطی‌شکل است.
در مورد نهنگ‌های کله‌خربزه‌ای اطلاعات زیادی در دست نیست، زیرا آنها اغلب بسیار دور از سواحل شنا می‌کنند و تنها زمانی که آب به اندازه کافی عمیق باشد، به ساحل نزدیک می‌شوند.
آنها در سراسر آب‌های گرمسیری جهان زندگی می‌کنند، ولی از آن‌جا که بیشتر در ژرفاها به‌سر می‌برند، کم‌تر توسط انسان‌ها دیده می‌شوند.
نهنگ‌های کله‌خربزه‌ای می‌توانند با سرعتی بسیار زیاد شنا کنند، به‌ویژه زمانی که وحشت‌زده شوند.
این نهنگ‌ها در حال شنای سریع، پرش‌های کوتاهی نزدیک به روی آب می‌کنند که آب زیادی به اطراف می‌پاشند.
این نهنگ‌ها در گله‌های 100تایی و گاه حتی هزارتایی گرد هم می‌آیند و گاه نیز به طور دسته‌جمعی در کرانه دریا گیر می‌افتند.