مردم سالاری آنلاين - ماست سیاه مخالفان تیم ملی

سعید فائقی گفته باخت را رنگ کردند و جای برد می فروشند. سعید فائقی را یادتان هست؟ مرد شماره 2 ورزش در دوره مصطفی هاشمی طبا این ها را گفته است.

سعید فائقی گفته باخت را رنگ کردند و جای برد می فروشند. سعید فائقی را یادتان هست؟ مرد شماره 2 ورزش در دوره مصطفی هاشمی طبا این ها را گفته است.
به گزارش ایسنا، خبرآنلاین در ادامه نوشت: اینجا ایران تنها کشور دنیاست که منتقدانش می توانند توی چشم مخاطب نگاه کنند و بگویند ماست سیاه است یا در وسط روشنی روز بگویند نمی‌بینید شب شده؟ این حکایت جدیدترین گفته سعید فائقی است. مدیر دوست داشتنی اما مسئول گل و بوسه و استقبال در دوره مدیریت مصطفی هاشمی‌طبا که مهمترین تصمیم‌سازی‌شان در تاریخ فوتبال ملی ، انتخاب محمد مایلی کهن برای سرمربی‌گری تیم ملی منصوب کردند. درست در زمانی که بحث مربیان بزرگ خارجی مطرح بوده یا خود مصطفوی رئیس وقت فدراسیون فوتبال مصاحبه کرده بود و آن زمان در سال 75 گفته بود، از بین ناصر حجازی و علی پروین، به خواست مردم، یکی سرمربی تیم ملی می‌شود، آنها با فشار مایلی کهن را که کارمند وزارت ورزش بود را به عنوان گزینه نهایی به تیم ملی بردند. اگرچه مایلی کهن وارث یک نسل طلایی شد و در حد توان خود نتایج موفقی گرفت اما هنوز حافظه تاریخی فوتبال ایران از یادش نرفته آن سیاست‌های اعمال شده از سوی این مدیران را.
آقای فائقی در جدیدترین گفت‌وگویش گفت:« تیم ملی ایران بر اساس آمارهای فیفا ، تیم سی و دوم جام جهانی بوده است. می‌خواهند با غوغاگری باخت را در چشم مردم پیروزی وانمود کنند.»
علم آمار، علم عدد و رقم است و حالا منتقدانی از جنس فائقی، یا دوستان نزدیک به حاجی مایلی که 4 سال قبل یک امتیاز تیم ملی و قرارگیری در رده 28 جام جهانی را آخر شدن می‌نامیدند ، قرار گرفتن در پله 18 دنیا و احتمال صعود تیم ملی تا رده بیستم دنیا در رنکینگ پس از جام جهانی را یک شکست و آخر شدن در جام جهانی می‌نامند.
این بار اتکای‌شان به آنالیز درصد مالکیت توپ و پاسکاری هاست. حتی اما این بزرگواران نگاهی نمی‌کنند به سایر بازی‌ها. دوستان که بعید است بازی روسیه با اسپانیا یا خیلی دیگر از بازی‌های این جام را حتی به تماشا نشسته باشند، اینگونه با آمار بازی می‌کنند. چون شاید خیلی از فوتبال هم نمی‌دانند. می‌خواهند ژست منتقد بگیرند.
قطعا اگر تیم ملی در فاز هجومی نمایش بهتری داشت و در ضد حمله‌ها بیشتر پیش رفته بود ، امروز می شد بیشتر به این تیم ملی بالید. اگر در دقت ضربات آخر کمی موفق‌تر بود. اگر کمی از داوری‌ها شانس آورده بود ، یکی از بدشانس‌ترین تیم‌های جام جهانی لقب نمی گرفت ولی این آمارسازان محترم که در قامت منتقد، سخن می‌رانند، حتی نمی‌دانند وقتی صحبت از جایگاه تیم‌ها می کنند ، رنکینگ مسابقات ملاک است. فوتبال دفاعی اتفاقا یکی از تاکتیک‌های رایج این روزها در فوتبال است که کی‌روش 7 سال است آن را بازی می کند و هیچ یک از بندهای قراردادش چیزی ندارد که به او بگوید باید فوتبال مالکانه بازی کنی! برایش نوشته‌اند تیم را به جام جهانی ببر و پاداشش را بگیر!
این واقعیتی است که منتقدی چون فائقی یا نمی‌داند یا دانسته فکر می‌کند با این سبک از انتقاد برای خود محبوبیتی می‌خرد!