یک متخصص ارتودنسی گفت: در سنین ۸ تا ۱۲ سال به دلیل اینکه دندان‌های دائمی کودکان در حال رویش و فک و صورت در حال رشد است، امکان انجام مداخلات درمانی پیشگیرانه ارتودنسی با هدف هدایت رویش دندان‌های دائمی و یا اصلاح رشد فکی را داریم؛ این سن، سن طلایی است و خیلی تأکید می‌شود تا والدین حواسشان باشد بچه‌ها را در سن ۸ تا ۱۰ سال برای ویزیت ارتودنسی ببرند.

یک متخصص ارتودنسی گفت: در سنین ۸ تا ۱۲ سال به دلیل اینکه دندان‌های دائمی کودکان در حال رویش و فک و صورت در حال رشد است، امکان انجام مداخلات درمانی پیشگیرانه ارتودنسی با هدف هدایت رویش دندان‌های دائمی و یا اصلاح رشد فکی را داریم؛ این سن، سن طلایی است و خیلی تأکید می‌شود تا والدین حواسشان باشد بچه‌ها را در سن ۸ تا ۱۰ سال برای ویزیت ارتودنسی ببرند.

به گزارش ایسنا، ارتودنسی دندان روشی برای بهبود عملکرد، وضعیت و ظاهر دندان‌ها است. اگر دندان‌ها به هر دلیل مانند کوچک بودن فک یا کجی دندان، روی‌هم افتاده باشند و یا هم‌تراز نباشند، جویدن یا گاز گرفتن با دشواری صورت می‌گیرد. همچنین نظافت دندان‌های روی‌هم قرارگرفته با سختی زیادی همراه است. علاوه بر این دندان‌های بافاصله و غیر هم‌تراز نیز از نظر زیبایی و عملکرد هم مشکلات خاص خود را دارند. 

دکتر فاطمه سمیعیزاده - جراح دندانپزشک و متخصص ارتودنسی گفت: امروزه در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی سیستم‌های پیچیده درمان ارتودنسی توضیح داده می‌شود، اما بسیاری از مردم هنوز ارتودنسی را نمی‌شناسند. این امر را می‌توان از سوالات مخاطبان در فضای مجازی دریافت و باید عنوان کرد هنوز بسیاری از مردم نمی‌دانند ارتودنسی چیست.
وی افزود: ارتودنسی تنها ردیف کردن دندان‌های نامرتب نیست. وجه تمایز علم ارتودنسی از بحث دندانپزشکی عمومی این است که ارتودنسی ردیف شدن دندان‌ها در رابطه صحیح است، رابطه صحیح دندان‌ها با استخوان فک، با دندان‌های فک مقابل و با بافت نرم صورت شامل لب‌ها، بینی و چانه و موارد دیگر است.

این دندانپزشک تاکید کرد: علم ارتودنسی ردیف کردن دندان‌ها در رابطه صحیح با فک، دندان‌های فک مقابل و نسج نرم است. شناخت این رابطه صحیح نیاز به مطالعه و علم خود را دارد؛ چراکه باید دندان را در ابعاد مختلف بررسی کرد. وقتی می‌خواهیم دندانی را ردیف کنیم باید نحوه ردیف کردن دندان‌ها را در نظر بگیریم. افرادی که تکنیک ارتودنسی را آموزش می‌دهند، یک اصل در ذهن‌شان است که می‌گویند اگر دیدید شلوغی دندان‌ها زیاد است، دندان بکشید، اگر دیدید شلوغی دندان‌ها کم است، بدون کشیدن، دندان‌ها را ردیف کنید. ولی وقتی علم تخصصی ارتودنسی را می‌آموزید به مواردی می‌رسید و می‌بینید وقتی شلوغی دندان‌ها زیاد است گاهی نباید دندان کشید و باید دندان‌ها را به رابطه نرمال نسبت به استخوان برگرداند؛ اگر برای رفع این شلوغی بخواهید دندان بکشید، رابطه دندان با اسکلت را نابود کرده‌اید.

وی افزود: ارتودنسی مانند بازی شطرنج است؛ وقتی علم تخصصی آن را ندانید مهره‌ها را خیلی اتفاقی حرکت می‌دهید. کسی که علم داشته باشد از ابتدا با استراتژی پیش می‌رود؛ ضمن اینکه در علم ارتودنسی شما باید بدانید در کجا هستید و به کجا خواهید رسید. متناسب بودن یک چهره اولین چیزی است که یک دستیار تخصصی ارتودنسی می‌آموزد.

این متخصص ارتودنسی گفت: بر همین اساس ارتودنسی ردیف کردن دندان‌ها در رابطه صحیح است که این رابطه دریایی از دانش، آنالیزها و دنیایی از نسبت‌ها و تناسب‌هاست که کتاب‌های بی‌شماری در این رابطه وجود دارد و ما خود هنوز تشنه فراگرفتن این مطالب و نیازمند تکمیل کردن این دانش هستیم تا دانش خود را از مبحث عظیم سر و گردن و اکلوژن افزایش دهیم؛ چراکه وقتی درمانگر این اطلاعات را نداشته باشد نمی‌تواند بیمار خود را درمان کند.

وی همچنین گفت: انواع درمانی در ارتودنسی بسیار زیاد است، گروه‌های سنی مختلفی داریم که به ما مراجعه می‌کنند و درمان هر گروه مختص به خود است. درمان ارتودنسی از ۸ سال قابل انجام است. در گروه سنی ۸ تا ۱۲ سال از ۸ سالگی دندان‌های دائمی شروع به رویش می‌کنند و ترکیبی از دندان‌های دائمی و شیری داریم که همین امر مخلوطی از مشکلات را در این سن به وجود می‌آورد. در سنین ۸ تا ۱۲ سال به دلیل اینکه دندان‌های دائمی کودکان در حال رویش است، درمان‌های رویشی، رشدی و فکی را داریم؛ این سن، سن طلایی است و خیلی تاکید می‌شود تا والدین حواس‌شان باشد بچه‌ها را در سن ۸ تا ۱۰ سال برای ویزیت ارتودنسی ببرند.
این متخصص ارتودنسی ادامه داد: در این سن با تعداد بی‌شماری از ناهنجاری‌ها و مشکلات روبه‌رو هستیم و ممکن است بچه‌ها به‌ ظاهر دندان‌های ردیف داشته باشند و والدین هیچ احساس نیازی نکنند و موردی به چشم والدین نیاید ولی وقتی متخصص ارتودنسی کودک را ویزیت می‌کند متوجه مشکلات می‌شود که ازجمله آن می‌توان به مشکلات رویشی در دندان‌های دائمی و یا وضعیت فک‌ها اشاره کرد که قابل‌پیشگیری است. درمان در سنین ۸ تا ۱۲ سال با کمک گرفتن از رشد کودک و رویش دندان‌های کودک است که با کشیدن‌های به‌موقع و حساب‌شده دندان‌های شیری در این سن می‌توانیم از نهفته ماندن دندان به‌صورت دائمی پیشگیری کنیم. ضمنا باید این را در نظر داشت که در گروه سنی ۸ تا ۱۲ سال حرکت دندان‌ها بهتر انجام می‌شود.

وی تاکید کرد: وقتی کودکی که به دلیل سایز بزرگ‌تر دندان دائمی نسبت به دندان شیری با کمبود فضا در دهان مواجه است و در زمان مناسب به متخصص مراجعه کند، با مداخلات درمانی به‌موقع می‌توان رویش دندان‌های دائمی را هدایت کرد. ولی اگر به‌ موقع انجام نشود گاه دندان‌های نهفته‌ای در فک آن‌ها به دلیل وجود نداشتن فضا برای رویش، نهفته می‌مانند و برای بیرون آوردن آن‌ها بیمار باید متحمل جراحی لثه و درمان‌های پیچیده ارتودنسی شود که هزینه و زمان بیشتری دارد.

این متخصص ارتودنسی گفت: گاه اتفاق می‌افتد که در سنین ۸ تا ۱۲ سال با مشکلات فکی در کودکان مواجه هستیم و اگر در این سنین به‌موقع به متخصص ارتودنسی مراجعه شود، انحراف‌های فکی با کمک ابزارها و تجهیزات درمانی ارتودنسی قابل اصلاح است؛ درحالی‌که مراجعه به‌موقع در این سن انجام نشود، بعد از پایان رشد باید سراغ درمان‌های جراحی در اصلاح رابطه فکی رفت.