پیامدهای ناگوار حمله نظامی اسرائیل به تاسیسات هسته ای ایران آنقدر گسترده خواهد بود که ایالات متحده توان تحمل آن را نخواهد داشت.

 به نقل از کریستین ساینس مانیتور، در حالیکه آمریکا آماده رسیدن به خط پایان یک سال انتخاباتی می شود، چند هفته باقی مانده به زمانی که دولت جدید سکان رهبری را به دست می گیرد، می تواند برای آمریکا مهمترین و بحرانی ترین برهه، از نظر سیاست خارجی باشد.

این دوره در سیاست می تواند بسیار خطرناک باشد چراکه طرفین حاضر در یک درگیری می توانند از عدم وجود تمرکز از سوی بخش سیاسی آمریکا سود برده و برنامه هایی را اجرایی کنند که در غیراین صورت با مخالفت شدید سیاست گذاران آمریکایی روبرو می شدند. تمایل اسرائیل به خلاصی یافتن از تهدید ایران با توجه به پیگیری های جمهوری اسلامی در دستیابی به تکنولوژی هسته ای، در شرایطی به ذهن خطور می کند که سرو صداهای جدید حمله اسرائیل به ایران بیش از پیش افزایش یافته است.

هرچه به روز انتخابات در ماه نوامبر نزدیکتر می شویم، دولت اوباما بیش از پیش خود را گرفتار مسائل مربوط به کسب مقام ریاست جمهوری برای دور دوم می بیند و رئیس جمهوری آمریکا نیز بیش از گذشته در سفرهای ایالت به ایالت خود غرق می شود تا بتواند رای قاطعانه رای دهندگان را در لحظه آخر از آن خود کند و به همین دلیل است که سیاست خارجی نه تنها پس از سیاست داخلی قرار می گیرد، بلکه حتی در لیست اولویت بندی تا آخرین رتبه ها تنزل می یابد و تا پس از اول ژانویه که رئیس جمهور جدید به طور رسمی سخنرانی می کند، در همان رتبه های آخر اهمیت باقی می ماند.

بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیلی که تا جای ممکن جنگ طلب است در کنار ایهود باراک، وزیر دفاع این رژیم، هر دو از حامیان حریص گزینه نظامی در تقابل با ایران و دور کردن تهدید هسته ای شدن این کشور هستند. آنها همچنین می دانند اگر در دوره این دوره تاریک دست به حمله بزنند، شانس گریزشان بسیار بیشتر خواهد بود.

اگر حمله اسرائیل به ایران اشتباهی بزرگ است، دعوت به مشارکت در آن، فاجعه خواهد بود.

روشی که ایران برای از بین بردن مرکزیت برنامه هسته ای خود به کار گرفته، هدف قرار دادن تاسیسات هسته ای این کشور را بسیار دشوار کرده است. حمله نظامی تنها می تواند این برنامه را به تاخیر بیاندازد اما ایران را از مسیر اصلی تبدیل شدن به یک قدرت هسته ای منحرف نخواهد کرد. کمترین اقدام ایران در این زمینه، تسریع روند فعالیت های هسته ای خواهد بود.

کشته شدن کریس استیونس، سفیر آمریکا در لیبی طی هفته گذشته نشان می دهد که شرایط در این منطقه تا چه اندازه متغییر مانده و همچنین زمانی که به مسائل حساسیت برانگیز برگردیم، این جمعیت با چه سرعتی می تواند به توده ای خشمگین تبدیل شود. حال تصور کنید مردم در این منطقه چه واکنشی به حمله اسرائیل به یک ملت مسلمان خواهند داشت؟

همانطور که آمریکا آماده ورود به پیله مسائل سیاست داخلی که با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری جان دوباره می گیرند، می شود، همچنین باید اسرائیل را کاملاً هوشیار و مطمئن کند که حمله علیه اسرائیل به هیچ وجه قابل قبول نخواهد بود. حمله اسرائیل به ایران، آمریکا را در خط مقدم جنگ اسرائیل علیه جهان عرب و اسلام قرار می دهد؛ موقعیتی که آمریکا نباید تحت هیچ شرایطی در آن قرار گیرد.

در صورت اجرای چنین اقدامی از سوی اسرائیل، نخستین واکنش در خیابان های جهان عرب و در خیابان های جهان اسلام به طور مستقیم منافع آمریکا در منطقه را نشانه خواهد گرفت.

قابل درک است که اسرائیل در مورد اهداف هسته ای ایران و نیات ایران در این برنامه نگرانی هایی داشته باشد اما حتی اگر ایران در تلاش برای تولید تسلیحات هسته ای هم بود و ظرفیت استفاده از آنها را کسب می کرد، احتمال اینکه از آن به دلایل ساده ای که پیامد آن را نیز به خوبی می داند، استفاده می کرد.

گزینه های جایگزین؟ در حال حاضر چند گزینه جایگزین وجود دارد. به زندگی در جو تهدیدآمیز جنگ هسته ای قریب الوقوع ادامه دهیم. گزینه دیگری که مطمئناً در حال حاضر دست نیافتنی به نظر می رسد، حرکت آهسته به سوی صلح از طریق مذاکره است. البته این جایگزین خیالی واهی است.