فرزان فرد در پاسخ به این پرسش که شنیده‌ها حکایت از حضور تهرانی در زندان دارد، آیا این موضوع صحت دارد و مربوط به پرونده شکایت موکل او می‌شود، گفت: «این موضوع را کاملا تکذیب می‌کنم و خانم تهرانی برای شکایت ما به هیچ عنوان دستگیر و زندانی نشده‌اند.»

روزنامه اعتماد - دومین مزایده نمایشگاه عکس‌های هدیه تهرانی ۲۰ شهریورماه برپا خواهد شد و این در شرایطی است که اخیرا شایعاتی مبنی بر اینکه تهرانی این روزها در زندان اوین دیده شده است، منتشر شده بود.

تهرانی ستاره سال‌های نه چندان دور سینمای ایران به اتهام صدور چک بلامحل و پرداخت نکردن حق‌الزحمه بهزاد فراهانی‌پور، سازنده قاب‌‌های عکس نمایشگاه «آبان گان»، محکوم شده بود و همچنان پرونده او براساس اعلام علی فرزان‌فرد، وکیل در دست بررسی است. گویا در زمان برگزاری نمایشگاه نیز تهرانی از این قاب‌ها نارضایتی داشته که همین موضوع به عنوان دلیل پرداخت نشدن حق‌الزحمه فراهانی‌پور اعلام شد.

فرزان‌فرد در گفت‌وگو با «اعتماد» درباره ادامه روند بررسی این پرونده اظهار داشت: «تاریخ برگزاری دومین مزایده کارهای خانم تهرانی ۲۰ شهریورماه است. این پرونده تا وصول تمامی مطالبات ادامه خواهد داشت.»

او در پاسخ به این پرسش که پس از برگزاری این مزایده روند بررسی پرونده به چه ترتیب خواهد بود، اظهار داشت: «اگر تابلوها فروش بروند پول از سوی افرادی که آنها را خریداری کرده‌اند به حساب دادگستری واریز می‌شود و تا وصول دیون صبر می‌کنیم. در غیر این صورت اگر فروشی اتفاق نیفتد، از طریق دیگری باید این پول فراهم شود.» فرزان‌فرد اظهار امیدواری کرد پرونده به این ترتیب به پایان برسد.

او در پاسخ به این پرسش که شنیده‌ها حکایت از حضور تهرانی در زندان دارد، آیا این موضوع صحت دارد و مربوط به پرونده شکایت موکل او می‌شود، گفت: «این موضوع را کاملا تکذیب می‌کنم و خانم تهرانی برای شکایت ما به هیچ عنوان دستگیر و زندانی نشده‌اند.»

اما همه‌چیز درباره این اتفاقات از نمایشگاه عکس «آبان‌گان» در آذرماه سال ۱۳۸۸ آغاز شد، نمایشگاهی که خیلی زود با موضع‌گیری‌های تند عکاسان، روزنامه‌نگاران و روشنفکران مواجه شد که هر کدام از منظری به برگزاری این نمایشگاه اعتراض کردند. تهرانی که از اندکی پیش از برگزاری نمایشگاه می‌کوشید در قامت یک گرتا گاربوی وطنی ظاهر شود، به تدریج از مجامع عمومی غایب می‌شد و کمتر بازی در فیلمی را می‌پذیرفت.

در همان سال‌ها بود که سندرم قدیمی هنرمندانی که می‌خواستند روشنفکر هم باشند دامن هدیه تهرانی را هم گرفت. فعالیت‌های عباس کیارستمی در تمامی شکل‌های هنری آرام‌آرام دیگر ستارگان بزرگ به‌خصوص سینمایی را نیز وسوسه می‌کرد تا به عرصه دیگر هنرها قدم بگذارند؛ هرچه کیارستمی موفق‌تر می‌شد دیگر هنرمندان هم مصرتر می‌شدند تا بخت خود را در شاخه‌های دیگر هنری بیازمایند.

عکاسان که از ناملایمات شاکی بودند، همه خشم خود را سر ستارگان سینما خالی کردند، نمایشگاه عکس‌های رضا کیانیان، نمایشگاه عکس‌های حامد بهداد، نمایشگاه عکس‌های نیکی کریمی و... همگی با انتقادهای تند اهالی عکاسی مواجه شد، چنانچه گاه آنقدر موضوع را جدی گرفتند که کار به صدور بیانیه‌ هم کشید.

به این ترتیب تهرانی در بحبوحه موضع‌گیری‌های تند علیه حضور ستارگان سینما در دیگر عرصه‌های هنری نمایشگاه «آبان‌گان» را در تمامی نگارخانه‌ها و راهروهای خانه هنرمندان تهران برگزار کرد تا پیشاپیش به جنگ کسانی برود که بی‌توجه به عکس‌ها آماده دفاع از جایگاه نامعین صنفی خود بودند. خانم تهرانی که برخلاف دیگر همکاران خود هیچگاه محبوبِ رسانه‌ها نبود در حمایت خبرنگاران از نمایشگاه‌اش هم اشتباه کرد؛ انزوای و گوشه‌نشینی‌ او و کوشش برای دوری از رسانه‌ها در منظر اهالی رسانه به ژست برج عاج‌نشینی تعبیر شد و او در دورانی که به‌شدت به حمایت مطبوعات نیازمند بود، علنا رسانه‌ها را در مقابل خود دید.

در همان زمان اخباری مشکوک درباره کمک‌های مالی به این نمایشگاه در احوا می‌چرخید و در دورانی که بازار شایعات به همه رنگ داغ بود، شایعات کمک‌های مالی و رقم این کمک‌ها نیز دهان به دهان می‌چرخید و مخالفان را جری‌تر و منتقدان را صریح‌تر می‌کرد.

نمایشگاه که بدون فروش رفتن حتی یک اثر به پایان رسید، تازه اخبار جدیدتری شنیده شد. اخبار مربوط به مشکلات مالی به تدریج حتی منتقدان را هم نرم‌تر کرد؛ سکوت خود تهرانی در تمام این مدت نیز تنها بر شایعات می‌افزود، هرچند تهرانی هیچ گاه سخنور خوبی نبود-نشست خبری نمایشگاه در خانه هنرمندان این گفته را تایید می‌کند-و به همین دلیل هیچ گاه نتوانست یا نخواست پاسخ منتقدان خود را بدهد؛ منتقدانی که در طول تمام این دو سال و اخبار مشکلات مالی، خبر را با تردید تایید می‌کردند که مگر هدیه تهرانی ۴۲ میلیون تومان برای پرداخت هزینه‌های نمایشگاه‌اش ندارد؟ پاسخ این سوال هنوز مسکوت است و نه تهرانی و نه سخنگو یا وکیلش هیچ گاه توضیحی در باب این مساله ندادند.

تهرانی که، از نیمه دهه ۱۳۷۰ یکی از بزرگ‌ترین ستارگان سینمای ایران بود، آرام‌آرام رو به زوال رفت. او که می‌کوشید با دوری از رسانه‌ها هاله‌یی دور خود بتند و در قامت یک گرتا گاربوی وطنی در مجامع ظاهر نشود در انتخاب کسوت خود و با تکرار اشتباهاتش رو به زوال رفت. او همچون نیای تمام ستارگان زن تاریخ سینما نمی‌خواست تنها باشد ولی تنها رها شد.