به گفته یک کارشناس بازار سرمایه، منتقدان همفکر دولت اینک می‌پرسند اگر در دولت قبل تصمیم‌های یک شبه پاشنه اقتصاد ایران را لنگ کرده بود، چرا در دولت تدبیر و امید با وجود سپری شدن 700 روز از عمر آن هنوز خواب مخملی تصمیم گیران به پایان نرسیده است؟

بورس تهران در مواجه با کاهش نرخ سود بانکی دوباره سکته ناقص زد و نتوانست از آن به عنوان اتفاقی مثبت بهره برداری کند. دلیل روزهای ناامیدکننده بازار سهام ایران هر چه که باشد، توجیه منطقی برای فرسایشی شدن قیمت‌ها در این بازار با دور شدن از ارزش ذاتی سهام نیست.

گرچه در طول یک دهه گذشته به دلیل کنترل و دستوری شدن نماگرها و موازنه های معاملاتی بازار سهام از سوی متولیان بازار سرمایه همواره برآیند مشخصی از رفتار حرکتی بازار را می توانست رصد کند اما با کنار گذاشتن کنترل دستوری بازار و حرکت بازار به سمت نمایش نماگرهای واقعی در بورس تهران اکنون این روند به دخالت متولی بازار سهام متکی نیست.

با این همه به دلیل مزیت بازده در بازارهای بدون ریسک اغلب سرمایه گذاران و سهامداران حضور در بازاری به جز بازار سرمایه را منطقی تر می پندارند. هر چند که کاهش نرخ سود بانکی برای بازار ثانویه و موضوع تامین مالی ارزان قیمت شرکت ها و بنگاههای اقتصادی در بلند مدت یک مزیت به شمار خواهد آمد.

سرمایه گذاری در بورس بهتر است یا بانک؟
یک کارشناس بازار سرمایه ضمن مقایسه بازدهی سرمایه گذاری در بازار سرمایه و بانک معتقد است: با وجود برآیند مثبت رخدادها و خبرهای اقتصادی و سیاسی ، بازار سهام ایران این روزها با شرایط مطلوبی روبرو نیست. بورس تهران اگر چه خبرهای امیدوار کننده در زمینه مذاکرات هسته ای و امکان برچیده شدن تحریم‌ها پس از توافق جامع را نظاره گر است اما افت ادامه دار قیمت سهام و بی اعتمادی گسترده برای حضور سرمایه گذاران در بازار سرمایه باعث شده تا همه انگیزه ها برای ماندن در این بازار به یأس تیدیل شود.

امیر حسین اسماعیل پور با طرح این پرسش که در حال حاضر سرمایه گذاران از خود می پرسند که سرمایه گذاری در بورس بهتر است یا بانک؟ می گوید: کاهش نرخ سود بانکی در حال حاضر نتوانسته بصورت تئوریک دردی از درد های بازار سهام درمان کند و شاید هم بر عکس به خروج سرمایه ها و سپرده گذاری در بانک ها رونق داده است. سپرده گذاری در بانک‌ها در حال حاضر برای مردم جامعه جذابیت بیشتری را در ظاهر خواهد داشت، زیرا این علاقه برای عامه جامعه وجود دارد که در بازار یا مکانی سرمایه گذاری کنند که ضمن مشخص بودن تکلیف شان از مالیات و ریسک‌های سیستماتیک و غیر سیستماتیک در آنها خبری نیست، این در شرایطی است که در بورس هنوز تکلیف بسیاری از مولفه های تاثیر گذار همچون نرخ خوراک پتروشیمی، بهره مالکانه معادن ، نرخ خودرو و سایر موضوعات تاثیر گذار از جمله نحوه عملکرد متولیان و ناظر معاملات در کنار افزایش ریسک سرمایه گذاری در این بازار مشخص نیست.

دولت برگ برنده رو می کند؟
به باور این کارشناس بازار سرمایه، قدر مسلم دولت تدبیر و امید تا حد زیادی برگ برنده خود برای موفقیت در اقتصاد و سیاست را بر روی میز مذاکرات هسته ای جستجو می کند تا به گمان خود به درمان قطعی چالش‌های کشور دست یابد اما طولانی شدن روند مذاکرات اکنون به افزایش ریسک‌های بازار انجامیده است.

وی افزود: تفکر اصلی دولت در حال حاضر تا حد زیادی به موضوع توافق با غرب معطوف شده و تا این اتفاق محقق نشود، در سایر حوزه ها اراده چندانی برای بهبود کلی اوضاع اقتصادی وجود ندارد. دولت معتقد است که زحمات آن در زمینه ایجاد تدبیر اقتصادی و امید سیاسی دیده نمی شود. گرچه قدرت چانه زنی دولتمردان کشور با غرب تا حد بسیاری افزایش یافته اما این امتیاز به تنهایی کافی نیست.

تمرکز بیش از حد تصور بر روی موضوع مذاکرات هسته ای و غافل شدن از سایر حوزه های تاثیر گذار در مدیریت کلان کشور منجر به افزایش دامنه نگرانی ها و انتقادهای ریز و درشت حلقه های همفکر با دولت تدبیر و امید در بازار سرمایه شده است.

دولتمردان همچنان در خواب هستند
به باور اسماعیل پور، منتقدان همفکر دولت اینک می پرسند اگر در دولت احمدی نژادی‌ها تصمیم های یک شبه پاشنه اقتصاد ایران را لنگ کرده بود، چرا در دولت تدبیر و امید با وجود سپری شدن ۷۰۰ روز از عمر آن هنوز خواب مخملی تصمیم گیران به پایان نرسیده است؟

این مدرس مفاهیم بازار سرمایه با بیان اینکه خواست اصلی سرمایه گذاران و ذینفعان بازار سرمایه در شرایط فعلی از دولت تدبیر و امید در وهله نخست ارایه برنامه ای مدون و منسجم برای اقتصاد و پس از آن بازار سرمایه است عنوان کرد: در شرایطی که بانک‌ها برای سپرده های دیداری کوتاه مدت نرخ روز شمار ۲۰ درصدی را به صاحبان نقدینگی پیشنهاد می دهند و در سیاست‌گذاری هم موفقیت واضحی هنوز به دست نیامده است، برگزاری هر چند وقت یکبار جلسات با فعالان بازار سرمایه با عنوان های مختلف بی فایده است زیرا از عهده وزیر اقتصاد خارج است.

وی افزود: سرمایه بنابه ذات خود ترسو است و دامنه دار شدن اعتراض‌ها از قبیل تجمع یا نامه های سرگشاده تنها به بدتر شدن اوضاع در بازار سرمایه خواهد انجامید، زیرا وقتی فعالان بازار سرمایه از بابت عدم کسب منفعت در بازار به تجمع اعتراضی متوسل شوند، سایر عامه مردم برای حضور در این بازار برای همیشه منصرف می شوند.

اسماعیل پور در خاتمه گفت: بورس بازاری تخصصی است و با وجود رشد ساختاری در آن هنوز حتی برخی وزرای دولت نیز با آن نا آشنا هستند. راهکار باقیمانده در این زمینه برگزاری نشست‌های تخصصی منتقدان با کمیسیون اقتصادی مجلس و دولت و یا شخص معاون اول رئیس جمهور است تا بتوانند علاوه بر اعلام انتقادها به چارچوب و سند راهبردی مشخصی در بازار سرمایه دست یافت.