رئیس انجمن علمی روانپزشکان ایران با بیان اینکه بسیاری از بیماری‌های روانی در جامعه ناشناخته هستند گفت: هنوز هم تعداد زیادی از مردم برای برطرف کردن بیماری‌های روانی به جای مراجعه به روان پزشک، دست به دامان همیوپاتی، طب سنتی، فالگیر و دعا نویس می‌شوند.

دکتر احمد جلیلی با ابراز تاسف از ناشناخته بودن بیماری‌های روانی نزد عموم مردم، پزشکان و حتی سیاست گذاران و تصمیم گیران جامعه گفت: هنوز هم تعداد زیادی از مردم برای برطرف کردن بیماری‌های روانی به جای مراجعه به روان پزشک، دست به دامان همیوپاتی، طب سنتی، فالگیر، دعا نویس و... می‌شوند؛ این درحالیست که ادامه این روند علاوه بر گسترش خرافات در جامعه، سبب مزمن شدن بیماری‌های روانی به دلیل مراجعه نکردن به روانپزشک می‌شود.

بسیاری از بیماری‌های روانی در جامعه ناشناخته هستند
وی افزود: با وجود اطلاع رسانی‌های انجام شده، طی سال‌های اخیر در زمینه معرفی بیماری‌های روانی، هنوز این بیماری‌ها شامل اضطراب، افسردگی، وسواس، اختلالات دو قطبی و اسکیزوفرنی که ۲۵ درصد افراد جامعه به آن مبتلا هستند در جامعه ناشناخته‌اند که لزوم همکاری رسانه‌ها به ویژه رادیو و تلویزیون برای معرفی این بیماری‌ها ضروری است.

ترس از انگ بیماری عامل اصلی امتناع بیماران از مراجعه به روانپزشک
جلیلی با اشاره به اینکه اکثر بیماری‌های روانی با علایم گمراه کننده در اندام‌ها همچون درد در ناحیه قفسه سینه، احساس تنگی نفس، عوارض گوارشی، اسکلتی، سردرد، درد و علامت در هر یک از اعضای بدن بروز یافته، سیمای بالینی بیماری‌های جسمانی را تقلید می‌کند، خاطرنشان کرد: متاسفانه نه تنها بیماران به دلیل آگاهی نداشتن از منشا این دردها و ناراحتی‌ها که اغلب منشا روانی دارند به پزشکان غیر روانپزشک مراجعه می‌کنند که اغلب پزشکان هم پس از انجام معاینات بالینی، انواع آزمایش‌های پاراکلینیکی و دیگر روش‌های تشخیصی عنوان می‌کنند که بیمار مشکلی ندارد و از آنجا که بیمار هنوز احساس درد دارد با بی‌اعتمادی نسبت به پزشک نزد پزشک دیگری می‌رود.

به گفته وی، حتی در مواردی که پزشک به بیمار می‌گوید، می‌بایست، نزد روانپزشک برود، اکثر بیماران از ترس «انگ» این بیماری نمی‌پذیرند و تنها اقلیتی از این افراد حاضر می‌شوند به روانپزشک مراجعه کنند.

سلامت روان در جامعه مورد غفلت قرار گرفته است
جلیلی ادامه داد: به دلیل آنکه توجه به موضوع سلامت روان سال‌ها در جامعه ما مورد غفلت قرار گرفته است و از طرف دیگر با توجه به اینکه ارتقای سلامت روان از عهده یک وزارتخانه مانند وزارت بهداشت یا یک سازمان مانند بهزیستی به تنهایی خارج است و این مساله مسئولیتی ملی است، محور «پنجمین کنفرانس علمی سالانه سلامت روان و رسانه» ، «سلامت روان و رسالت همگانی» نام گذاری شده است.

دو اصل فراموش شده در حوزه سلامت روان
رئیس انجمن علمی روانپزشکان ایران تصریح کرد: بزرگ‌ترین غفلت‌ها در حوزه سلامت روان در کشور، نخست نداشتن شناخت صحیح از بیماری‌های روانی و دوم بی توجهی به «روانپزشکی جامعه نگر» است.

وی گفت: در نظام فعلی سلامت، روانپزشکان در مطب و مراکز درمانی به درمان بیماران می‌پردازند، اما در روانپزشکی جامعه نگر، روانپزشک و تیم همراه وی با مراجعه به جامعه و خانه‌های مردم به شناسایی بیماران روانی و درمان آنان می‌پردازند.

جلیلی یادآور شد: پزشکی جامعه نگر روشی است که سال‌ها در کشورهای پیشرفته دنیا آزموده شده و نتایج مثبتی در زمینه ارتقای سلامت روان در جامعه به همراه داشته است. این روش هر چند در سال‌های ۱۳۵۰-۱۳۵۱ خورشیدی در بیمارستان روزبه تهران بکار گرفته شد، اما در همان سال ها پی گیری اجرای آن رها شد و اخیرا اقداماتی برای احیای آن به کار گرفته شده است.

بستر مناسب برای اجرای «روانپزشکی جامعه‌نگر» در کشور فراهم نیست
وی با اشاره به اینکه روانشناسی جامعه نگر نیازمند شبکه درمانی و ساختار مناسب در نظام درمانی است که متاسفانه شرایط آن هنوز در کشور فراهم نیست، افزود: هر چند عملی سازی این طرح نیازمند بودجه و امکانات است که هنوز بستر آن در کشور چندان فراهم نیست، اما اقداماتی در این زمینه از سوی دپارتمان روانپزشکی دانشگاه تهران، انستیتو روانپزشکی تهران ، دانشگاه علوم بهزیستی و انجمن علمی روانپزشکان ایران در حال انجام است.
اخبار اجتماعی - آنا