بسیاری از رهبران کشورها آموزش‌های آمریکایی فرا گرفته‌اند که منجر به افزایش قدرت نرم واشنگتن می‌شود.

به گزارش فارس «واشنگتن‌تایمز» با ارائه آماری از تعداد دانشجویان‌خارجی و فارغ‌التحصیلی تعداد زیادی از رهبران جهان از دانشگاه‌های آمریکا، می‌نویسد: بسیاری از رهبران کشورها آموزش‌های آمریکایی فرا گرفته‌اند که منجر به افزایش قدرت نرم واشنگتن می‌شود.

این روزنامه در مطلبی با عنوان «بسیاری از رهبران جهان، مسلح به آموزش‌های آمریکایی، درباره دنیا تصمیم‌گیری می‌کنند»، می‌افزاید: هنگامی که مقامات آمریکایی تلاش داشتند برای رسیدن به توافقی به منظور خاتمه جنگ داخلی ۲۰ ساله میان سودان و سودان‌جنوبی در سال ۲۰۰۵ میانجی‌گری کنند، با فرد جنگجویی که رهبری شورشیان را در جنوب این کشور به عهده داشت، طرح دوستی ریخته بودند.

پیش از آنکه «جان گارانگ» فرماندهی ارتش آزادی‌بخش مردم سودان را در دست بگیرد، چهار سال در دانشگاه «گرینل» ایالت آیوا درس می‌خواند و مدرک کارشناسی خود را در رشته اقتصاد دریافت کرد. یک دهه پس از فارغ‌التحصیل شدن در سال ۱۹۶۹، وی به این ایالت بازگشت تا مدرک کارشناسی ارشد و دکترای خود را از دانشگاه ایالتی آیوا، در رشته اقتصاد کشاورزی بگیرد.

تصویر قبیله‌نشین «دینکا» و جنگجوی اصلاح‌ناپذیری که در مزارع ذرت غربی پرورش یافته، آنقدر عجیب نیست که به نظر می‌رسد. تعداد غافلگیرکننده‌ای از سیاستمداران، دیپلمات‌ها، قانونگذاران، رهبران نظامی و غول‌های بازرگانی از سراسر دنیا، چه در کشورهای دوست و چه دشمن، زمانی در دانشگاه‌ها و دانشکده‌های آمریکا درست خوانده‌اند، منبعی از قدرت نرم که منافع این کشور را اغلب به طرز شگفت‌آوری تامین کرده است.

شخصیت‌های بین‌المللی ارشد از جمله «میخائیل ساکاشویلی» رئیس جمهور گرجستان، عبدالله دوم شاه اردن، «کوفی عنان» دبیر کل سابق سازمان ملل و «بی‌نظیر بوتو» رئیس جمهور فقید پاکستان نیز در زمره افرادی هستند که پیش از بازگشت به وطن و به قدرت رسیدن، کلاس‌های درس آمریکایی را اشغال کرده بودند.

* ۳۰۰ رهبر کنونی و سابق جهان، در دانشگاه‌های آمریکا تحصیل کرده‌اند

وزارت خارجه آمریکا، فهرستی از نزدیک به ۳۰۰ رهبر کنونی و سابق جهان که موسسات آمریکایی را انتخاب کرده‌اند، جمع آوری کرده است. روندی که به گفته تحلیل‌گران، موضع آمریکا را به عنوان رهبر جهان در آموزش عالی تقویت کرده و در عین حال تمایل و در بیشتر موارد نیاز این شخصیت‌ها را به آشنایی با آمریکا، سیاست‌ها و فرهنگش نشان می‌دهد. ما در پذیرش دانشجو از همه کشورهای دیگر بازتر عمل کرده‌ایم.

«آلن گودمن» رئیس موسسه غیرانتفاعی آموزش بین‌المللی می‌گوید؛ «به همین دلیل است که ما همچنان اولین کشور مقصد هستیم و زمان بسیار طولانی است که اینچنین بوده‌ایم. این سنت درهای باز آکادمیک ماست و ما سابقه‌ای بسیار طولانی در پذیرش دانشجویان خارجی داریم».

* دانشکده‌های ایالتی در مکان‌های ناشناخته‌ نیز تعداد زیادی از این دانشجویان خارجی را جذب می‌کنند

مدت‌هاست که درهای بهترین دانشگاه‌های آمریکا، به روی دانشجویان خارجی باز بوده است. اعتبارنامه‌هایی که از این دانشگاه‌ها گرفته شده، مهم است و محصول آن این خواهد بود که آنها درک بهتری از آمریکا خواهند داشت.

نه تنها دانشگاه‌های معروفی مانند هاروارد، ییل، ام‌آی‌تی، استنفورد، کلمبیا و دیگران توانسته‌اند سهم عمده‌ای را از این روند قدرتمند جهانی بدست آورند، سایر موسسات و دانشگاه‌های کمتر شناخته‌شده آمریکا نیز از آن بهره برده‌اند. مثلا دانشگاه ویسکانسین، دانشگاهی است که مقاماتی از بنگلادش، اردن، پرو، سریلانکا و سوئد از آن فارغ‌التحصیل شده‌اند. دانشگاه میشیگان نیز، به رهبرانی از آنتیگوا، جامائیکا و تایلند مدرک داده است.

دانشگاه لویزیانا نیز افتخار این را دارد که به رهبرانی از کاستاریکا و هندوراس و دیگر کشورها مدرک داده است. دانشگاه جرج واشنگتن نیز، شاهد تحصیل رهبرانی از کلمبیا، توگو و دیگر کشورها بوده است. دانشگاه شیکاگو گروه معروف به "پسران شیکاگو" را آموزش داده که گروهی از اقتصاددانان شیلیایی هستند و در سیاست پولی این کشور تاثیر زیادی دارند.

«جرج بالان» استادی از آمریکای لاتین در دانشکده امور عمومی و بین‌الملل دانشگاه کلمبیا می‌گوید: «نه تنها هاروارد بلکه گاهی دانشکده‌های ایالتی در مکان‌های ناشناخته‌ نیز، تعداد زیادی از این دانشجویان خارجی را جذب می‌کنند. بازار جهانی گسترش یافته است. برخی از این دانشکده‌ها در جذب دانشجویان خارجی، بسیار خوب عمل کرده‌اند».

* شش عضو کابینه اندونزی در دانشگاه‌های آمریکا تحصیل کرده‌اند

وزارت امور خارجه و گروه‌های خصوصی، فهرست افراد مهم خارجی که در دانشگاه‌های آمریکا تحصیلات عالیه خود را انجام داده‌اند، جمع‌آوری کرده است که شامل شاه اردن، ولیعهد نروژ و ولیعهد ژاپن می‌شود. در برخی کشورها، تعداد زیادی از مقامات هستند که در دانشگاه‌های آمریکا درس خوانده‌اند.

هنگامی که "سوسیلو بامبانگ یوهویونو" رئیس جمهور اندونزی که مدرک کارشناسی ارشد خود را در دانشگاه وبستر میزوری گرفت، می‌خواست کابینه تشکیل دهد، گروه مورد نظر وی شامل فارغ‌التحصیلانی از دانشگاه برکلی در کالیفرنیا (وزیر دفاع)، دانشگاه آمریکایی (وزیر دادگستری)، دانشکده وارتون در دانشگاه پنسیلوانیا (وزیر اقتصاد)، دانشگاه یو‌سی-دیویس (وزیر تجارت) و دانشکده معادن دانشگاه کلورادو (وزیر انرژی) می‌شد.

* تعداد دانشجویان خارجی در دانشگاه‌های آمریکا، در ۱۰ سال گذشته ۳۲ درصد افزایش یافته است

تحلیل‌گران معتقدند برنامه‌های دولت فدرال، سهم بسزایی در ورود انبوه دانشجویان خارجی به آمریکا که رهبران آینده کشورها و دیگر مشاغل را تشکیل می‌دادند، داشته است. این برنامه‌ها همچنین به آمریکایی‌های مستعد برای تحصیل در خارج از این کشور، پول پرداخت کرده و به خارجی‌ها امکان تحصیل در موسسات آمریکایی را می‌دهد.

این مسئله به همراه دیگر تلاش‌های دولت و دانشگاه‌ها، دروازه‌های آمریکا را به سوی دانشجویان خارجی باز کرده و تعداد دانشجویانی را که آمریکا را به مقصد کشورشان ترک می‌کنند نیز به طور چشمگیری افزایش داده است. موسسه آموزش بین‌المللی گزارش داد؛ تعداد دانشجویان خارجی در دانشگاه‌های آمریکا در سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۱ تحصیلی، ۷۲۳ هزار و ۲۷۷ نفر بوده که نسبت به سال گذشته پنج درصد افزایش داشته است.

این رقم در پنج سال گذشته افزایش یافته و افزایش آن در دهه گذشته ۳۲ درصد بوده است. اطلاعات این موسسه نشان‌دهنده این حقیقت است که دانشجویان خارجی، تنها از کشورهایی که روابط نزدیک و گرمی با آمریکا دارند، نمی‌آیند. تعداد دانشجویان چینی بیشترین رشد را داشته و تعداد آنها در مقطع کارشناسی، از ۲۳ درصد به ۴۳ درصد رسیده است.

* چین و هند بیشترین تعداد دانشجو را در آمریکا دارند

در سال تحصیلی ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۱، حدود ۱۵۷ هزار و ۵۵۸ چینی در دانشگاه‌های آمریکا مشغول تحصیل بوده‌اند که این رقم، بسیار بیشتر از کشور دوم یعنی هند با ۱۰۳ هزار و ۸۹۵ دانشجوست. دیگر کشورهایی که روابط چندان خوبی با آمریکا ندارند مانند روسیه، پاکستان و افغانستان نیز، جوانان خود را به آمریکا اعزام کرده‌اند.

تعداد کمی از کشورها هستند که دانشجویان‌شان را به دلایل سیاسی از تحصیل در دانشگاه‌های آمریکا باز می‌دارند و مهارت‌هایی که آنها در کلاس‌های درس آمریکایی فرا می‌گیرند را در بازگشت به وطن بی‌ارزش می‌شمارند.

بالان می‌گوید: «من هیچ حکومتی غیر از کره شمالی یا کوبا نمی‌شناسم که محدودیت‌هایی برای افراد در تحصیل در خارج از کشور قائل باشند. در موارد بسیار کمی، دشمنی کشورها با آمریکا، منجر به جلوگیری از ورود افرادی که خواستار تحصیل در آمریکا هستند به این کشور می‌شود».