آیت‌ا... هاشمی رفسنجانی با صدور پیامی به مناسبت روز دانشجو تاکید کرد: دانشجوی ایرانی باید بداند که توأم شدن دیانت و سیاست، ملیت و اسلامیت و تعهد و تخصص از الزامات پیشرفت و توسعه آینده این سرزمین است که ملتش با فطرت دینی، فترت را با هر توجیهی نمی‌پسندد و می‌خواهد براساس حکمت، عزت و مصلحت با جهان پیرامونی خویش تعاملات سازنده داشته باشد.

در گزیده پیام سال ۸۹ ایشان آمده است: در تاریخ معاصر دانشگاه، علاوه بر صبغه علمی، رنگ و بوی سیاست به خود می‌گیرد و دانشجویان ایرانی در هر رشته دانشگاهی، علاوه بر تحصیل دانش و فن، به عنوان آینده‌سازان و مدیران فردای جامعه، حاکمان را با استدلال و منطق به چالش می‌کشند و نسبت به هر نوع وابستگی کشور واکنش نشان می‌دهند که نقطه اوج این چالش ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ است که وقتی عمق وابستگی رژیم پهلوی به آمریکا افشا می‌شود، سعی می‌کند عامل بیداری مردم، یعنی دانشگاه را به خواب مرگ بکشاند و همین حادثه، ۱۶ آذر ماه را به عنوان روز دانشجو در تاریخ ایران جاودان کرد.



در سال‌های مبارزه، رژیم پهلوی که تحرکات حوزه و دانشگاه را زلزله بنیان‌بر‌افکن، در کاخ موروثی سلطنت می‌دید، به لطایف‌الحیل سعی در القای اختلاف بین دانشگاه و حوزه‌‌ها را داشت تا با تز استعماری «تفرقه‌انداز و حکومت‌کن»، چند صباحی بیشتر بر پایه‌ای متزلزل بماند. اما دانشجویان ایرانی با درایت عمیق اسلامی چنان پیوندی با مبارزان ۱۷ ساله که پیشتازان آنها روحانیون بودند، ایجاد کردند که حوزه و دانشگاه دو نهاد تأثیرگذار برای نهادینه کردن ساختارهای نظامی شدند که می‌تواند پس از حکومت ۱۳ ساله پیامبر(ص) در مدینه و حکومت ۵ ساله امام علی(ع) در کوفه در تمام تاریخ اسلام بی‌نظیر باشد، حکومتی که بر پایه تعالیم مترقی مکتب اهل بیت(ع) و حمایت‌های مردم، مشروعیت یافت و دوران پیروزی و تثبیت را پشت گذاشت و با گذر مدبرانه از گردنه‌های صعب‌العبور داخلی و خارجی و با نگاهی دوراندیش به افق ۱۴۰۴ در سند چشم‌انداز به روزهایی می‌اندیشد که سرآمد کشورهای منطقه باشد.



طی این مسیر و رسیدن به اهداف ترسیم شده، بدون دانشگاه و حوزه نمی‌شود. چرا که محور آن سند و همه سیاست‌های کلی مصوب نظام، دانایی است و دانشگاه اساس دانایی است. الحمدلله در دوران سازندگی، زیرساخت‌های توجه به علم و دانش و تحقیقات در کشور بنیانگذاری شد و با گسترش مراکز دانشگاهی در اقصی نقاط کشور، اندیشه موهوم لوکس بودن تحصیلات عالیه فرو ریخت و نه تنها پسران، حتی دختران شهری و روستایی ایران اسلامی، به دانشگاه آمدند.



اگر در سال ۱۳۵۷ در همه دانشگاه‌های ایران فقط ۱۵۰ هزار دانشجو داشتیم، فقط در دانشگاه آزاد اسلامی ۵/۱ میلیون دانشجو و ۳ میلیون فارغ‌التحصیل داریم. البته رشد خیره‌کننده کمّی نباید ما را از الزامات رشد کیفی دانشگاه و دانشجو غافل نماید و الحمدلله سیاست‌های کلی این مهم، یعنی ارتقای مقاطع تحصیلی عالیه و توجه به مراکز تحقیقاتی و پژوهشی پس از تهیه در مجمع تشخیص مصلحت نظام به تصویب رهبر معظم انقلاب رسیده و باید موانع نظری و عملی این هدف مقدس را برداریم تا کرسی‌های آزاداندیشی با جنبش نرم‌افزاری به هم آمیزد و ما را به جهش علمی برساند که لازمه حضور در دنیای پیشرفته و فراصنعتی امروز است که بحق دهکده جهانی نامیده می‌شود.



دانشجوی ایرانی باید تلاش نماید تا وارثی صالح برای سرمایه‌های علمی، پژوهشی اسلافش باشد و نباید بگذارد تحجّر و واپسگرایی چوب لای چرخ پیشرفت کشور بگذارد و تحت تأثیر دگم‌‌اندیشی‌های زمانه، از حرکت بایستد. چرا که در این دوره و زمانه، هر توقفی فاصله ما را با قافله علم و تکنولوژی چند برابر می‌کند.



دانشجوی ایرانی باید بداند که توأم شدن دیانت و سیاست، ملیت و اسلامیت و تعهد و تخصص از الزامات پیشرفت و توسعه آینده این سرزمین است که ملتش با فطرت دینی، فترت را با هر توجیهی نمی‌پسندد و می‌خواهد براساس حکمت، عزت و مصلحت با جهان پیرامونی خویش تعاملات سازنده داشته باشد. دانشجوی ایرانی باید هوشیار باشد که جامعه با لالایی خرافه‌پرستی، به خواب غفلت نرود و دین و تعصب کور برای مردم پوستین وارونه نشود و نباید بگذارد نردبان ترقی، پله‌های سقوط گردد.

اخبار سیاسی - آرمان