اميد نمازي در کنار راموس همبازي سابق خود در مترواستارز که اکنون به تيم رد بول تغيير نام داده تيم ملي زير 20 سال آمريکا را براي صعود به جام جهاني آماده مي کند.

او در گفتگوی اختصاصی با "ورزش سه" از وضعیت این روزهای خود در سرزمین ینگه دنیا صحبت کرد و هم چنین پرده از دلیل جدایی از تیم ملی برداشت.

*شما بعد از جدایی از تیم ملی به تیم ملی بانوان آمریکا پیوستید. چگونه شد به تیم ملی جوانان این کشور رفتید؟
یک ماه بعد از کار در تیم ملی بانوان، سرمربی تیم اخراج شد. یک خانم سرمربی شد و من یک آپشن داشتم که با تیم ملی زیر ۲۰ ساله ها کار کنم که ترجیح دادم به تیم ملی جوانان بیپوندم، خصوصا که سرمربی تیم جوانان راموس بود که قبلا در تیم مترواستارز با هم همبازی بودیم. این همان تیمی که بود که کی روش سرمربی آن بود و البته امروز به نام تیم ردبول در بازی ها شرکت می کند. از همه مهمتر این انتخاب من را در مسیر بزرگی قرار می داد چون همه کادر فنی تیم های ملی پایه آمریکا زیر نظر یورگن کلیزمن فعالیت می کنند.

*تیم ملی جوانان آمریکا اکنون در چه وضعیتی قرار دارد؟
ما اکنون مهیای سفر به اسپانیا می شویم. ۱۰ روز در این کشور اردو خواهیم داشت. در اسپانیا سه بازی دوستانه با تیم های ایرلند، روسیه و کانادا خواهیم داشت. بعدش باید برای انتخابی جام جهانی در تورنمنتی که در جامائیکا برگزار خواهد شد شرکت خواهیم کرد. این بازی های منطقه کونکاکاف است.

*در برخوردهایی که با یورگن کلینزمن داشتی چه پیامی از او گرفتی؟
یورگن در اردوی تیم ملی زیر ۲۰ سال آمریکا یک دستور برای همه کادر داشت. اینکه ما باید تاکتیک خود را به حریف دیکته کنیم و دیگر اینگونه نباشد که به دفاع کردن فکر کنیم و روی ضد حملات در اندیشه گلزنی باشیم. او بر این عقیده است فوتبال آمریکا در مصاف با حریفان باید بازی را از جلو ببندد و روی حفظ توپ کار کند. این پیام او برای ما بود. این به واسطه نتایج خوبی که تیم ملی آمریکا در جام جهانی گرفت برای ما قابل باور بود.

*آنجا یورگن کلینزمن بر همه تیم های ملی پایه فعالیت دارد؟
بله همین طور است. از تیم ملی زیر ۱۴ سال گرفته تا تیم ملی المپیک. تیم بزرگسالان هم که دست خودش است.به واقع او استراتژی همه تیم های پایه را تعیین می کند و به گونه ای نظارت می کند تا بازیکن وقتی از تیم پایه به تیم بزرگسالان راه می یابد به همه تاکتیک ها آشنا باشد.

*اخبار فوتبال ایران را دنبال می کنی؟
گاهی به سایت "ورزش سه" سر می زنم. اما خیلی در جریان دقیق اخبار نیستم. مشغله کاری در اینجا این اجازه را به من نمی دهد که اخبار فوتبال ایران را دقیق دنبال کنم.

*ایران که در جام جهانی حاضر شد افسوس نخوردی که روی نیمکت تیم ملی نیستی!
نه، به صراحت می گویم افسوس نخوردم فقط به این فکر می کردم که می توانستیم روی نیمکت تیم ملی باشم. من روی تصمیمی که گرفتم استوار هستم. شما وقتی در جایی کار می کنی باید از آن کار لذت ببری در غیر اینصورت فقط خودت را آزار می دهی و بازدهی هم نخواهی داشت. البته برخی از مربیان برای بودن با این شرایط کنار می آیند اما من بودن به هر قیمتی را تحمل نمی کنم.

*چه چیز فوتبال ایران برای شما آزار دهنده بود؟
واقعیت این است در فوتبال ایران توجه به حواشی بیشتر از متن است. خیلی هم بیشتر است. فوتبال در مستطیل سبز است و باید به برنامه ریزی فکر کرد. طراحی تمرین. بازی ها و... اما همه توجه به حاشیه است. مدام درگیری است. دو نفر را در فوتبال ایران پیدا نمی کنی که با هم خوب باشند. فوتبال ایران با استعدادی که دارد می توانست در جهان هم نگاه ها را به خود جلب کند اما حیف که همه چیز به حاشیه خلاصه می شود.

*ناراحت نیستی جدایی از تیم ملی باعث قطع ارتباط بین شما و کی روش شد؟
خب من تصمیمی برای خودم گرفتم که می دانستم این تصمیم برای من سرنوشت ساز و درست است. با کی روش صحبت کردم و این مسئله را با او در میان گذاشتم.

*اگر برای جدایی با او صحبت کردی پس چرا نسبت به جدایی اتان واکنش نشان داد؟
من فکر کنم حرف هایی که کروش زد از روی عصبانیت بود. او دوست نداشت من از کادر فنی تیم ملی جدا شوم. من تا زمانی که در اردوی تیم ملی بودم صادقانه کار کردم و همه توان خود را بکار گرفتم که به قراردادی که بستم متعهد باشم. اما زمانی که علاقه کار در آن محیط و هم چنین احترام از بین برود دیگر کار کردن برایم امکان پذیر نیست و ماندن به هر قیمتی را بر نمی تابم. شادی برخی از مربیان باشند که این وضعیت را تحمل کنند اما من نمی توانم. در چنین وضعیتی نمی توانستم بازدهی مثبتی داشته باشم و اگر می ماندم این همه به ضرر خودم بود و هم تیم ملی. البته تا روزی که بودم احترام گذاشتم و احترام می دیدم اما شرایطی پیش آمد که دیگر از کار کردن لذت نمی بردم. احترام در حال خدشه دار شدن بود و در یک کلام محیط برایم آزار دهنده شده بود. رفتن من بهترین تصمیم بود.