وزیر دادگستری می گوید: دولت هم مصمم است دیدگاه  ها و مطالبات رهبری را با دقت تعقیب و عملیاتی بکند.

حجت‌الاسلام والمسلمین مصطفی پورمحمدی، وزیر دادگستری که سه شنبه هفته گذشته ۵ ساعت میهمان مؤسسه فرهنگی، مطبوعاتی ایران بود، طی گفت‌و‌گویی به تشریح مهمترین مسائل قضایی کشور و نیز دستاوردهای دیپلماتیک دولت بخصوص سفر اخیر رئیس جمهوری به نیویورک پرداخت.
وزیر دادگستری در این گفت‌و‌گو تعامل دولت و قوه قضائیه را طی دهه‌های اخیر بی‌سابقه دانست. وی در ادامه به ارزیابی سیاست خارجی دولت اعتدال پرداخت و «اقتدار و تدبیر» را سرلوحه فعالیتهای دیپلماتیک دولت معرفی کرد.

مشروح گفت‌و‌گو با وزیر دادگستری را می‌خوانید:

این روزها بحث دیپلماسی دولت داغ است. به نظر شما سفرهای خارجی آقای روحانی چه گشایش‌هایی ایجاد کرده و در این حوزه‌ها شهروند ایرانی چه انتظاری باید داشته باشد؟
ارزیابی من از سفر آقای روحانی،ملاقات‌ها و مذاکرات وی حول مفهوم دیپلماسی اقتدار و تدبیر می چرخد. ما در این گفت‌و‌گو‌ها، روابط،ملاقات و مذاکرات دو مسأله را می‌بینیم. اول اینکه سفر‌ها، گفت‌و‌گو‌ها و ملاقات‌ها مدبرانه شکل می‌گیرد و بر مسأله اصلی متمرکز شده است. فضاها خوب شناسایی و شفاف‌سازی می‌شود. خطوط برجسته شده؛نقاط مختلف تحلیل می‌شود. نکته دوم این که با اقتدار، استحکام و صلابت مسائل مربوط به منافع و آرمان‌های ملی بیان و از آن دفاع می‌شود. به این دلیل دستاورد این نوع سفر‌ها و گفت‌و‌گو‌ها را بسیار خوب می‌بینم. ما اهداف چند جانبه داریم. الان نظام در یک جایگاه مهم، حساس و تأثیرگذار قرار دارد. باید همه این ابعاد را خوب طراحی کنیم تا از مرزهای آسیب عبور کرده و به حوزه کسب منافع، برسیم.

رئیس جمهوری در جریان این سفر‌ها و ملاقات‌ها باید از منافع کشور بخوبی دفاع کند؛ بر حقوق مان به طور جدی و بدون گذشت بایستد. باید برای احقاق حق از تمام ظرفیتمان استفاده کنیم. از سوی دیگر آرمان‌ها، اهداف و ایده هایمان که بسیار مهم بوده و هست و برای جامعه جهانی ارزشمند است بخوبی تبیین شود. ما یک سری دشمن داریم. دشمنان ما هم توانمند هستند؛ هم پولدارند و در حوزه‌های مختلف از جمله تبلیغات،ابزارهای زیادی در اختیار دارند. ما باید شگرد‌ها، ترفندها و حیله‌های آن‌ها را معرفی و نقشه آن‌ها را باطل کنیم، این عملیات سنگینی است. مخاطب ما افکار عمومی است. با افکار عمومی باید هوشمندانه، عاقلانه و مستدل و با ادبیات مقبولشان صحبت کرد.

یکسری دوستان داریم که توان بین‌المللی و منطقه‌ای ما را بالا می‌برند. همپیمانان، همراهان و مدافعان ما هستند، این‌ها را باید دلگرم و امیدوار کنیم. این هدفی است که نمی‌شود از آن غافل شد. هم امنیت ملی و هم منافع ملی ما به حوزه دوستان ما بستگی دارد. هر چه حوزه دوستان ما گسترده باشد هم امنیتمان بالا می‌رود هم درصد تأمین منافعمان. این همه هدف در اطرافمان نهفته است، این همه هدف را باید در سفرها، ملاقات‌ها و سخنرانی‌ها تأمین کنیم. زمانی است که دشمنی داریم یک مشت می‌خوریم، دو مشت می‌زنیم. اما زمانی است که می‌بینیم درچند جبهه فعالیت می‌کنیم. الان وقت مشت زدن نداریم؛ مسائل مهم تری داریم که باید به آن رسیدگی کنیم. وقت این است که حواسمان را جمع کرده اگر کسی فحشی داد وقت صرف جواب فحاشی او نکنیم بلکه تلاش کنیم سه قدم جلو برویم. لذا فکر می‌کنیم آقای روحانی در این عملیات توفیقات خوبی به دست آورده است. مواضع را بخوبی تبیین و هم خوب شفاف‌سازی کرده است، ضمن اینکه روی حقوقمان ایستاده است، رئیس جمهوری هم جبهه دشمنان را تضعیف و هم دوستان ما را دلگرم می‌کند. در این گیرو دار همه این اتفاقات می‌افتد. البته باید تلاش کنیم تا قوی‌تر عمل کنیم که این هم وظیفه همه ماست. هر کس طرح، ایده، نظر یا دیالوگی دارد کمک کند. مجموعه اتفاقات بسیار مثبت، قابل دفاع و ارزنده است. در این مسیر از نگاه‌های با زاویه خاص ناراحت نمی‌شویم، طبیعی است هر کس هدفی دارد و روی آن هدف متمرکز می‌شود؛ سؤال می‌کند، نقد می‌کند، اعتراض می‌کند. در اینجا ما باید فهم عمومی جامعه را ارتقا دهیم. سطح تحلیل عمومی را بالا ببریم. نگاه جامعه را فراگیر کنیم. حتی منتقدان و کسانی که حمله می‌کنند بر نمی‌تابند وفکر می‌کنند این سفر‌ها دستاورد ندارد، آن‌ها را توجیه کنیم البته به شرطی که بخواهند. به نظرم این حرکت مهم، تعیین کننده و حساسی است که پیوسته به توجیه، تبیین، همگرایی، تعامل و همراهی عمومی نیاز دارد. ما جواب‌های قوی برای انتقادها و پاسخ‌های اقناع کننده برای مخالفان داریم تا برخی افراد فکر نکنند دست دولت از این بحث‌ها خالی است. نخیر، بلکه نگاهمان نگاه فراتری است. تحلیل ما از شرایط تحلیل بالاتری است، افق‌هایی را تعقیب می‌کنیم که نیازمند درایت، تدبیر، طراحی‌های پیچیده، عملیات مدبرانه،مستحکم و با استواری و صلابت است. راه سخت است و دشمنان غدار، کینه توز، فریبکار، گستاخ و ظالم هم داریم و حتماً سعی می‌کنند ضربه بزنند، سر راهمان مانع تراشی کنند؛ ما را فریب دهند.

همه این‌ها را حدس زده و احتمال می‌دهیم اما باید بایستیم، قدرتمندانه حضور داشته باشیم و از حقوق ملت دفاع کنیم. برخی می‌گویند جنگ است، اما قواعد جنگ را باور ندارند. همه می‌گویند در جنگ سختی هستیم . توقع داریم به جنگ برویم و تلفات ندهیم؟ این حرف با چه منطقی سازگار است. دولت فکر می‌کند وظیفه دارد از تمام انرژی‌های موجود در کشور،حتی ظرفیت مخالفان، معارضان و رقبا برای پیشرفت، توسعه و اعتلای کشور کمال بهره برداری را بکند. ما حتی به منتقدان و مخالفان هم به عنوان عنصر مثبت نگاه می‌کنیم؛ چراکه شاید چرخ حرکت ما را تندتر کند.

دولت اعلام کرده نه تنها با نقد مشکل نداریم بلکه استقبال هم می‌کنیم ولی یک ملاحظاتی هم مطرح شده. کسانی که فراتر از نقد رفته‌اند. آقای رئیس جمهوری در کنفرانس مطبوعاتی شان اعلام کرده‌اند برخی از اتاق فکر به اتاق عملیات رفته‌اند. این جریان در بعضی جاها می‌خواهند از رهبری خرج کنند.
این به قول ما اجتهاد در مقابل نص است. ما حق نداریم در مقابل بیانات روشن و شفاف و قاطع رهبری اجتهاد بکنیم. تفسیر، تحلیل و برداشت «آنچه خود می‌پسندیم و خود قبول داریم» را به جای دیدگاه‌های رهبری بگذاریم. رهبر معظم خیلی روشن و قاطع بیان می‌ کنند کشور باید از وحدت برخوردار باشد. همگرایی، همکاری، همفکری و همدلی میان دولت و ملت جاری باشد. دولت حمایت بشود. دولت با قدرت کار کند. البته خطوط قرمزی داریم که نه تنها دولت، بلکه همه باید رعایت کنند.

پس دلیل وجود این برداشت ها چیست؟
خیلی وقت‌ها برداشت‌ها بر اساس«آنچه می‌خواهیم و می‌پسندیم» است. بخشی از بیانات رهبری را گزینش می‌کنیم؛ با آنچه خود می‌خواهیم تطبیق می‌دهیم و بعد می‌گوییم رهبری اینگونه گفتند. مواضع رهبری که یک جمله یا دو جمله یا ۵ جمله نیست. همه فرمایشاتشان است، همه دیدگاه‌ها و مواضعشان است.

دولت هم مصمم است دیدگاه  ها و مطالبات رهبری را با دقت تعقیب و عملیاتی بکند. دولت مصمم است قانون در صدرنگاهش باشد. همچنین مواضع انقلابی آرمان‌های امام(ره) را با دقت تعقیب کند. البته در مسیر اجرا، مشکلات و موانعی هم هست. طبیعی است که برداشت‌ها و سلایق مختلف باشد. مهم این است که جهت‌گیری کلی و اساسی ما در دولت این است.

نگاه قرآن و اسلامی که می‌گوید «اشداء علی الکفار» با دشمنان انقلاب، نظام، مردم،آرمان‌ها و دینمان سر سازش نخواهیم داشت. معنی سر سازش نداشتن این نیست که با همه می‌جنگیم بلکه کوتاه نمی‌آییم. عقب نشینی نمی‌کنیم. با دنیا تعامل می‌کنیم. دنیا جای تعامل است. جای گرفتن حق است. محل داد و ستد است. اما از اصولمان دست بر نمی‌داریم. معنی اشداء علی الکفار این نیست که جایی نرویم؛ با کسی ملاقات نکنیم؛ گپ و گفت نداشته باشیم. دولت معتقد است در جبهه داخلی باید اصل رحمت،شفقت، گذشت وانعطاف حاکم باشد.

برخی تردید دارند که بتوان در دیپلماسی هم استحکام و هم انعطاف داشت. به نظر شما این دو با هم قابل جمعند؟
امکانش هست. این بستگی به همت، طراحی و تلاش همه ما دارد.

عملی می‌شود؟
ان شاءالله. این ازطرفی قدرت چانه زنی و طراحی ما را می‌خواهد و درطرف مقابل عقلانیت وفهم صحیح شرایط. مگرجنگ امکان ندارد؟ چرا، دارد درصورتی که عاقل نباشند. اما اگرعاقل باشند،جنگ رخ نمی دهد. اگرعاقلتر باشند، تفاهم هم می‌شود. ما وظیفه خود را بخوبی انجام می‌دهیم. به گونه‌ای عمل می‌کنیم که اگرمنافع ما تأمین شد، منافع دیگران هم تأمین شود. تئوری جناب رئیس جمهوری تعامل «برد-برد»است. نمی‌شود فقط یکطرف بگوید: «تنهانفع من تأمین شود». بله این اساس روابط ظالمانه است و ماهم نمی‌پذیریم که فقط به نفع یکی باشد. هم درداخل نشان دادیم که مقتدریم هم درخارج نشان دادیم که با اقتدارعمل می‌کنیم.

در پایان یک نقطه اتکای اساسی و محوری داریم و آن لطف، عنایت و حمایت خداوند متعال است که وعده داده است از حق طلبان و مؤمنین حمایت و دفاع کند. ان الله یدافع عن الذین آمنوا.

به مباحث اختصاصی حوزه وزارتی شما برمی گردیم، انتظار می‌رفت با حضور شما در وزارت دادگستری، در محتوای مأموریت این وزارتخانه و نوع رابطه دولت با دو قوه دیگر به خصوص قوه قضائیه تغییراتی ایجاد ‌شود. مبنای این انتظار سوابق اجرایی، مدیریتی و قضایی جنابعالی بود. این تحولی که انتظار آن بود و هست ایجاد شده است؟
روابط در سطح قابل قبولی است؛البته بهتر از این هم می‌تواند باشد. الان فضای کم تنشی داریم و بسیاری از ذهنیت‌ها به هم نزدیک است. ذهنیت دولت با قوای دیگر در فهم و تحلیل مطالب وجست‌و‌جوی راهکار‌ها، هم افق است. تلاش من نیز به همین موضوع معطوف است و بخش عمده‌ای از کار روی این موضوع متمرکز شده است. البته بخشی از این تفاوت نگاه و رفتار به نوع قوانین و ساختارها برمی‌گردد. دیوار تفکیک قوا در نظام ما بسیار بلند است و چه بخواهیم و چه نخواهیم این موضوع فضای خودش را می‌طلبد. درباره وظایف دادگستری هم خیلی دنبال توسعه مسئولیت‌ها نیستم. برای توسعه مسئولیت هم پیش قدم نبوده و نیستم. الان کارها را راحت انجام می‌دهم؛ بدون اینکه تکلیفی باشد. البته وزارت دادگستری می‌تواند خدمات بیشتری را هم به دولت، هم به قوه قضائیه بدهد و این جایگاه را نیز دارد اما یک مقدار موانع قانونی وجود دارد. برخی تفسیرها از اصول قانون اساسی مانع بهبود در رفتار و عملکرد است، مگر اینکه مجلس، قوه قضائیه یا دولت بخواهند تغییراتی در اختیارات وزارت دادگستری بدهند.

به نظر می‌آید نوعی روابط بین قوای سه گانه در طول زمان به وجود آمده و عرفی است. آیا امکان عبور از این روابط عرفی وجود دارد؟
مثال بزنید، در این باره نمی‌توان کلی صحبت کرد. باید بگوییم درباره فلان موضوع چه کار می‌توان کرد؟ چه راه حلی دارد.

برای مثال می‌توان به لوایح مختلف قضایی اشاره کرد که سال‌ها مطرح است و به جایی نرسیده است. برخی از این لوایح بار حقوقی و برخی نیز بار سیاسی دارند، نمونه اش بحث حبس زدایی است که جنابعالی اخیراً گزارش آن را در هیأت دولت مطرح کردید و بیشتر بار حقوقی دارد یا لوایحی مثل جرم سیاسی یا طرح جامع وکالت که بار سیاسی اش بر بار حقوقی غلبه دارد - بلاتکلیف باقی مانده‌اند و همیاری سه قوه را می‌طلبد. انتظار این بود از این موانع عرفی عبور کنید، اما به نظر می‌رسد موانع عرفی مانع کار است؟
در ۱۴ ماه گذشته مجموع کارهای حقوقی را تسریع کردیم. بسیاری لوایح را از کمیسیون گذراندیم و در صحن دولت به تصویب رساندیم. لوایح قضایی و حقوقی بسیار سنگین و قطور با مواد زیاد و پیچیده است. اختلاف نظرها، اختلاف دیدگاه‌ها باعث شده کار سخت باشد. خیلی وقت‌ها طولانی شدن روند به خاطر این مسائل است. خوشبختانه در این مقطع در دولت خوب پیش رفتیم، همکاری دولت خیلی خوب بوده است.

به عنوان نمونه در یک سال گذشته رئیس سازمان بازرسی، رئیس سازمان ثبت اسناد، رئیس سازمان زندان‌ها گزارش‌های بسیار خوبی در دولت مطرح کردند، که با استقبال خوب دولت هم مواجه شد، مثلاً در جلسه اخیر هیأت دولت رئیس سازمان زندان‌ها حضور یافت. به یاد ندارم در هیچ مقطعی در تاریخ دولت‌های گذشته، این حجم حضور مقامات قضایی در دولت باشد.

غیر از لوایح سعی کردیم در همین جلسات و نشست و برخاست‌ها، از ظرفیت هایمان به خوبی استفاده کنیم. در فاصله کوتاه این مقدار از تعاملات بسیار مثبت است. الان هر دو هفته یک بار و به صورت منظم جلسات ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی تشکیل می‌شود و مقامات قضایی از معاون اول تا بقیه مقامات در آن شرکت می‌کنند. در جلسه شورای عالی جوانان و جلسه شورای عالی اصل ۴۴ هم دوستان قضایی شرکت می‌کنند و شرایط قابل قبول است.

در رابطه با زمین خواری و مالیات همکاری‌های خوبی بین سازمان ثبت و سازمان مالیاتی و دیگر دستگاه‌ها در حال انجام است.

مفاسد اقتصادی یکی از موضوعاتی است که افکار عمومی به آن توجه زیادی دارد. در این جلسات به ساز و کاری در خصوص پیشگیری‌ها رسیده اید؟
عمده مطالب و وقت ما روی پیشگیری متمرکز است، خیلی هم پیشرفت داشتیم.

‌پیشنهاد جدیدی هم مطرح است؟
بله، توسعه دولت الکترونیک به عنوان اصلی‌ترین ساز و کار پیشگیرانه در دستور کار است و با قوت ادامه می‌دهیم. در این رابطه جلسات شورای عالی اداری و دولت الکترونیک به صورت مرتب برگزار می‌شود، این‌ها حلقه‌های مشترکی دارند. زنجیره‌های خوبی در این راستا به وجود آمده است و امیدواریم دیگر با پرونده‌های بزرگ فساد رو به رو نشویم.

کسی نمی‌تواند تضمین بدهد هیچ تخلفی رخ نخواهد داد ولی می‌توان تضمین داد با فسادهای بزرگی که برای افکار عمومی تکان دهنده است رو به رو نشویم، آیا درحال حاضر می توان چنین تضمینی داد؟
بحث تضمین نیست، بحث برآورد و پیش‌بینی است. پیش‌بینی من این است اگر همین روند ادامه پیدا کند قطعاً پرونده‌های بزرگ مثل گذشته تکرار نخواهد شد، این از تضمینی که شما می‌خواهید بالاتر است.

-‌ مبتکرش دولت است؟
دولت اقدام کرده و خوشبختانه قوای دیگر هم همراه و همدل هستند.

دولت الکترونیک که به عنوان سازوکار پیشگیری از فساد به آن اشاره گردید، موضوعی گسترده و فرابخشی است. الان در بحث گسترش زیرساخت‌ها اختلاف نظر هم وجود دارد. یکی از الزامات دولت الکترونیک،سهولت و در دسترس بودن است. به عنوان مثال نمی‌توانیم با اینترنت کند انتظار دولت الکترونیک سریع و قوی را داشته باشیم. طی دو هفته گذشته اختلاف نظرهایی بین دولت و قوه قضائیه دیده شده، فارغ از بحث فیلترینگ، در موضوعاتی مثل گسترش پهنای باند و افزایش سرعت آیا می‌خواهید وارد تعامل شوید؟ این موضوع متوجه شما هم هست یا وظیفه انحصاری وزارت ارتباطات است؟
به هر حال مسأله توسعه زیر‌ساخت‌های ارتباطی، پهنای باند، نرم افزارهای جست‌و‌جوگر، شبکه‌های ارتباطی، سایت‌های مختلف سیاسی،اقتصادی، فرهنگی،هنری،ورزشی و علمی ضرورت زندگی امروز است. جزو ضروریات پیشرفت و در راستای تأکیداتی است که رهبری معظم داشته‌اند. اینکه ایران در افق توسعه و پیشرفت علمی جهان پا به پا حرکت کند و قدرت علمی اول منطقه و جهان اسلام بشود.

الان مهمترین بستر توسعه دنیا بر علوم الکترونیک و رشته‌های مختلف وابسته به دانش و صنعت الکترونیک استوار است. کشور ما هم از این قاعده مستثنی نیست و ما هم انگیزه جدی داریم. بعضی‌ها شورای عالی فضای مجازی که رهبری تشکیل دادند را محدود کننده تعبیر کردند. اتفاقاً آن نگاه، نگاه پیشرفت، بالنده و حرکت شتابنده است اما باید به ملزوماتش توجه کرد. نظر رئیس قوه قضائیه هم این است که ما باید از تمام توانایی‌ها و ابزارهای توسعه بهره‌مند باشیم. رئیس قوه قضائیه به طور جدی مدافع بهره برداری کامل و پیشرفته از این رشته علمی است، اما باید توجه داشت وقتی ماشین پر سرعت سوار می‌شویم،باید ترمز قوی هم داشته باشد؛ باید جاده مناسب هم تهیه کنیم. این جاده باید به علائم هشدار دهنده،سیستم‌های مراقبتی و دوربین‌های کنترل کننده مجهز باشد. پلیس هم فعال باشد وگرنه آنقدر خسارت، عوارض و حاشیه ساخته می‌شود که ناچار می‌شوید خود را از همه ابزارهای پیشرفته محروم کنید.

این لازمه طی مسیر است. اگر الزامات رعایت نشود تصادف و خسارت به وجود می‌آید. در استفاده از این فناوری‌ها چند نکته حائز اهمیت است. نخست اینکه به خارج وابسته نباشیم. اگر در علم روی پای خود نایستیم افق روشنی نخواهیم داشت. دوم اینکه از تمام ظرفیت‌های این رشته علمی، فرهنگی و مدنی و در همه ابعاد زندگی و به بهترین شکل استفاده کنیم. این هم باید متکی بر توان داخلی باشد. نکته بعدی اینکه ما باید از ابزار کنترلی و مدیریتی مناسب برخوردار باشیم. به هر حال این بستری است که در کنارش پرتگاه و سنگلاخ دارد. باید سعی کنیم این بستر را هموارتر کنیم، در غیر این صورت مشکلاتی درست می‌شود که هم سرعتمان در مسیر پیشرفت را کند می‌کند و هم با اصول اخلاقی و ارزشی مان زاویه پیدا می‌کنیم. ما در این جهت افق همگرایی داریم. قوه مجریه طالب این است و می‌گوید من می‌خواهم خدمات الکترونیک بدهم، پهنای باند و سرعت اینترنت را افزایش بدهم و قوه قضائیه می‌گوید من مسئول کنترل به دره نیفتادن هستم شما مسئول ماشین تندرو و جاده خوب ساختن. این حرف کاملاً منطقی است و ما باید با هم خوب همکاری کنیم. باید تلاش کنیم این همکاری اتفاق بیفتد.

آیا تعارضی بین دولت و مجلس و قوه قضائیه نیست؟
اصلاً دلیلی ندارد که تعارض باشد. یکی باید بستر و پهنای باند را فراهم کند یکی می‌گوید من مراقب هستم خلاف، تخلف، فساد و انحراف استفاده نشود. این‌ها باید تبادل نظر کنند. مجلس هم باید مقررات مناسب و جامع وضع کند. الان جلسات تبادل و همفکری داریم. شاید اختلاف باشد اما همین میزان اختلاف در خود دولت هم هست؛ در قوه قضائیه هم هست؛در جاهای دیگر هم هست.

چه وقت به نتیجه نهایی می‌رسد؟
در حال تعامل هستیم.

یعنی فرایند است؟
حتما فرایند است. تردید نکنید این راه باید پیموده شود. الان با سرعت مناسب حرکت می‌کنیم، اما انتظارمان سرعت بیشتر است. بنایمان هم این است که همه جانبه فکر کنیم. دولت زیرساختی را که آسیب نرساند، قبول دارد قوه قضائیه هم همینطور. ما باید سعی کنیم افق‌ها ترجمه عملیاتی یکسانی پیدا کند.

شورای عالی فضای مجازی در دولت یازدهم تشکیل شده است،رویکرد این شورا و روند تصمیم‌گیری اش به چه صورت خواهد بود؟واردبحث فیلترینگ خواهد شد یانه؟
فیلترینگ جزو اصول مدیریت درهربخش است. شما اگر برنامه سایتی را برای فرزندانتان مناسب ندیدید فیلترینگ را اعمال می‌کنید. دربسیاری از کشورها هم هست. مثلاً ساعت‌هایی را در برخی کشورها اعلام می‌کنند که تلویزیون برنامه‌هایی دارد که برای کودکان مناسب نیست. این ساعت‌ها فیلتر می‌کنند. این بحث‌های اولیه است. اماچندموضوع محوری وجود دارد که به آن اشاره کردم.

نخست اینکه دانش الکترونیک پایه واساس توسعه کشوراست. دوم اینکه باید باتمام ظرفیت ودرتمام ابعادبهره برداری شود. کشور را با این منطق می‌شود اداره کرد. نکته سوم این است که متکی به دانش داخلی وظرفیت‌های بومی باشد. درکناراینها،این یک دنیای رهاست. باید دنیای رهارا مدیریت کنیم. مثل مرزهاست. مرزبانی نیاز دارد. درمرزهای مجازی هم باید این‌کار را انجام دهیم. غرب هم دارد روی فیلترینگ جدی کار می‌کند. درکشورهایی هم اجراشده است. یک مقداراز مباحث هم فنی است. دولت،قوه قضائیه ومجلس در اصول هم نظر هستند شاید اختلاف نظرهایی درتقدم وتأخرباشد که باید بحث کنیم تا با تعامل به تصمیمات مشترک برسیم.

بودجه راه‌اندازی اولیه چطور؟
چنین طرح‌هایی ملی و چند وجهی است. دهها خروجی دارد. دولت الکترونیک جزو پر هزینه‌ترین طرح‌هایی است که در کشور انجام می‌شود ولی پر بهره، پر خاصیت و با صرفه‌ترین روش است. مثلاً در نظام اداری دو میلیون کارمند داریم. با این عملیات به حداقل یک سوم نیروها کاهش پیدا می‌کند، چه طرحی از این سودآور‌تر ؟

درباره بابک زنجانی؟
درمورد بابک زنجانی حرف جدیدی ندارم.

چرا نمی‌شود این پول را پس گرفت؟
چون برخی از مبالغ خارج است و ظاهراً برخی از آنانی که در گذشته با وی همکاری داشته‌اند مشکل تراشی می‌کنند.

امکان ردگیری ندارد؟
همکاری نمی‌کند. اگر اموال در داخل بود، آن‌ها را به پول تبدیل کرده و برمی‌داشتیم.

بعد از ۹ ماه بازجویی معلوم شد که بابک زنجانی سه هویت و سه شناسنامه داشته. همه را بازی داده. در پرونده مه آفرید خسروی ابعاد قضیه گسترده بود. بازداشت‌ها زیاد و امکان رسیدگی مشکل بود. اما بابک زنجانی یک فرد است و در ۹ ماه گذشته توانسته از زندان ارتباط برقرار کند.
یک نقطه‌ای گیر آورده بود و از این نقطه توانسته یک سری اطلاعات به بیرون بفرستد. البته این ضعف است. از سوی دیگر بنا نیست که ما از روش‌های ناصحیح استفاده کنیم. شاید بشود با روش‌های قهرآمیز شدید برخورد کرد ولی نمی‌خواهیم آن مسیر را تعقیب کنیم. این‌ها موانع کار است. بعد هم طرف می‌گوید ندارم. می‌پرسیم کجا است؟ می‌گوید:«نیست. به این و آن داده‌ام. سندهایش بیرون است» محکومش می‌کنیم،مثل بقیه محکومان. می‌گوید ندارم. جامعه بین‌الملل همکاری نمی‌کند. چون در این کشور‌ها سرمایه گذاری کرده؛ برای عده‌ای در داخل و خارج پول خرج کرده و همین‌ها حامیان سرسخت او هستند و به ما کمک نمی‌کنند.

عنوان شده که چهار نفر از مسئولان ارشد دولت سابق (چهار وزیر) به بابک زنجانی کمک کردند و وی توانست به بدنه دولت نفوذ کند آیا از این چهار وزیر تحقیق شده است؟
دقیقاً نمی‌دانم، ولی ظاهراً از آن‌ها سؤال شده است. کسانی هستند که با جابه‌جایی پول موافقت کردند. این مسأله در بازجویی‌ها مشخص می‌شود. ظاهراً تقاضایی آمده و مسئولان مربوط با این تقاضا موافقت کردند. مسئولیت آن‌ها این است. این مطالب و دلایل و جزئیات آن در سؤال و جواب‌های بازجویی باید مشخص شود.

مگر از اینها سؤال نشده است ؟
اطلاعات ریز در این خصوص ندارم، پرونده در حال پیگیری است.

یکی از موضوع‌هایی که شما هم بدان اشاره داشتید تلاش برای پاک کردن مباحث بعد از ۸۸ است.
من هیچ وقت وارد این موضوع نشدم. اما قوه قضائیه دنبال این است که پرونده‌های گذشته به نحوی به سامان برسد. اگر جایی زندانی هست آزاد شود؛عفو شود یا در مجازاتش تخفیف دهند. قوه قضائیه خوشش نمی‌آید زندان‌ها شلوغ باشد.
وقتی مقولات سیاسی و فراگیری مثل فتنه ۸۸ و امثالهم پیش می‌آید طبعاً نمی‌توان با نگاه قضایی به کل مسأله پرداخت. چون موضوع فراتر از بحث قضایی است و پیوست‌های امنیتی، سیاسی و اجتماعی دارد که باید به همه آن‌ها توجه کرد. قوه قضائیه از هر چه به کاهش بار او کمک کند استقبال می‌کند.

راهی وجود ندارد؟
هیچ حوزه‌ای مسدود نیست خداوند حکیم دنیا را به نحوی که به بن بست برسیم خلق نکرده. همه چیز راه حل دارد. باید تلاش کنیم از بن بست‌ها عبور کنیم. راه حل پیدا کنیم. منطق عاقلانه به ما می‌گوید همه همت کنیم و اجازه ندهیم در یک زمان و در یک موضوع و در یک حوزه بخصوص در گذشته متوقف شویم.

چه راه حلی در این زمینه وجود دارد؟
این بحث‌ها فراتر از نگاه قضایی و این موضع سیاسی،امنیتی،قضایی و حقوقی است و قبل از این هم در این فضا پیگیری شده است.