محمد خزاعی دبیر سیزدهمین جشنواره فیلم مقاومت ضمن دفاع از انتخاب مدیران و داوران این دوره به تشریح وضعیت مدیریت در سینما به ویژه دفاع‌مقدس پرداخت و به افرادی اشاره کرد که در پستوهای نیمه روشنفکری پنهان شده‌اند ولی سودای مدیریت فرهنگی در سر دارند.

با توجه به برگزاری سیزدهمین جشنواره بین المللی مقاومت در ایران و ۸ کشور دیگر، محمد خزاعی دبیر این دوره از جشنواره به همراه یزدان عشیری مدیر روابط عمومی جشنواره پیرامون جزئیات این دوره از جشنواره و ارکان مهم و سیاست های کلان آن توضیحاتی را ارائه دادند.

در بخش اول این مصاحبه دبیر سیزدهمین جشنواره فیلم مقاومت درباه لزوم شکل گیری جشنواره ای با مضمون دفاع مقدس صحبت هایی را عنوان کرد و مروری بر تاریخچه و ضرورت شکل گیری این رویداد فرهنگی و جایگاه جشنواره مقاومت در دیپلماسی فرهنگی کشور داشت و نقطه نظرات خود را در این زمینه تبیین کرد. در بخش دوم و سوم با دبیر جشنواره مباحثی پیرامون جایگاه جشنواره مقاومت در دیپلماسی کلان فرهنگی و بازتاب رسانه ای آن در میان رسانه های اصولگرا و اصلاح طلب صحبت هایی عنوان شد و محمد خزاعی گلایه هایی را از برخی رسانه ها مطرح کرد.

و اما در بخش پایانی گفتگو با دبیر سیزدهمین جشنواره فیلم مقاومت صحبت هایی درباره نحوه انتخاب و چینش مدیران بخش های مختلف این دوره از جشنواره، جزییاتی درباره نحوه برگزاری جشنواره فیلم مقاومت، عملکرد مدیران فرهنگی و نقش روحانیت و حضور مستمر آن ها در جریان های فرهنگی بحث هایی مطرح شد.

بخش پایانی گفتگو با محمد خزاعی را در زیر بخوانید:

*آقای خزاعی تاکید کردید در انتخاب مدیران این دوره از جشنواره به توانایی های افراد دقت کردید و معیارهای سیاسی مدنظرتان نبوده است. روند انتخاب ها چگونه بود و چگونه از انتصاب هایتان دفاع می کنید؟

خزاعی: مدیرانی که انتخاب کردم همگی بر اساس شایستگی هایشان انتخاب شدند. زمانی که آقای جواد جباری مدیر بنیاد فرهنگی روایت به من گفت بیا و دبیری این دوره از جشنواره را بر عهده بگیر، ابتدا قبول نکردم و گفتم این فرصت را در اختیار فرد دیگری قرار دهید. گفتم به تدریج، باید افراد تازه نفسی را برای انجام این کارها تربیت کنیم چون معتقدیم برای رسیدن به موفقیت باید ابزار درستی در اختیار داشته باشیم. ما باید دغدغه تربیت نیروهای متعهد و انقلابی را در دستور کار خود قرار دهیم، اگر بتوانیم چند فیلمساز و کارگردان خوب، تعدادی مدیر فرهنگی و سینمایی و روزنامه نگار برای آینده تربیت کنیم این جریان موفق خواهد شد. به عنوان مثال وقتی خبرگزاری مهر بتواند ۱۲۰ نیرو مجرب و خبره تربیت کند و در رسانه های دیگر توزیع کند موفق عمل کرده است.

زمانی که گفتم حاضر نیستم مدیریت جشنواره را برعهده بگیرم به من گفتند که این دوره یکی از مهمترین دوره های جشنواره مقاومت است و به لحاظ استراتژیکی و مقتضیات منطقه ای حائز اهمیت است. من که اصرار ایشان را دیدم این کار را پذیرفتم و به شدت معتقدم که مدیرانی که برای این جشنواره انتخاب کردیم همگی یک دغدغه مشترک دارند و همگی مدیرانی هستند که از میان طیف های مختلف انتخاب شده اند. این افراد از کسانی هستند که سال ها در زمینه انقلاب و نظام مطالعه و تجربه داشته اند و شناخت خیلی خوبی از حوزه های داخلی و بین الملل دارند. اگر بخواهیم چهره هایی که علیه آمریکا و اسرائیل در سراسر دنیا فعالیت می کنند بشناسیم، نیازمند دو سال زمان هستیم اما به عنوان مثال نادر طالب زاده با آن ها در ارتباط است و شناخت خیلی خوبی نسبت به این مسائل دارد پس درست این بود که از او بخواهیم در کنارمان باشد و ما را یاری کند. همه مدیران در حوزه های مختلف اعم از روابط عمومی، تبلیغات، امور استان ها، پژوهش و بین الملل و دبیرخانه بر اساس تخصص و نگاهشان انتخاب شدند. باز هم تاکید می کنم که مدیران این دوره جشنواره مقاومت بر اساس دغدغه و تخصص هایشان انتخاب شدند.

معتقدم هر فردی بر اساس خصوصیات فکری و پشتوانه های تجربی و تخصصی برای یک جایی می تواند مفید باشد. جشنواره مقاومت مدیران خودش را می طلبید، کارگردان شبه روشنفکری که نگاه درستی به مقوله دفاع مقدس ندارد نمی تواند داور جشنواره باشد. ما افراد شایسته ای را برای مدیریت جشنواره مقاومت انتخاب کردیم و از آن ها دفاع می‌کنم. اگر یکی از مدیران در جایی حرفی می زند و این شائبه به وجود می آید که جشنواره فراجناحی عمل نمی کند، چنین نیست. تدابیری وجود دارد که نگاه های مختلف در کنار هم جمع شوند و بتوانید برای رسیدن به هدف خود آن ها را مدیریت کنید.

برخی سعی داشتند بگویند که ما در تقابل با سازما سینمایی هستیم . نمی فهمم این پندارها و گمانه زنی های نامربوط از کجا سرچشمه می گیرد؟ ما چه کار به آقای ایوبی داریم؟ روز اولی که ایشان برای این پست انتخاب شدند، نزد او رفتم و گفتم می توانید جشنواره مقاومت را حمایت کنید؟ آقای ایوبی هم بعد از جلسات متعدد بودجه ای را در اختیار ما قرار داد و حمایتش را از جشنواره اعلام کرد. موضوع دفاع مقدس یک بحث و دغدغه مشترک است، وقتی به مساله فلسطین و یا موضوع اسلام هراسی و ایران هراسی می پردازیم بحث همه است، فکر نمی‌کنم کسی با این بحث ها مشکلی داشته باشد. نگاه چپ و راست در مواضع بین المللی معنایی ندارد.

ما در جشنواره مقاومت مسیر خودمان را ادامه می دهیم و بعضی نگاه های بیرونی است که باعث می شود فکر کنند ما جناحی عمل می کنیم. فکر نمی کنم اگر کسی پایبند به آرمان ها و مبانی اعتقادی اش باشد باید متهم به نگاه جناحی شود. قطعا، هستند کسانی که در شرایط موجود ترجیح می دهند سکوت پیش بگیرند و دنبال حاشیه امن باشند ولی بسیاری هم هستند که دغدغه فرهنگی دارند و دلسوز وضعیت موجودند و گاهی، اعتراض هم می کنند نباید آن ها را به تندروی، افراطی گری و نگاه جناحی متهم کرد. بیاییم اول به جوهره دغدغه هایشان توجه کنیم. آیا صرفا به دنبال مطرح کردن خود و منیت ها و نفس شان هستند؟ کار سختی نیست که مانند خیلی ها سکوت کرد و در تمام ادوار دولت نانمان در روغن باشد. هستند کسانی که شلوار اپوزیسیون و کت پوزیسیون بر تن دارند و برایشان فرقی نمی کند که پیرامون شان چه می گذرد و فقط در پی جایزه، منافع و اشباع منیت های خویش هستند و با هر ایدئولوژی و مکتب و سلیقه ای حاضر به همکاری هستند. اینان نه اصول را می شناسند و نه به آن پایبندند ولی همواره، کیسه های زراندوزی شان آکنده است.

جنگ، مقاومت و دفاع مقدس و سرگذشت همه بزرگانی که در این سال ها ایستادگی کردند و یک پیام مهم دادند، این که منافع فردی مهم نیست و آزادگی و حُریت و تعهد مهم است. این امر طبیعی است که آزادگی سختی هایی دارد و متهم شدن و منزوی شدن در پی خواهد داشت.

برایم مسلم است که بچه هایی که در جشنواره فیلم مقاومت هستند همگی یک دغدغه مشترک دارند و آن احیای جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی است. بسیاری از هنرمندان و مدیرانی که امروز کاروان سینمای مقاومت و دفاع مقدس را همراهی می کنند نگران مسائل فرهنگی کشور هستند، نگران نفوذ جریان های سکولار هستند، نگران جریان دین گریزی هستند. دغدغه ای که حضرت آقا هم بر آن تاکید دارند.

معتقدم نیاز به خانه تکانی فرهنگی و فکری داریم. گرد و غبار ایام باعث شده که حتی برخی دلسوزان هم واقعیت ها را نبینند. قرار نیست افرادی که در پستوهای شبه روشنفکری پنهان شده بودند و حاضر نبودند نه در دوران طلایی دفاع مقدس و نه در دوران به تصویر کشیدن سینمای انقلاب و دفاع مقدس و نه در دوران فعلی قدم مثمرثمری بردارند، سکاندار مسائل فرهنگی شوند و یا بودجه و اعتبارات با احترامات فائقه به آن ها هبه شود و در مقابل بچه های انقلاب و جنگ بایکوت و به حاشیه ها رانده شوند. بعضی وقت ها آدم دلش می گیرد که چرا در حق هنرمندان دغدغه مند نظام ظلم می‌شود.

*کمی در مورد آمار کمی و کیفی جشنواره و خروجی ها در بحث تولیدات اعم از فیلم های مستند، کوتاه، بلند و داستانی توضیحاتی را ارائه کنید؟ بعد از پایان جشنواره ممکن است که ما با خروجی هایی مواجه شویم که جزو تولیدات جشنواره فیلم مقاومت محسوب شوند؟

- واقعیت این است که ما در سال های گذشته از طریق جشنواره، در بحث تولیدات اقدامات موثری را انجام دادیم و با توجه به موضوعات مختلف در طول هرسال تولیداتی را در حوزه های فیلم های کوتاه، مستند و... ارائه کردیم اما امسال تولیدات به طور کل به انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس واگذار شد. قرار ما بر این است که ما کارکرد جشنواره ای خود را داشته باشیم و بحث تولیدات در انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس شکل بگیرد. دوستان در انجمن در بحث تولیدات بلند سینمایی با محدودیت هایی مواجه هستند اما آثار کوتاه و مستند در صورت پذیرفته شدن طرح ها از سوی شورای انجمن به مرحله تولید می رسد و حمایت می شود.

انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس یکی از بازوهای اجرایی جشنواره است که در طول سال هم فعال است. ما در بحث انیمیشن خلاهایی را احساس می‌کنیم که امیدواریم هرچه زودتر این بخش بتواند تقویت شود، پیش از این بخش انیمیشن در بنیاد روایت فتح از زیرمجموعه های هنرهای تجسمی محسوب می شد که همین امر باعث شد بخش انیمیشن مهجور بماند، ما در تولیدات داخلی انیمشن های خوبی را با موضوع دفاع مقدس داریم که تا به امروز به آن ها توجه نشده است.

یکی دیگر از سیاست های درباره جشنواره مقاومت این است که جشنواره سالانه برگزار شود، برخی می‌گویند مگر ما در طول سال چقدر آثار سینمایی در حوزه دفاع مقدس داریم که ظرفیت آن را داشته باشد که تبدیل به یک جشنواره سالانه شود. معتقدم که در حوزه فیلم های مستند اقدامات خوبی صورت گرفته و فیلم های خوبی تولید شده است به طوری که این حوزه اشباع شده است. ۲۴۰ فیلم مستند به ما رسید که ما فقط توانستیم ۴۰ فیلم را انتخاب کنیم، جا دارد نکته ای را اشاره کنم تا فیلمسازانی که فیلم هایشان پذیرفته نشده در جریان باشند، ما فیلم ها را بر اساس ظرفیت خودمان انتخاب کردیم و هیچ اثری را بر اساس شدت ضعف یا قوت رد نکردیم، جشنواره ظرفیت پذیرش بیش از این تعداد فیلم را نداشت.

در این دوره از برگزاری جشنواره مقاومت در حوزه تله فیلم نسبت به سال های گذشته به شدت افت کردیم. شما نگاه کنید در این بخش در موضوعات مختلف اعم از مساله لبنان، فلسطین و فتنه ۸۸ فیلمی تولید نشده است یا بعضا اگر این اتفاق هم افتاده، سطح کیفی آثار به شدت پایین است که نمی توان از آن فیلم ها در جشنواره استفاده کرد. فکر می‌کنم شرایط اقتصادی باعث شده که این اتفاق بیفتد. در سال های گذشته بیش از سیصد تله فیلم برای ما ارسال می‌شد، امسال با پیگیری های مداوم نزدیک به سی و پنج فیلم به ما رسید که پنج فیلم خوب هم نمی توان از میان آن ها انتخاب کرد.

موضوعات بِکر بسیاری در مقوله دفاع مقدس باقی مانده که در طول این سال ها به آن پرداخته نشده است. به یک نکته ای اشاره کنم، مادران شهید ما در فیلم ها جایی ندارند و کم کم به دست فراموشی سپرده شدند، ده سال بعد باید در مراسم ها به دنبال مادران شهید بگردیم و بگوییم کسی از مادران شهدا هست که راجع به دفاع مقدس حرفی بزند؟ این واقعیت تلخی است که وجود دارد. ما هنوز مادران شهیدی را داریم که حرف های گفتنی بسیاری دارند. اگر روزی این عزیزان نبودند ما باید چه کنیم؟ برای این جریان فرهنگی چه کردیم؟ آیا از مادران شهید فیلم ساختیم و یا خاطرات آن ها را ثبت و ضبط کردیم که اگر روزی نبودند با دست خالی مواجه نشویم؟ مادران شهدا گنجینه ارزشمندی هستند که باید حفظ شوند.

خیلی باید مواظب باشیم که تاریخ دفاع مقدس ما تحریف نشود، بچه های نسل جدید به تدریج بزرگ می‌شوند و به گذشته که بر می‌گردند، می‌گویند ما یک پدری داشتیم که در جنگ بود. نباید دفاع مقدس به ابزار سیاسی جناح چپ و راست تبدیل شود. سینما خیلی می تواند به حفظ ارزشها کمک کند، ساخت تله فیلم زیاد هزینه ندارد و گاهی پیامی که می دهد از ساخت چند فیلم اجتماعی هم مهم تر است. من امیدوارم نهادها و ارگان ها پیش قدم شوند و آثار فاخری را تولید کنند تا با بحران تله فیلم مواجه نشویم.

*انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس تا چه میزان در بحث تولیدات از جوانان حمایت می کند؟

- تولیدات جشنواره مقاومت در بستر انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس شکل می‌گیرد و تولیدات خوب و ارزشمندی را خواهیم داشت. انجمن در بحث تولید فیلم های مستند، کوتاه، بلند از فیلمسازان هم حمایت می کند، اما در بحث تولید فیلم های بلند سینمایی این گونه نیست که شما هر فیلمنامه ای را به آن ها ارائه کنید از آن حمایت کنند بلکه در این زمینه برنامه هایی را دارند، موضوعات خاصی را رصد می‌کنند و به ندرت به سراغ فیلمنامه جدید می‌روند چون بودجه اندکی در اختیار دارند.

فیلم هایی که در حوزه دفاع مقدس تولید می‌شود ناخودآگاه به یک ورطه دیگری می‌روند. نمی دانم چرا برخی از فیلمسازان دفاع مقدسی ما اصرار دارند بگویند که دفاع مقدس تنها یک جنگ ملی برای حفظ خاک بوده است. تعداد دیگری از آن ها تلاش می کنند که بگویند این جنگ یک نبرد ساده مثل جنگ دیگر کشورها بوده است. نمی دانم چرا می خواهد این نگاه به نسل جدید تلقین شود، می خواهند بگویند که ما آدم های خاصی نداشتیم؟ اگر چنین بوده است این نگاه آرمانی و اعتقادی رزمندگان چه می‌شود؟ ما مگر نمی گوییم دفاع ما مقدس بوده است؟ ارتباط رزمندگان ما با معبودشان خاص بوده، این ها چه ایثاری و خودگذشتگی داشتند، سینماگران و کسانی که می‌خواهند در این حوزه فعالیت کنند باید خیلی مراقب باشند که روح سینمای دفاع مقدس کشته نشود. رویکرد این نباشد که آن رشادت ها و آرمان ها را فراموش کنیم، هرکسی نباید وارد شود مگر این که شناخت داشته باشد. اگر آدمی با خودش خلوت نکرده باشد، نمی تواند درباره خلوت رزمندگان فیلم بسازد. نمی شود خودت نماز نخوانی و در فیلمت سجاده پهن کنی، باید حداقل در این مورد این مساله مطالعه کنید.

* یعنی معتقدید ورود به سینمای دینی و دفاع مقدسی مخصوص عده ای خاص باشد؟

- فلان کارگردان در کانادا زندگی می کند و سالی یک بار به کشور سفر می کند و فیلمی را می سازد و دوباره برمی گردد. به نظرم کسانی که در سنگر مقاومت ایستادند و با همه شرایط و مشکلات کشور ساختند، آدم های قابل احترامی هستند، در زمان جنگ اسلحه برداشتند و امروز دوربین های فیلمبرداری خود را روشن کردند و فیلم می سازند، آدم های ارزشمندی هستند. هر فیلمسازی که با موضوع دفاع مقدس فیلم می سازد ارزشمند است.

من می گویم اول موضوع را به خوبی تببین کنیم و بعد به سراغ فیلمسازی در آن حوزه برویم، ما باید فردا در روز قیامت پاسخگوی شهدا و مادران شهید باشیم. ما خیلی بی توجهی کردیم، چند فیلم درباره اسطوره های جنگ ساختیم؟ وقتی نام شهیدی عنوان می شود، یاد اتوبان ها و بزرگراه ها می افتیم، به تازگی حوزه هنری شروع به چاپ کتاب هایی با محوریت موضوع زندگی سردار جنگ کرده است که اقدام قابل تاملی است.

نسل جدید شناختی نسبت به شهید باکری ها و همت ها ندارد، باید تولید آگاهی، شناخت و اعتقادسازی صورت بگیرد، باید مفاهیمی همچون اعتقاد به ولایت را برای آن ها تعریف کنیم تا نسبت به آن ذهنیت و باور درونی پیدا کنند.

مادر شهیدی را می شناسم که هنوز می گوید من وقتی از خرید بر می گردم پسرم بارهای من را از دم مغازه تا منزل می آورد. این حرف ها و این مفاهیم را چگونه تعریف کنیم؟ کسی که باور ندارد نمی تواند راجع به این مساله فیلم بسازد؟ من حرفم این است کسی که در این عرصه وارد می شود باید به حساسیت این حوزه واقف و به آن اعتقاد داشته باشد. ما هم اگر در جشنواره مقاومت اشتباه کنیم باید در آن دنیا پاسخگوی شهدا باشیم، کافی است سیاستگذاری غلطی داشته باشیم تا جشنواره به سمت دیگری حرکت کند.

*سیستم مدیریت فرهنگی کشور به سمتی حرکت کرده است که هر تغییری در چینش افراد و مدیران به وجود می آید می‌خواهند از ارزش ها انتقام بگیرند. اگر مدیر قبلی به جریانی بی مهری کرده است، مدیر جدید انتقامش را از ارزش ها می‌گیرد.

- خیلی ها به من می گویند چرا شما نگاه جناحی ندارید، چرا در زمانی که در جشنواره بودید یک طیف را حذف نکردید؟ من حرفم این است که باید نگاه فرهنگی داشته باشیم تا زمانی که با این رویکرد حرکت نکنیم به نتیجه نخواهیم رسید. تا زمانی که کلان فکر نکنیم نمی توانیم ریز برنامه ریزی کنیم. ما خیلی راحت هنرمندان را حذف می کنیم. هنرمند را نمی توان به سرعت تربیت کرد، نباید آدم ها را به راحتی حذف کنید، مگر کسانی که خودشان می خواهند حذف شوند. کسانی که با نظام و انقلاب عناد دارند خودشان مسیرشان را انتخاب کردند. ما باید سعی کنیم در مدیریت فرهنگی کشور افراط و تفریط نداشته باشیم. افراط باعث می‌شود ریزش به وجود آید و این ریزش ها، رویشی در پی نخواهد داشت. باید حواسمان به ریزش و رویش باشد.

*دقیقا همین امر باید اتفاق بیفتد. مقام معظم رهبری به زیبایی فرموند که باید «دفع حداقلی و جذب حداکثری داشته باشیم». ایشان به نکته مهمی اشاره کردند که حذف کردنتان هم باید به موقع باشد ...

- یک اتفاقی در جریان هنری افتاده است که یک سری از هنرمندان همین طوری در حال مبارزه هستند و شما علت آن را متوجه نمی شوید؟ یک دین گریزی عجیبی در برخی از فیلم های سینمایی به وجود آمده که خیلی خطرناک است. به شدت از دین فاصله گرفتند و به سمت فضاهای روشنفکری رفتند، این امر از سوی یک جریان فکری هدایت می شود و باید احساس خطر کرد.

به عنوان یک شهروند عادی وقتی در خیابان های تهران راه می روم، با خود فکر می کنم که چه اتفاقی افتاده که کشف حجاب شده است و با این ظاهرهای عجیب و غریب مواجه شدیم؟ یعنی این قدر تسامح و تساهل وجود دارد؟ خیلی سوال ها امروز مطرح است. این که چرا در بسیاری زمینه ها جدی برخورد نمی شود. اگر مردم ببینند با اختلاس کننده جدی برخورد می‌شود و تساهل و تسامحی در کار نیست اعتمادشان بیشتر می شود. متاسفانه، بعضی از مدیران ما امروز گرفتار جریان های اقتصادی غلط و مسائل جناح بندی سیاسی شده اند. از خودسازی و خودآگاهی غافل شدند. وقتی خودشان موضوع رشوه، پدیده بی حجابی و ماهواره را قبیح نمی دانند بدون شک نمی توانند با آن برخورد کنند. باید امروز همه به فکر خودسازی باشیم. هر چقدر بتوانیم مبانی اعتقادی را با روش های جدید و استدلال های منطقی برای جوانان تشریح کنیم قطعا، نسل آینده موفق تری خواهیم داشت.

اگر باورهای دینی از جامعه گرفته شود آن کشور رو به زوال و نابودی خواهد رفت. اما من این نوید را به شما بدهم که رویش های بسیار قوی در حال شکل گیری است نسل جدیدی به صورت خودجوش در تکامل است که می تواند این خلاهای موجود را پر کند. تا ده - پانزده سال آینده فضای فرهنگی به سمت دیگری حرکت خواهد کرد، یک سونامی فرهنگی و انقلابی جدیدی در راه است و خواهیم دید. بعضی ها چه دلشان بخواهد یا نخواهد، کاروان جبهه فرهنگی انقلاب و دفاع مقدس و مقاومت روز به روز تقویت شده و رویش های بسیاری خوبی خواهد داشت.

دژ محکم سینمای ما، سینماگران خود فروخته فکری نیستند. دژ محکم سینمای ما، بچه های انقلاب و دفاع مقدس هستند. شکی نیست در این راه سختی ها، ملامت ها و خار مغیلان بسیار است. از مهمانی های شبانه خبری نیست. شما را از لیست ها، حذف می کنند. اما نگرانی وجود ندارد. آرمان و هدف روشن است. افق امیدبخش است. شایسته است سیاستگذاران فرهنگی انقلاب هر از گاهی از هیاهوهای کاذب اطراف شان فاصله بگیرند و خلوتی بکنند و یادی از بچه های جنگ و سرداران سینمای دفاع مقدس داشته باشند. جشنواره مقاومت متعلق به همه سینماگران انقلاب و دفاع مقدس است، کسانی که سال های سال سختی ها و مرارت ها و ملامت های آن را تحمل کردند.

*در مورد اکران فیلم های جشنواره مقاومت در داخل و خارج از کشور چه برنامه هایی در نظر گرفته شده است؟

- در این سال ها اقدامات خوبی صورت گرفته است و در هر دوره برنامه های متفاوتی را اجرایی کردیم. یکی از موفقیت هایی که ما در این دوره از جشنواره مقاومت داریم این است که یک گروه همدل کنار هم جمع شدند و بدون پول و دستمزد برای تحقق اهداف خود کنار هم جمع شدند تا این دوره از جشنواره هم برگزار شود و به بار نشیند.

امسال بخش های مختلفی در جشنواره داریم، تمام برنامه ریزی ها بر پایه بخش های «ملی»، «استانی» و «بین الملل» شکل گرفته است. بخش ملی شامل همه آثار می شود. در بخش بین الملل شاهد دو اتفاق هستیم نخست آثاری که از کشورهای مختلف به جشنواره خواهند آمد و دوم فیلمسازان و مهمانان ویژه جشنواره هستند. درحوزه جهانی بحث دیگری هم وجود دارد که برای اولین بار در این جشنواره اتفاق می افتد آن هم مساله اکران فیلم های سینمای دفاع مقدس در کشورهای اروپایی است، دوستی در فضای مجازی نوشته بود که چرا ما امسال کشور روسیه را انتخاب کردیم؟ جالب است که بدانید ما نکته ای را که در شورای سیاستگذاری بررسی کردیم این بود که ما در هر دوره فیلم های مقاومت را در کشورهای همسایه اکران کردیم و بازخوردهایی هم از آن ها گرفتیم باید این فیلم ها به قاره جدیدی می رفت تا کشورهای دیگر هم با این فرهنگ غنی آشنا شوند. همین که دو هزار نفر هم که این فیلم ها را ببینند ما به هدفمان خواهیم رسید.

در بخش استانها برنامه های مفصلی داریم. در بحث حوزه های علمیه، مساجد، دانشجویان و... برنامه های فراوانی داشتیم.

* این همه گستردگی برای چیست؟

- من خود می دانم که ارائه آمار و ارقام دردی از من دوا نمی کند ولی شما ببینید در بحث حوزه های علمیه، اغلب مدیران فرهنگی در آینده از آن جا انتخاب می شوند، من احساس کردم اگر روحانیون به سینما نزدیک تر شوند و درگیر مساله فیلمسازی شوند، در آینده راحت تر خواهیم شد.

من زمانی که در جشنواره فیلم فجر خدمت مراجع عظام رسیدم و گزارش ارائه دادم همه گفتند خزاعی چه کار می‌کند؟ واقعیت این است که در دیدار هنرمندان با مقام معظم رهبری، ایشان به نکته‌ای اشاره کردند که چرا مدیران نزد مراجع نمی‌روند و گزارش ارائه نمی‌کنند؟ من همین نکته را یادداشت کردم و تصمیم گرفتم این کار را انجام دهم.

چرا نباید نگاه مراجع را به سینما تغییر بدهیم و آن ها را آگاه کنیم و بگوییم کاستی هایی داریم اما اتفاق های خوبی در سینما می افتد، فیلمسازان دغدغه مند هم فیلم می‌سازند. من برای شکل گیری یک هدف استراتژیک این کار را انجام دادم همان سال در جشنواره چند نماینده از حوزه علمیه به برج میلاد آمدند و درباره فیلم ها به بحث پرداختند، بعد از آن سال مدیرانی آمدند و عین کار من را کپی کردند و نتیجه نگرفتند. این حرکت من یک کار هدفمند بود و گرنه شما هرسال به مراجع گزارش دهید، اتفاقی نمی افتد. من معتقدم اگر این جریان قوی تر شکل بگیرد آینده خوبی در انتظار سینمای ایران است.

*حرف آخر؟

- هدف از برگزاری جشنواره مقاومت این است که یک بتوانیم یک جریان انقلابی را در کشور شکل بدهیم. بعد از آن که جشنواره تمام شد ما را دعوت و نقد کنید تا ببینیم به کدام یک از اهدافمان رسیده ایم.

منبع:مهر