البته با توجه به قدرت «دریبلینگ» بالای بازیکنان آرژانتینی و غلبه در مصاف‌های تک‌به‌تک؛ کنترل این بازی برای بازیکنان ایران بسیار سخت است، علاوه بر این بازیکنان آرژانتین بازیکنانی با قدرت شوتزنی بالا هستند و می‌توانند برای دروازه ما خطرناک باشند. در جمع‌بندی کلی؛ راه و روش تیم‌ملی ایران در این جام‌جهانی، همان خواهد بود که در بازی با نیجریه دیدیم و با توجه به ظرفیت موجود تیم‌ملی؛ نباید انتظار بازی هجومی داشته باشیم.

همیشه وقتی یک اتفاق می‌افتد، صحبت‌کردن درمورد آن آسان است. قبل از بازی با نیجریه اکثر اهالی فوتبال معتقد بودند، انتخاب این روشی که «کی‌روش» برای این بازی انتخاب کرده، یک خودکشی بزرگ است.

 اما درمجموع و با توجه به بضاعت ما و نحوه آماده‌سازی یوزها در چندماه گذشته، تاکتیک «کی‌روش»، بهترین گزینه بود. قبل از آغاز بازی؛ گرفتن یک امتیاز از نیجریه بسیار ایده‌آل به نظر می‌رسید، اما وقتی دقایقی از بازی گذشت دیدیم که نیجریه به هیچ عنوان تیمی که در ذهن داشتیم، نبود و به‌خاطر بسیاری از مسایل اجتماعی و امنیتی در کشورشان و بعضی مسایل فوتبالی، از روزهای اوج‌شان فاصله زیادی داشتند. نیجریه‌ای که ما در بازی با تیم‌ملی کشورمان دیدیم؛ تیمی نبود که قهرمان جام ملت‌های آفریقا شد. با اینکه اکثر بازیکنان این تیم در تیم‌های بزرگ و مطرح دنیا بازی می‌کردند اما از نظر بدنی هم آماده نبودند. گواه این نکته؛ سه بازیکن این تیم بود که براثر مصدومیت از ناحیه «همسترینگ» پا که ناشی از ضعف جسمانی است؛ تعویض شدند.

تیم‌ملی کشورمان هم به غیر از ۲۵ دقیقه اول که ناهماهنگ، عجولانه و ترسو بازی کردند در دقایق دیگر بازی بر روند بازی سوار شدند و به خودباوری و اعتمادبه‌نفس خوبی رسیدند. با توجه به روند بازی، اگر ما در ۱۵ دقیقه پایانی به گل هم می‌رسیدیم دور از ذهن نبود. تیم نیجریه بعد از دقیقه ۲۵، تمام اصول تاکتیکی خود را فراموش کرد، آنها حتی از تاکتیک‌هایی که مقابل تیم‌هایی که با فشردگی زیاد بازی می‌کنند نیز استفاده نکردند و در طول بازی؛ غیر از دو یا سه شوت کم‌جان، کار خاصی انجام ندادند. بر اساس آمار که مانند یک آینه است نیجریه در ۱۵ دقیقه ابتدایی و ۱۵ دقیقه پایانی به گل‌های خود می‌رسد، اما در ۱۵ دقیقه واپسین هم از آن نیجریه قدرتمند و باصلابت، نشانی دیده نشد. در بازی با آرژانتین هم به‌طور قطع ما با تاکتیکی مشابه روش نبرد با نیجریه، به میدان می‌رویم و به نظر نمی‌رسد با توجه به قابلیت‌های بازیکنان ایران از روش دیگری بخواهیم یا بتوانیم استفاده کنیم.

البته با توجه به قدرت «دریبلینگ» بالای بازیکنان آرژانتینی و غلبه در مصاف‌های تک‌به‌تک؛ کنترل این بازی برای بازیکنان ایران بسیار سخت است، علاوه بر این بازیکنان آرژانتین بازیکنانی با قدرت شوتزنی بالا هستند و می‌توانند برای دروازه ما خطرناک باشند. در جمع‌بندی کلی؛ راه و روش تیم‌ملی ایران در این جام‌جهانی، همان خواهد بود که در بازی با نیجریه دیدیم و با توجه به ظرفیت موجود تیم‌ملی؛ نباید انتظار بازی هجومی داشته باشیم.