حمید رضا فولادگر رئیس کمیسیون وِیژه اصل ۴۴ قانون اساسی درباره اهمیت برگزاری اجلاس غیرمتعهدها در تهران، گفت: غرب همه تلاش خود را کرده تا جمهوری اسلامی را کشوری منزوی نشان دهد. ادعای آنها این است که ایران در شرایط تثبیت شده ای به سر نمی برد یا اینکه امنیت ندارد.

وی با بیان اینکه برگزاری اجلاس غیر متعهدها در تهران هم می تواند خنثی کننده جنگ های رسانه ای دشمن باشد و هم نشان دهنده اهمیت و جایگاه ایران، افزود: حضور اغلب کشورهای دعوت شده به اجلاس نم درتهران نشان دهنده «جایگاه جمهوری اسلامی» است. در نرم اجلاس های برگزار شده در دنیا هم حضور ۴۰-۵۰ تا از کشورهای دعوت شده، مطلوب است. وقتی ۳۰ درصد سران کشورها در اجلاس شرکت کنند، این عدد نرم خوبی برای موفقیت یک اجلاس است.
فولادگر با بیان اینکه این امر نشان دهنده این است که ایران کشوری منزوی نیست، افزود: اثبات امنیت و ثبات کشور هم فرصت خوبی برای مرادوات اقتصادی ایران و کشورهای دیگر است.
این عضو کمیسیون صنایع مجلس، افزود: باید از فرصت برگزای اجلاس عدم تعهد در جهت توسعه روابط اقتصادی در شرایطی که کشور با فشار و تحریم روبرو است، استفاده کنیم.
نماینده اصفهان خاطر نشان کرد: ما هر مقدار بتوانیم سرمایه گذاران را به داخل کشور بیاوریم و قراردادهای اقتصادی منعقد کنیم و روابطمان را با دیگر کشورها را توسعه دهیم، این امر می تواند ضریب امنیتی برای نظام باشد و هم اینکه خنثی کننده تبلیغات ضد ایرانی باشد.
وی درباره برخی اظهارنظرها درباره بی تاثیر بودن این اجلاس، گفت: خود اجلاس یک جنبه تشریفاتی دارد که برگزار خواهد شد، اما در جنبه محتوایی بستگی به کاردیپلماتیک ما به عنوان میزبان دارد و این ما هستیم که می توانیم اجلاس را به یک فرصت برای توسعه سرمایه گذاری در کشور تبدیل کنیم.
وی در پاسخ به اینکه محور مذاکرات ایران با کشورهای شرکت کننده در زمان برگزاری اجلاس باید حول موضوعات بیداری اسلامی و مساله فلسطین باشد یا دور زدن تحریم های یک جانبه غرب، خاطر نشان کرد: معتقدم هر دو محور می تواند مورد مذاکره قرار بگیرد و البته این موارد الزاما با هم گره نخورد. ما می توانیم یک تیم دیپلماتیک داشته باشیم که موضوعات دور زدن تحریم ها را دنبال کند و یک تیم هم مباحث سیاسی کلان در حوزه دیپلماسی را مورد مذاکره قرار دهد.
فولادگر گفت: برخی از کشور ها اگر چه در درون جنبش عدم تعهد هستند، اما هنوز به نحوی به برخی از کشور های غربی و آمریکا وابستگی دارند. آنها ممکن است حاضر نشوند در بحث های سیاسی همراهی کنند اما با خیلی از کشور های دیگر که اکثریت را دارند، می توان در بحث سیاسی و اقتصادی مذاکره کرد.